Nitwit vraagje...

[Little Jay]

En context mist, maar in principe is dit een aflopend baslijntje over Em

Dus

Em7 Em maj7 Em7 Wat gebeurt er verder? Voor die eerste zou een Em dan een logischere keuze zijn.

Hmm, Harald had 'm in zijn eerste reactie al meteen door....

[Harald]

Dat duurde even

[Gesualdo]

Vergezocht? Welnee joh!

Elk akkoord dat rootless is in 3de inversie is vergezocht, want (bijna) geen enkel akkoord fungeert alzijnde een dergelijk akkoord. Zeker niet in die 3 akkoorden uit de OP.

En wat andere nummers voor een tonica hebben is niet zo interessant, omdat het andere nummers zijn.

Ik denk ook trouwens dat je relatieve mineur bedoelt in je post en niet parallelle mineur.

[Little Jay]

dat duurde even

+10 tekens

[Little Jay]

En wat andere nummers voor een tonica hebben is niet zo interessant, omdat het andere nummers zijn.

Het gaat natuurlijk om de beweging en de relatieve afstand tot de root hè. Maar daarom zei ik ook: we hebben meer context nodig.

Uhm, relatieve mineur ja inderdaad geloof ik. Je weet wel: die met hetzelfde aantal voortekens, de VI

[Gesualdo]

Het gaat natuurlijk om de beweging en de relatieve afstand tot de root hè. Maar daarom zei ik ook: we hebben meer context nodig.

Uhm, relatieve mineur ja inderdaad geloof ik. Je weet wel: die met hetzelfde aantal voortekens, de VI

Je hebt gelijk dat we meer context nodig hebben. Ik ging er eigenlijk vanuit dat het die 3 akoorden de progressie was, en dan klinkt voor mij iig de laatste als 'af' en niet de eerste. Nog sterker, zelfs die laatste klinkt niet helemaal als 'af' omdat het in 2de inversie staat, maar als je na dat laatste akkoord een G speelt dan fungeert dat akkoord als een cadential 6/4 en vandaar dat ik het erg sterk naar G vind trekken.

Overigens geen wet van Meden en Perzen hoor. Gelukkig zijn alle oren anders en het is gewoon een feit dat mensen soms andere tonica's horen. Bovenal omdat majeur nog wat sneller als tonica wordt gehoord dan mineur vanwege de iets sterkere consonantie van het M3-interval.

Maar ik hou van praktisch denken en dan zie ik gewoon veel gelijkenissen met een ii - V (of eigenlijk bV/V) - I progressie, míts dat idd alle akkoorden zijn

[Little Jay]

Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'm niet heb gespeeld hoor (en daarmee schend ik natuurlijk de belangrijkste regel: gebruik je oren), maar ik herkende de neerwaartse chromatische beweging zoals die ook in In A Sentimental Mood voorkomt, vandaar.

Maar als theoretische exercitie is 'ie leuk! ;-)

[tom1984]

Als het jazz moet klinken zou ik over die Em7 en Ebmaj7 het bijhorende arpeggio gebruiken om zo de melodielijn of solo mooi de overgang van de akkoorden te laten uitlijnen. Die Dsus 4 is eigenlijk een gewone D met een versieringsnootje 'suspended 4' maar daar hangt het een beetje af naar welke 1 je wil oplossen. Die D kan niet oplossen naar VI (E). Dus ik zou kiezen voor A als I en E7 als V en dan kan je opvullen met uw chromatisch afloopje. Van E naar D.

Verstuurd vanaf mijn Nexus 6P met Tapatalk

[HouseMetalJazz]

En context mist,

Zoals Rem Koolhaas altijd zegt: "F*ck the context!" Waarna hij een totaal in zichzelf gekeerd gebouwd plempt in een stedelijke omgeving.

Dat is jazz. Eigenwijs. En de vraag was volgens mij hoe je over die 3 akkoorden jazzy kon spelen. Waarmee m.i. poppy gebaande paden als Em(/maj)-ladders afvallen.

Volgens mij zijn er 2 noten van belang in deze lijn: de d en de g. De rest is context en dus niet van belang.

Ik vond de toonsoort Eb wel leuk klinken over alle 3 de akkoorden.

[Pepe]

Nouja, op het moment dat je fuck the context zegt hou je dus al rekening met die context. Ik bedoel, een gebouw kan enkel opgaan of detoneren dankzij een context. Afgezien dat esthetiek uberhaupt niet zonder context kan bestaan.

Die aflopende Em7 is een signature Lennon/Mccartney truuk (How do you sleep, Cry baby Cry, We can work it out enz enz) maar is eigenlijk puur Bach. Er zijn meerdere oplossingen mogelijk zoals bv. een A of Am, F#m7, C hoewel ik door de 7 de meest logische een Em6 vind (de Cis op de A snaar, de rest los)

Bijna dezelfde progressie zit bijvoorbeeld ook in, ik noem maar wat, Corcovado van Grant Green, kan je bijna letterlijk meespelen. Die lost de progressie op in een C.