Bijzondere inspiratiebronnen om te gaan gitaarspelen???

**hessepes** · 1 maart 2015, 15:22

Door wie werd jij gegrepen en dacht je zoiets als 'wow...dat is geweldig, wil ik ook...' of zoiets

Ben benieuwd naar jullie verhalen.

Mijn inspiratiebron:
Melissa Etheridge.
Nadat ik 10 jaar geleden een concert van Melissa Etheridge had gezien (2004, HMH), kocht ik een tijdje later de DVD Live and alone. Ik weet nog goed dat ik die DVD bekeek en onder de indruk was (bijv Chrome Plated Heart) en toen dacht 'wow, als je toch zo gitaar kan spelen... dat wil ik ook wel kunnen!

Ik weet natuurlijk wel dat het spel van David Gilmour, Eric Clapton, SRV, EVH etc goed/snel/mooi etc is, maar deze heren hebben mij nooit tot actie aangezet. Zij zijn niet de reden waarom ik gitaar ben gaan spelen.

Melissa Etheridge is niet zozeer bekend van de solo's ( alhoewel ik op youtube zag dat ze dat wel meer doet nu).
Ze is natuurlijk vooral de Queen of rhythm guitar. En van de power en passie live natuurlijk!

Heb haar nu een paar keer live gezien en is het iedere keer weer een rockend en ronkend feest. Kijk er erg naar uit om haar eind april weer 'live and alone' te zien optreden, gezellig met onze Belgische vrienden in het mooie Gent!

**beruk** · 1 maart 2015, 15:31

Tja het begon hiermee:

Ik herinner me zelfs de geur van de kamer waar ik zat toen ik dit hoorde. Die solo.
En later in beeld, een rustige- zelfs wat saaie kerel die zijn gitaar laat spreken. Daar spiegel(de) ik me wel aan.

**miyaru** · 1 maart 2015, 16:05

Ik ben van jongs af aan muziekliefhebber geweest, en een band hebben leek me geweldig. Dit broeide al jaren...... 1983 World Piece Tour van Iron Maiden. Met wat vrienden kochten we kaartjes en togen naar de Jaap Eden hallen te Amsterdam, en zagen een geweldig concert. Terug in de trein wisten we het: een band moest er komen. De volgende dag raakte ik er niet over uit gesproken, en mijn ouders werden er gek van. Ik kon kiezen of op vakantie of een gitaar. Dat was niet zo moeilijk. Het werd een imitatie Explorer van Concord. Gauw spaarde ik er ook een Peavey Bandit 65 bij. Eén van de vrienden drumde al een beetje, een ander zou gaan bassen en een weer ander zou gaan zingen. Niet veel later ben ik bij gebrek aan een bassist gaan bassen, en kregen we twee andere gitaristen in de band. Zo heb ik een jaar 30 gebast, en ben nu weer terug bij gitaarspelen sinds een paar jaar. De Concord Explorer heb ik nog steeds, draai af en toe nog eens Iron Maiden, en denk met weemoed terug aan die leuke begin tijd, waar alles nog mogelijk leek........

Robin.

**Ace 1.15.19** · 1 maart 2015, 17:09

Al toen ik nog een klein manneke was luisterde ik érg veel (zo niet alleen maar) naar de Bee Gees. Niet de disco-periode, maar de begin en mid jaren '60 toen de Bee Gees echt wel een rock 'n' roll band waren. Ik weet nog goed dat ik op I Want Home helemaal uit mijn plaat ging. Dat eerste akkoord pakte me zo enorm, en dat gevoel heb ik nog steeds als ik dat nummer aan zet.

Gitarist zijn leek me helemaal geweldig, maar dat zou nooit lukken 'want ik speelde immers geen gitaar'. Tot mijn oom daar lucht van kreeg toen ik 13 jaar oud was en me snel een Telecaster in m'n handen drukte.

**denis.hermans** · 1 maart 2015, 17:46

Guns n roses, main solo van Sweet Child of Mine.

**Riny** · 2 maart 2015, 12:49

Chet Atkins en Tommy Emmanuell.

**no 1 hops** · 2 maart 2015, 15:10

35/40 jaar geleden
de combi van een hammond B3 met een slide gitaar was de eerste aanzet tot het kopen van een spaanse gitaar (wist ik veel wat je werkelijk voordat geluid nodig had) times with no internet and google ;-)
Eric Clapton met give me strength
http://youtu.be/GZM9A8fwY3w

niet veel later kwam daar rocky mountain way van Joe Walsh voorbij
http://youtu.be/3nP3iX62f5I
tja, toen moest ik wel aan aan de elektrische gitaar
een hondo 2 les paul met een evans versterker.
hondo had getrodeerde hals en is geruild voor een epiphone scroll
evans was een pracht amp, alleen wilde die echt niet over de rooie en het heeft lang geduurd voordat ik erachter kwam dat er nog een trapbakje bij hoorde.;-)

**Buxtra** · 2 maart 2015, 15:59

Cornerstones en live at the Isle of Wight van Jimi Hendrix heeft me op mijn 14e aangezet tot het kort verkennen van een Spaanse gitaar maar heb niet doorgezet mbt leren hanteren=spelen van het instrument. Sport, school, buitenspelen en een paar draaitafels boden geen ruimte om te willen investeren in het instrument. Ik kreeg uiteraard ook direct door dat er uren gevraagd werden voordat het ergens op zou lijken. Maar muziek heeft sinds mijn 4e ongeveer een prominente plek in mijn leven.

Al mijn hele leven wordt ik geraakt door voornamelijk het element 'groove' in welke muziek dan ook.

Pas op mijn 30e pas weer de gitaar aangeraakt na een lolletje met guitarhero. Werd er echt door gegrepen. Toen resoluut bedacht dat ik die speeluren in een echte gitaar moest steken. Wilde iets van Dylan, Cash en Young leren spelen. Jimi is schier onbereikbaar...

Bux

**Buxtra** · 2 maart 2015, 16:06

Oorspronkelijk geplaatst door no 1 hops

niet veel later kwam daar rocky mountain way van Joe Walsh voorbij

NB: op de b kant van het bandje Hendrix live wight, stond een live opname van Joe Walsh. Erg aangenaam. Wist niet wie dat was toentertijd.

Ben opgegroeid met van alles en nog wat aan muziek. Zwart wit door elkaar. Voornamelijk (witte) rock, folk en blues georienteerd. door pa. Ma zorgde voor soul en wat softer werk. Maar pa nam voorrang op de stereo en bandrecorder. Heb al die banden, tapes en vinyl doorgespit en veel zelf gedraaid. Heb altijd al mijn voorkeuren gehad maar van huisuit geen muziekopleidingingen in de familie aanwezig. Santana greep me ook bij mijn nekvel om het nooit meer los te laten overigens.