De Peavey T60 heb ik altijd een bijzondere gitaar gevonden en mijn gitaarleraar zei 30 jaar geleden al dat het eigenlijk een “slapende reus” was. Zo af en toe komt er op Marktplaats een Peavey T60 voorbij en meestal waag ik een poging om deze voor een klein prijsje deze binnen te harken. Zo ook gisteren, maar deze laat ik, gezien een half lege spaarpot, aan mij voorbij gaan. Zelf heb ik er nog nooit eentje in mijn bezit gehad (wel bespeeld), maar dat gaat ooit nog wel eens gebeuren.
De T60 was het vlaggenschip van een reeks waar ook de T15, T20 en T40 (laatste twee zijn bassen) in zaten en is gemaakt van 1978 tot 1987. Vanaf 1981 met de Blade pu’s en daarvoor met de Toaster pu’s. Deze laatste klonken wat dunner en scheller.
De T60 was geliefd bij met name country- en bluesgitaristen, omdat ze zowel een Tele-, Strat-, als LP-sound eruit konden halen. Kritiekpunten op de T60 waren het gewicht van de naturel en sunburst (de witte en rode waren van lichter hout) en de vrij dunne hals. Maar waar de T60 in uitblonk was de elektronica. Naast de optie om de pu’s in en uit fase te schakelen, was de mooiste optie het roll-off systeem in de volumepots, waarmee tussen stand 10 en 7 pu’s als singlecoil werkten en tussen 7 en 1 als humbucker. Waarbij vanaf stand 7 er eerst een mix van singlecoil en humbucker was. Dit biedt een heel scala aan sounds, waarbij de geoefende speler snel van een bity Tele sound naar een vette LP-sound kon draaien.
Zelf vind ik de T60 bijna mooi van lelijkheid: de body is wat groot en de kop een beetje lomp, maar voor tussen de €350 en €500 heb je wel een klasse gitaar die in USA gemaakt is en die heel allround is. Hoewel er ook een rosewood versie is, zie je de maple halsen trouwens het vaakst.
Een bekende T60 gebruiker was Johnny Copeland, die de laaste 20 jaar van zijn leven met name op een witte T60 speelde, zoals in dit duet met Stevie Ray Vaughan: https://youtu.be/AGPx-ekqZEo
Favorieten/bladwijzers