is jou dat ook wel eens overkomen? knetterende missers.

[Henri H]

Reb Beach doet het anders wel aardig:

https://youtu.be/u2VhwVLkQjY?t=3m14s

[Plant]

Vooral erg geïrriteerd naar je makkers kijken, hun gaan immers fout, jij niet!

Ik heb zo'n octaver die alleen de foute noten verlaagt, dan denkt iedereen dat de bassist die fouten maakt

[Mitch]

Een nummer dat ik moet beginnen met een vette synth lick. En bij de tweede noot hoor ik al dat ik verkeerd zit. Eeeeeeeeh...... hoe gaan we dat oplossen? Nou, gewoon net doen alsof ik aan 't freaken ben en stiekum tussendoor even het juiste interval opzoeken. Shit, die was het niet. Nee, die ook niet. Die ook niet.... eeeeh..... afijn, niet meer kunnen verhullen, maar gewoon over nieuw begonnen

[telerocker]

Gebeurt iedereen welles. Als je fout gaat, doe het dan overtuigend, alsof het zo hoort. 99,6 procent van het publiek heeft het niet door.

[Gearjunkie]

Ik heb zo'n octaver die alleen de foute noten verlaagt, dan denkt iedereen dat de bassist die fouten maakt

Die heb ik ook een tijdje gehad. Probleem was dat we elke maand een nieuwe bassist nodig hadden. Erg frustrerend.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[mrweird]

Nou ik heb een mooi voorbeeld.. Vanmiddag gespeeld ter verhoging van de feestvreugde op een BBQ. Oftewel buiten in het zonnetje.. En op moment supreme van een solo besluit een wesp mij lastig te vallen en is 't ook nog 's op de foto gezet zie ik later..

[jasses]

Geweldige foto!

Hoewel ik er goede herinneringen aan heb, stond mijn eerste optreden ooit bol van de dingen die fout gingen, gelukkig gold dat niet enkel voor mij. We waren zestien en onbezonnen, maar kwalijk werd het ons allerminst genomen door een toch wel dankbaar publiek. Ik kan ze allemaal nog opsommen, hoewel het toch bijna 20 jaar geleden is:
- Vlak voor we op moesten leek het ons een goed idee dat ik een korte instrumentale piano intro zou improviseren om de sfeer wat te zetten. Dat op zich verliep beter dan ik ooit had durven dromen, en terwijl de laatste noot uitsterft, tikt onze drummer dolenthousiast af voor het eerste nummer, er niet aan denkend dat ik daarvoor mijn gitaar nodig had, die aan de andere kant van een met hindernissen bezaait podium stond. Dat moesten we dus even overdoen onder algemene hilariteit overdoen…
-Tweede keer dat optreden dat ik toetsen moet doen, en het loopt weer fout. De adapter, waar toegegeven we zelf vanalles aan elkaar hadden zitten solderen om de aansluitingen te doen kloppen, begeeft het na de intro. Paar minuutjes knutselen en we konden terug aan de slag.
- Onze toetsenist ging ook een nummertje gitaar spelen. Introsolo klinkt goed, ik val in met de toetsen en het klonk vreselijk. We hadden geen idee wat er gebeurde en hebben de poging moeten staken. Bleek dat zijn gitaar in Eb gestemd was, maar het heeft toch 15 jaar geduurd eer ik nog eens op een podium een klavier heb beroerd.
- Daags voor het optreden hebben we de beslissing genomen onze zanger te dumpen. Een vreemde beslissing, zegt u? Het was zeker en vast de juiste. Toetsenist had de teksten geschreven, dus die deed het merendeel. Om het werk te verdelen mocht ik er ook eentje zingen, dus de tekst onderaan de micro vastgeplakt. Dat werkte natuurlijk voor geen meter, en na een strofe dwarrelt het blad vrolijk de grond op.

We waren totaal onvoorbereid, hadden nul ervaring, op de drummer na lag ons technisch niveau erg laag, en hebben ongeveer 60% van de tijd geïmproviseerd. En toch, als ik de tapes terughoor, ben ik er nog steeds een beetje trots op. Zal wel mijn muzikaal narcisme zijn.

Mijn tweede keer het podium op was een ronduit slechte ervaring. Net een nieuw bandje gestart, en de zanger wou absoluut een optreden doen, terwijl ik vond dat we daar bepaald nog niet aan toe waren. Daarenboven waren het enkel hij en ik, gezien de rest niet beschikbaar was. Onderweg naar daar had mijn gitaar een klap gehad, waardoor er iets mis was met de floyd rose (namaak). Ding was niet meer op stemming te brengen. Hij wou per se verder doen, dus heb ik het maar, met een lang gezicht en ongelooflijk vals, uitgespeeld.

Mijn derde keer op het podium was mijn eigen schuld. In licht benevelde toestand op café mijn eigen vocale beperkingen vergeten en me erin laten praten om een nummertje te brengen. Zowat het enige dat ik kon spelen en waarvan ik de tekst kende was wish you were here. Ik denk dat de meesten wensten dat ze somewhere else waren…

De laatste jaren loopt alles op het podium behoorlijk vlot, behalve dan dat het oorverdovende volume het publiek al eens na een paar seconden naar de toog joeg om oordopjes te vragen (of naar buiten wanneer die niet beschikbaar bleken). Onze drummer is een beest, maar ik hoor hem graag bezig (mits gepaste gehoorbescherming). Het begint hem stilaan aardig te lukken zich wat in te perken.
Excuses voor de uitgebreide nostalgietrip.

[WillemdaGuide]

Zal niet zeggen dat het me dagelijks gebeurt, maar toch zeker wel wekelijks

[Henri H]

Zal niet zeggen dat het me dagelijks gebeurt, maar toch zeker wel wekelijks

Vertel!

[guhlenn]

Dit weekend gewoon een DJ die de fout in gaat en z'n plaatje opnieuw moest inzetten. HAHAHA jij prutser.