HNGD 1978 Gibson ES-175

**Hotpepper01** · 27 juni 2015, 20:39

De afgelopen weken heb ik een aantal gitaren verkocht. Misschien krijg ik daar ooit nog spijt van, maar het moest wel omdat ik GAS had voor een Gibson Jazzbox. Wikken, wegen, wikken, wegen.
En vandaag heb ik ze opgehaald.

Het is een 1978 Gibson ES-175D geworden. Eentje waar heel goed voor gezorgd is, want ze ziet er geweldig uit voor haar leeftijd. Ze heeft aan de geur te oordelen zo ongeveer alle kroegen op de hele wereld minstens vijf keer bezocht en bij de vorige eigenaar(s) moet ze zo ongeveer in de sigaren asbak hebben verbleven.
Ze meurt naar rook. Maar, de bindings zijn daardoor stevig oranje geworden en de sunburst kleur is omgetoverd tot bruin/koper/oranje achtige tinten waar brunette's jaloers op zouden zijn.

Technische verkeert ze in geweldig mooie staat. Ik ben er erg happy mee !!
Genoeg gezwetst...plaatjes

**barno** · 27 juni 2015, 20:50

beauty!!
ik hou eigenlijk niet van florentine cutaway maar bij een 175 maak ik daar een uitzondering op. that box oozes class!

**Pepe** · 27 juni 2015, 20:58

Ja fijn, lekker jazzen.
Ik hou ook niet van den Florentine mits op een 225 en een 175 is eigenlijk gewoon een 225 met een obesitas probleem.

**terrasbeest** · 27 juni 2015, 21:37

Yes ! .........

**Tupelo** · 27 juni 2015, 22:14

1. Weer lekker hoor, je had pas toch ook al een ES335 aangeschaft ?
2. Voldoende tips gekregen wat het geurtje betreft geloof ik..?
3. Wat heppie nu; groepsfototje..?
4. En wat heppie ervoor moeten laten gaan ?

**vulvasonic** · 28 juni 2015, 01:49

O mijn hemel, wat een ONWAARSCHIJNLIJKE SCHOONHEID!!!!!!

Tsja, voor mij is en blijft dit toch echt één van DE meest begeerlijke gitaren die ooit van de tekentafel gekomen is. Mijn persoonlijke favoriet is de blonde uitvoering, maar blond of niet, deze gitaar heeft alles om er een paar andere voor in te willen leveren.

Ik heb ooit voor de keuze gestaan. Ik kon kiezen voor mijn ultieme droom op dat moment (de Gibson ES-175), of de zo goed als even begeerlijke, maar vooral ook veelzijdiger Gibson ES-335. Uiteindelijk gekozen voor de 347 en daar heb ik nooit ook maar één seconde spijt van gehad. Dat wil echter niet zeggen dat ik nog steeds een enorm zwak heb voor de 175. Het is alleen, in mijn optiek, tóch een echte jazzbak. En ik zal altijd blijven dromen van die echte jazzbak, maar dan zou ik het mezelf verplichten om ook daadwerkelijk een echte goede jazzspeler te worden en dat zit er helaas niet voor me in. En ik weet dat Steve Howe ook hele leuke dingen deed met zijn 175, maar ach gut, dat had op een andere gitaar ook vast heel aardig geklonken.

Overigens, die overdreven vergeelde verkleuring van de bindings, dat zit er echt gewoon een beetje in. Mijn 347 is jonger, maar is op veel plekken haast knaloranje en soms zelfs donkerbruin. Nu geef ik toe dat ik meerdere jaren van mijn leven heb gerookt als een ketter, maar mijn 347 zat gedurende die periode vooral ook veel in de koffer. Maar wat kan het verrekken?!?! Jij hebt een gitaar waar je MIJ sowieso al schreeuwend gek mee maakt van jaloezie. En met mij vele anderen, kan ik je verzekeren. Hang een foto van deze gitaar in posterformaat in de kantine van het dichtstbijzijnde conservatorium en ik zweer je dat in elke kop koffie van iedere daar aanwezige gitarist, vroeg of laat een flinke klodder sperma drijft.

Gefeliciteerd man!!!

**Little Jay** · 28 juni 2015, 09:10

Ze heeft de looks! Hoe klinkt een maple hals op een 175 t.o.v. een mahonie? Ben zelf ook altijd nog wel een beetje op zoek naar een mooie 175 en sla daarbij eigenlijk altijd de maple halzen over (zijn iets minder gewild, gitaren uit die periode zouden minder zijn) maar misschien doe ik mezelf eigenlijk wel tekort (want ze zijn nog relatief betaalbaar).