Maakt g&l helemaal geen strats meer in nitro?
Wel hele gave strats. Zo'n legacy of Comanche lijkt me wel wat.
Al is die legacy qua sound wat meer open en vintage gevoiced, daar waar de andere g&ls die keramische elementen hebben. Ben ik zelf niet zo weg van.
Even een vraagje tussendoor: Hoe weet je nu of je een G&L usa versie of een tribute versie hebt? Is dat alleen het metalen serienummer op de headstock van de usa en de stempel op de tribute of zijn er andere uiterlijke kenmerken, ik kan het namelijk op de foto's niet zien en er ook geen info over vinden.
Wat je eigenlijk vooral moet weten is het feit dat een G&L op z'n 'best' (afhankelijk van hoe je het bekijkt - smaak speelt hierin tenslotte de grootste rol uiteindelijk) een béééétje op dat van een Fender lijkt. En op z'n 'slechtst' komt het er niet eens bij in de buurt. Met de gitaren zelf is niks mis, maar ik heb zelf maar zelden een lekker klinkende G&L gehoord (weet je meteen welke hoek mijn voorkeur heeft).
Ik ben geen fender kenner, en geen g&l kenner, maar de keren dat ik "zomaar" een willekeurige g&l uit een rek pakte, klonk die beter dan een ter vergelijking erbij gepakte eveneens willekeurige fender.
Weet niet of g&L toevallig gebruik maakt van elementen met meer output, waardoor het perceptie zou kunnen zijn of zo....
Dan lijkt het dat de MFD-pickups (een type dat G&L meestal in Strats en soms zelfs in Tele's gebruikt) niet je smaak zijn. Bij reguliere singlecoils zijn de polepieces de magneten, waar de koperdraad omheen is gewikkeld. Bij de Magnetic Field Design pu's zijn de metalen (verstelbare) polepieces in een onderliggende magneetplaat geschroeft en is er een andere opwekking van stroom. De MFD-pu's hebben een minder vintage-karakter, waarbij het mij opviel dat ik er best een goede clean en gain sound uit kreeg, maar dat de crunch mij minder kon bekoren.
Wat ik me nog herinner van een fender strat pakken na een G&L strat is "hè gatver, iel geluid". Maar dat zal meer aan de pickups liggen dan aan de gitaar zelf.
Favorieten/bladwijzers