HNGD: Fred Dons Purple Pinky GG

[vulvasonic]

Ik dank jullie, jongens!

[Mitch]

Bloody great

[Jasper.]

Mooi Mario! Dat kleine iets, is dat iets met je zoon? Volgens mij heb ik via jou wel eens facebook berichten voorbij zien komen met dat hij ook iets met muziek doet? Of heb ik het mis?

Maar erg leuk dat je weer muziek gaat maken, wel jammer dat je waarschijnlijk de bandnaam verandert

[Henri H]

Gaat gewoon weer de goede kant op, hoewel je uit een diep dal komt Mario.

[vulvasonic]

Mooi Mario! Dat kleine iets, is dat iets met je zoon? Volgens mij heb ik via jou wel eens facebook berichten voorbij zien komen met dat hij ook iets met muziek doet? Of heb ik het mis?

Maar erg leuk dat je weer muziek gaat maken, wel jammer dat je waarschijnlijk de bandnaam verandert

Nou, dat musiceren met mijn zoon moet nog volledig in de steigers worden gezet, dus dat had ik er niet eens bij genoemd. Maar inderdaad, ook dát is iets waar ik aan wil gaan werken. Hij is namelijk goed in het maken van vrij idiote beats. En die beats zou ik graag willen misbruiken om van daaruit verder te werken aan wat interessant materiaal. Lijkt me waanzinnig gaaf om te doen.

Nee, dat 'kleine' moet je meer zien als in........ Laat ik het anders zeggen. Ik heb altijd muziek geschreven vanuit een compositorisch standpunt. De teksten kwamen per definitie als laatst en waren niet bepaald van een hoogstaand niveau.
De laatste jaren heb ik zo onwaarschijnlijk veel meegemaakt dat ik zo eens in de zoveel tijd wel MOET schrijven. Gewoon, op mijn eigen manier, zoals jullie (tenminste, die dat een beetje volgen) dat van mij gewend zijn. Wat ik wil doen is teksten schrijven, waarbij ik slechts zijdelings rekening houd met metriek en rijm, en dan pak ik mijn akoestische gitaar en probeer ik de muziek, zo goed als ik kan, aan te sluiten op dat wat ik met mijn teksten tracht uit te dragen. Dat is een manier van werken die ik niet gewend ben en die zelfs enigszins onnatuurlijk op me overkomt. En toch denk ik dat het de enige manier is om te bereiken wat ik probeer te bereiken. Enfin, dat wordt dus echt alleen ikzelf met een microfoon voor mijn waffel en een akoestische gitaar in mijn klauwen. Maar aangezien ik tóch afhankelijk ben van anderen (vervoer, sjouwen - uiteraard ivm het ontbreken van tenminste één been) zou het natuurlijk wel zo geinig zijn als ik samen met die persoon (en misschien zelfs nog een derde persoon/personette!!!) een beetje wissel van instrumenten en kan werken met meerstemmige zangpartijen. En dan alles in de akoestische sferen (gitaar, resonator gitaar, akoestische bas, cajon en andere percussie-instrumenten, dát soort dingen). Ook dáár heb ik iig enorm veel zin in.

En stiekem vind ik het best kut dat er een andere naam komt.

Gaat gewoon weer de goede kant op, hoewel je uit een diep dal komt Mario.

Henri, in muzikaal opzicht heb ik het geluk dat er mensen zijn die me een lang en stevig stuk touw hebben toegegooid, om me uit dat diepe dal vol bagger te trekken. Het is evenwel hard werken. Ik moet helemaal opnieuw beginnen. In alle opzichten. Maar ik verzin er wel iets op.

[Tupelo]

Je moet de weg terugzoeken..?
Kweenie of het volgende een geruststellende mededeling is, maar ik heb een half jaartje gewerkt met mensen met bijvoorbeeld ver gevorderde Korsakov.
Hoe is iemand met ver gevorderde Korsakov ?
Nou, die herkent zijn eigen rechterhand niet, laat staan jou, het kwijlt en is vergeten hoe te praten.
Tenminste, zo nu en dan komen er onsamenhangende stukken tekst uit.
En nu komt 'ie.
Veel van die lui waren echte kroegtijgers, die veel kroegspelletjes gedaan hebben.
Een veelheid van die volslagen idioten, waar werkelijk niets mee viel te beginnen, wanneer je die achter een biljart of een schaakbord kreeg, dan speelden ze je er met droge ogen uit, tot op een ogenblik dat je jezelf begint af te vragen of ze de hele toestand niet gewoon spelen, je voor de gek zitten te houden, want een mysterieuze grijns op zo een kwijlend doofstom gezicht kan er wel af, ergens zijn ze zichzelf bewust van hun zegen op jou.
En dat is geen geintje.
Die lui speelden me er in die toestand werkelijk uit, schaken was zo gebeurd, konden ze nog staan en een keu vasthouden ? (een jezuswonder opzich, omdat ze soms wel al gewoon vergeten waren dat ze konden staan of lopen) dan lieten ze me iedere hoek van het laken zien, om steevast na een paar keer stoten weg te strompelen, te verdwijnen ergens op een gang, om weer teruggebracht te worden, en weer een paar perfecte stoten te verrichten.
Waanzin.
Aldus, Vulva, er is hoop, er is hoop, ook voor jou.

[Rizz]

jullie, Tuup en Vulva, moeten samen gaan schrijven.. Dat zal mewat worden....

[beruk]

En last but not least........... we gaan weer repeteren met Vulvasonic!!!
.

Nice! Op youtube staat genoeg om me te laten watertanden, kom maar op.