Gibson J-45

[Eko]

Voor mij is een J45 de tegenhanger van de D18 van Martin. ( of mijn ColeClarK FL1A) Mahonie zij en achterkant. Mahonie neck en sparren top. Eigen geluid vooral door de body en top. Veel mid en een killer geluid als strummer.
Ik heb jarenlang in een band gespeeld met een andere gitarist die een J45 gebruikte. Hij heeft er wel stad en land voor af gezocht om er 1 te vinden naar zijn klanksmaak. In sommige winkels hadden ze er meerdere die allemaal totaal verschillend klonken. Sommigen heel helder anderen als natte kranten. Vaak bleek zadel of topkam beroerd gemaakt en dan weet je snel waar slechte geluiden vandaan komen. Soms is het lastiger te achterhalen. Echt een kwestie van zoeken dus.

[Henri H]

Toen ik mijn Martin D18 kocht bij TFOA, heb ik ook een paar J-45 en J200's geprobeerd, maar ik wist eigenlijk al dat ik een Martin wilde.
Ik vond de J45-( en J200-)exemplaren die ik getest heb wat tegenvallen qua sound, maar wellicht is dat een kwestie van smaak.
Ik heb geen idee hoe oud de gitaren waren die ik getest heb, zaten wel een paar oudjes tussen volgens mij.

[Mr.Fingers]

Vanaf het midden van de jaren '60 hadden Gibsons een in hoogte instelbare stalen brugkam... Dewelke, tsja... "een ketting is maar zo sterk als z'n zwakste schakel"

[stratestic]

http://www.vintageandrareguitars.com...ibson-guitars/