Docu: It might get loud

[Joost de Ruig]

Op een of ander manier is deze docu tot nu toe aan mij voorbij gegaan. Het betreft een drieluik over drie generaties gitaristen: Jack White, the Edge en Jimmy Page. Echt een enorme aanrader. Ga er dus eens rustig 1.5 uur voor zitten!

[telerocker]

Ik heb hem toen gezien. Ik vind het drie keer niks, met alle égards voor Jimmy Page. Dat trio past van geen meter bij elkaar. Dat gepiel af en toe. En wat doet Jack White aan tafel bij mr. Page... Een gotspe.

[Joost de Ruig]

Ik snap die reactie wel, maar ik keek er naar als docu, niet specifiek als gitaardocu. Zo heb ik niets met Metalica, maar die film over hen vond ik om te smullen. Niet om de muziek, maar om de interactie, de absurditeit, de ego's.

[Gert2015]

Ik heb er ook van genoten, en natuurlijk zijn het controverse.
Maar de uitleg van Jimmy Page over Kashmir en de rest als gebiologeerde schooljongens kijkend naar de meester is fenomenaal en vol respect! En zo heurt het!

[NLF]

Vond er ook niet zo heel veel aan. Jack White vind ik nou niet zo speciaal, en die vent van U2 ... nou nee. Leuke band hoor, en sfeervolle gitaargeluiden die hij maakt, maar het is toch heel erg veel met heel veel effecten pielen om uiteindelijk iedere keer weer ongeveer hetzelfde te klinken: iets met een delaytje. Jimmy Page is een andere zaak.

[beruk]

Ik heb hem in de kast. Al een paar keer gekeken. Alle drie héél verschillend en interessant.

[NLF]

Tsja ... om heel eerlijk te zijn ben ik vaak meer geinteresseerd in drummers dan in gitaristen. Als ik een plaat draai luister ik meestal meer naar de rhythm sectie (en dan vooral de drummer) dan naar de gitarist. Maar ja ... daar zijn dan ook weer aparte video's voor :-)

[Joost de Ruig]

Er is ook een mooie Uur van de Wolf over Ginger Baker. Terwijl iedereen om hem heen het beste met hem voor heeft, weet hij het iedere keer volkomen te verpesten. Groot talent, maar wat een fuckup.....

[beruk]

Heb ik gezien. Rare snuiter. Meeste kunstenaars hebben een tic maar hij is écht raar.
In session met Albert King en SRV kijk/luister ik ook regelmatig, als masterclass zeg maar. Met de nadruk op class, ik ben bepaald geen master.

[barno]

ik vind Jack White toch wel een fenomeen hoor. Ik heb het sowieso voor gitaristen die in de eerste plaats muzikant zijn ipv enkel gitaar spelen. okee, er zijn veel gitaristen die wat kunnen drummen, maar wsch niet zoals J White