Ik heb één akoestische gitaar. D.w.z., ik héb er wel meer, maar daar kan ik helaas niet meer aankomen (trouw nooit in gemeenschap van goederen!!!). De gitaar die ik héb is er eentje uit de categorie 'daarvoor zou ik een moord doen!!!'. Het gevolg daarvan is dus ook dat ik er enorm voorzichtig mee ben.
Nu ben ik zeker niet echt op zoek naar een tweede akoestische gitaar, maar soms mís ik gewoon een gitaartje die je overal mee naartoe zeult en die je bovendien uitnodigt om op gespeeld te worden, gewoon omdat het zo'n leuk dingetje is om te zien. Zo'n kek ogend ukkepukkie, die helemaal niet goed hoeft te klinken, maar wel lekker speelt.
Browsend naar muziekspulletjes kwam ik ineens DIT tegen en ik was meteen verliefd!!! Alleen die kleur al (die trouwens een paar euro duurder uitpakt dan de wat gebruikelijker sunburst uitvoering)! Een vergelijkbare kleur zag je halverwege de jaren 60 op verschillende jazz modelletjes uit de Nederlandse Egmond stal en de talloze merkjes waarvoor Egmond produceerde. Alleen heeft Gretsch gekozen voor een middentint grijs, wat grappig is, want bij Egmond was dat gewoon zwart, alleen kreeg dat zwart met het verstrijken der jaren een doffige (grijzige) aanblik, waarschijnlijk door het blauw dat daaronder zit.
Enfin, het zal jullie ook allemaal worst wezen, maar ik werd meteen gegrepen door die kleur en dat hele retro stijltje, maar ook het formaat en het model, dat zeer speelgoed-achtig aandoet. Nu is €211,- natuurlijk niet overdreven veel geld (als je het hebt ), maar een merk als Ibanez pleurt toch ook al een best geinig en in mijn eigen perverse optiek GEIL modelletje (de PC12MH-OPN) voor niet meer dan €139,- op de markt. En i.t.t. de gitaartjes van weleer hebben deze instappertjes, óók de Jim Dandy trouwens, doodleuk een gecompenseerd brugzadeltje én mogelijkheden om de hals af te stellen en daarmee 'bespeelbaar te maken'. Ergo, mijn enthousiasme gaat weer eens met me op de loop en mijn hersentjes kraken alweer... 'HOE kan ik dit droompje een serieus gevolg geven?!?!'.
Mijn vraag: "Wie van jullie heeft al eens op zo'n Gretsch Jim Dandy zitten tokkelen en wát waren jullie bevindingen?"
Probeer je je hierbij voor te stellen dat het geluid me geen kut interesseert, maar dat ik een gruwelijke bloedhekel heb aan gitaren die niet te stemmen zijn, of continu blijven ontstemmen. Ik heb, ondanks al mijn ervaring, toch nog altijd zoiets van 'het is een Gretsch... en ja, goedkoop kutdingetje, maar van een Gretsch moet je toch kunnen verwachten dat het dingetje af te stellen is - en hetzelfde geldt voor de hierboven genoemde Ibanez'.
En dus meteen maar een tweede vraag, want ik heb serieus nog NOOIT een extreem goedkoop merkgitaartje in handen gehad: "Wat zijn jullie ervaringen met dit soort erg goedkope merkgitaartjes?" En dan niet 'zo regelrecht uit de kartonnen doos', maar wel 'even onder handen genomen'.
Ik ben zeeeeeer benieuwd.
Favorieten/bladwijzers