Merk snobisme

[Riny]

Na ruim 35 jaar is en blijft ie mijn favoriet. Bestaat een gitaar voor het leven? In mijn geval wel.
Als ik een 'nieuwe' koop zou het weer iets van een bekend merk zijn. Noem me maar merkengeil, maar ze bevallen mij het beste.

Een gitaar kan zeker voor het leven zijn.
Heeft de gitaar persoonlijke emotionele waarde zal men toch met regelmaat een dergelijke gitaar moeten onderhouden zoals bijv. refretten.

Hier de gitaar van Willie Nelson.

Martin N-20 classical, serial number 242830

[Tunes]

Ik ben zeker merken geil, maar dan wel net de merken die buiten het gangbare vallen (fendr/gibson/prs/Ibanez).
En dat is geweldig, je hebt top instrumenten waar niet zo heel veel interesse in is en dus koop je dan voor een heel redelijk bedrag een prachtig instrument.
Heb van alles, larrivee solid body, lag bassen (goede tijd franktrijk), catalyst bas, maya, godin, sleishman drum en veel ddrum digitale drumspullen (nog steeds top).
Maar heb sinds een tijdje ook een gibson, en ben daar dan toch wel weer erg blij mee.

Heb trouwens ook meerdere london city gitaren en dan vraag je af waarom je een fender of gibson koopt, heel veel waar voor het geld.

[muziekschuur]

Ik koop altijd rommel. En dan verberg ik me. Want wat denkt iedereen wel niet van me? Ik speel ook vals. Maar ja... Wat wil je. Als je ik bent. En een Gibson en ik.... Tsja... Dan ben je weer zo wat. Beetje Slash, beetje belangrijk enzo. En ik rook niet. Vind ik wel een dilemma.

Laatst dacht ik ik begin eraan. Dus eerst een Marshall Stack aangeschaft. Staat het net binnen achter de voordeur. Ik natuurlijk slap enzo. Dus stond wel iets op scherp. Maarja... Komt m'n schoonmoeder binnen. Valt bovenop m'n schoonmoeder. Da's ook wat. Morgen de begrafenis.

Dus....

[barno]

Heb trouwens ook meerdere london city gitaren en dan vraag je af waarom je een fender of gibson koopt, heel veel waar voor het geld.

Als je een muziekinstrument als een gewoon dood ding koopt, akkoord. Maar voor de meeste mensen is een gitaar meer dan een object, je wordt lid van een community, je haalt een legende in huis enz... Wat ik bovendien heb is een soort raar rechtvaardigheidsgevoel: waarom een namaak gitaar kopen, wat is de verdienste van dat bedrijf, buiten iets kopiëren en het dan aan dumpingprijzen op de markt gooien omdat er toch nooit een R&D afdeling moet betaald worden.

[okeeee]

Maar voor de meeste mensen is een gitaar meer dan een object, je wordt lid van een community, je haalt een legende in huis enz..

dat noemen we reclame

goede reclame verkoopt geen produkt maar een gevoel
bedoel wat is het kwalteits verschil tussen een spijkerbroek van 50 tientjes en eentje van 500 euro ?

een gitaar is gewoon een ding voor me tot ik er zo bekend mee ben dat ik er alles mee kan wat ik " wil "
maar dat kost veel tijd en spelen
raak ik die gitaar kwijt......... balen moet ik opnieuw beginnen met waarschijnlijk een ander resultaat
maar so be it

[Riny]

Als je een muziekinstrument als een gewoon dood ding koopt, akkoord. Maar voor de meeste mensen is een gitaar meer dan een object, je wordt lid van een community, je haalt een legende in huis enz... .

Inderdaad, het is een verlengstuk van jezelf en dat moet goed aanvoelen.
Bijv. Er zijn goedkope Strats te koop maar vaak hardware matig van een mindere kwaliteit.

Heb een kennis die voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten dus hij kocht een goedkoop Stratje.
Inmiddels heeft hij er zoveel op aan moeten passen dat hij, wanneer hij een echte had gekocht (tweedehands) hij misschien nog wel goedkoper uit was geweest.

Dus het bedrag is hoger opgelopen dan voor hem de bedoeling was.
Heb hem dus aangegeven niet te zeuren en dit van te voren van mij aan had moeten nemen.

Maar ja, gedane zaken............................

[Kim Wilson]

Die community klopt ook wel, ja. Er is van de grote merken (Fender, Gibson, Marshall...) enorm veel merchandise te koop, van t-shirts tot barkrukken en aanstekers. Dat geeft aan dat het om meer gaat dan een gitaar of versterker. Dat is niet voor niks. Het eerste Richwood shirt moet ik nog tegenkomen...

[Riny]

Ik ben een Gretsch- gek dus heb daar ook een petje en T-shirt van, noem het maar een verzamel tik van het merk waar ik helemaal gek van ben.
De volgende Gretsch die uit het spaarvarken moet komen is onderstaande en zit zo rond de € 3000,00

Gretsch G6120DC Chet Atkins Nashville.

[barno]

ik zou het niet echt reclame noemen, dat zit er natuurlijk ook tussen, maar gitaristen willen vaak een bepaalde gitaar omdat ze zo korter bij hun idool komen. volstrekt belachelijk natuurlijk, maar gitaristen zijn dan ook kleuters, gevoelig voor dat soort dingen. ik als eerste trouwens. Over kwaliteit gaan zeveren is volledig naast de kwestie. mojo, vibe, myth, image is het allerbelangrijkste. vb Het is algemeen geweten dat het overgrote deel van de vintage Gretsch gitaren absolute brol zijn, qua bouwkwaliteit. neemt niet weg dat ze de natte droom zijn van menig hillbilly and rockabilly cat

[Riny]

Wat mijn eigen gitaren betreft, ik koop ze uitsluitend nieuw.
Weet ik zeker dat er niet mee gerommeld is, waar hij vandaan komt en ik weet waar ik mijn geld aan uitgegeven heb.
Liever iets meer betalen voor betrouwbaar materiaal dan het schip in gaan met verborgen gebreken.
Hier kunnen andere meningen over zijn en dat mag ook en is ook goed.