Maarten 00-12WS

[no 1 hops]

geweldig vakmanschap. wel even zo een gedachte. het radiusblok is 16
ik ga er even vanuit dat daarmee de toets ronding gevolgd word van de hals.
electrische gitaren zitten vaak op 9.5 tot 12.
waarom zijn die van akoestische gitaren dan 'platter' ?
als het om speelgemak zou gaan, waarom dan ook niet op electrische gitaren?

[loose-fur]

Naast het gebruikte materiaal geldt als inspiratiebron voor het bouwen van deze gitaar ook een muzikale voorkeur, Hops, zijnde: fingerstyle blues & folk. Mensen -muzikanten- die het kunnen weten zweren bij een dergelijke voorkeur vaak bij instrumenten met bepaalde specificaties. Eén ervan is bijvoorbeeld een toets met een grote(re) radius. Bij Martin blijkt 16 inch vaak voor te komen.

Heb me als non-muzikant laten leiden door deze gegevens, maar ben verder net zoals jij wel nieuwsgierig naar een goed antwoord op jouw vraag..


Verrijk dit forum -en vooral jezelf- maar eens met een akoest, Robot!



Tee.

[loose-fur]

Met behulp van een voorlopige topkam en zadel uit een restje hardhout de precieze plaats van de brug bepaald.



En deze gemarkeerd met twee spijkers.



Lang getwijfeld en geëxperimenteerd,



Maar uiteindelijk toch maar beslist om voor een eerste keer



Een burst uit te proberen.



Kleurverschil met middendeel is nu nog wat groot, dat moet normaal meer in balans raken nadat de body helemaal afgeboend wordt..



Tee.

[flatline]

verdekke, Tee,
zo'n burst accentueert dit hout zo mooi !
heel je instrument is weer "de zuiverheid zelf".... kriebelt het dan niet om zelf te leren spelen ?
F.

[st.robot]

Prachtig! De burst past volledig bij het hout, klankblad, ... Noem maar op!

Superlatieven te kort

Grtz

[Fusion]

Te gekke shizzle dit zeg

[loose-fur]

Dank, heren!

Jouw vraag, Flatline, doet me nadenken over het het gegeven in hoeverre het één het ander beïnvloedt; speler versus gitaarbouwer. Stel dat mijn gitaarspel pakweg dit niveau zou halen:



Zouden mijn instrumenten dan ook anders gebouwd worden?


Tee.

[flatline]

Dat is een moeilijke vraag 
Wat de combinatie bouwer/muzikant betreft kan ik enkel uit mijn eigen ervaring putten; ik hecht veel belang aan gebruikscomfort en ergonomie; daarom hou ik bepaalde afstanden en hoeken aan .

Als type is Selmer/Maccaferri zowat mijn favoriet, dus heb ik met de verhoudingen geschoven tot ik uitkwam waar ik moest zijn. Mijn bouwsels zijn daarom niet beter, maar ze “passen” me, zoals een hoed of een bril.
De keren dat ik voor iemand anders een gitaar bouw, is vooral een uitgesproken voorkeur voor een bepaalde steel of profiel een essentieel criterium. Een paar mm hier of daar maakt op termijn enorm veel verschil en bepaalt het speelgemak. En dat maakt dat je een gitaar regelmatig vastneemt, of tot ornament promoveert.
Tenslotte zijn ‘t de muzikanten die het instrument vorm (laten) geven of in een bepaalde richting duwen, en als speler-bouwer kan je de feedback-stap overslaan.
Maar zo’n mooi instrument als jouw Maarten bouwen en er niet op spelen … ’t is eigenlijk zoals een wagen tunen en er niet eventjes mee mogen rijden … dat zou bij mij niet alleen kriebelen maar ontzettend jeuken ! Maar, eerlijk, ik kan er ook van genieten als er eens een echte “krak” die er alles kan uithalen op mijn instrument speelt.
Wat hier getoond wordt grenst aan de lijn van het uiterste summum dat je als instrumentalist kan bereiken … en eigenlijk ligt de focus hier op de gitaar en is Al Petteway “uitvoerder”.
Als je een gitaar voor jezelf – als muzikant - bouwt , denk ik dat je misschien anders zal bouwen en het ontwerp meer naar je eigen hand zal zetten. Je maakt de hals misschien wat breder, de toetsradius wat platter, het halsprofiel iets ronder, of net wat scherper … ofwel is het origineel ontwerp zo doordacht en door de tijd gepolijst dat het 100% in de hand ligt … en enkel een honderd-procent replica de juiste weg is. En dan maakt het weinig uit of je muzikant bent of niet.
Denk ik.
F.

[loose-fur]

Bovenblad



En hals eveneens van een streep kleur voorzien



Vooraleer ze in het huwelijk treden.



Tee.

[Menk]

Nu de bouw op zijn einde loopt toch maar eens iets zeggen, dacht ik.
Weer een geweldig instrument Tee!

Werkelijk!

Zelf ben ik iets minder fan van de burst op zijwanden en bovenblad. Op één of andere manier deden daar de letterprints het voor mij. Maar dat is vijgen na pasen. De rug ziet er op foto machtig uit.

En ik ben voor risico's nemen, tenminste op het gebied van esthetiek, grenzen verleggen, dingen uit testen. Dus dat is dan weer in orde.

Iets anders nog; om fretslots te zagen met de machine ga je toch een dun zaagblad moeten hebben, niet? Of komen er volgende keer houten frets in?

K