Tommy Emmanuel, Saltwater

[MichaelSS]

Ok, dit nummer is niet makkelijk . Maar het is goed gegaan. Ik ben tevreden. Ik heb geen gebruik gemaakt van de microfoons maar gewoon met de AC60. Met een beetje geluk mag ik straks deze mooie nummers gaan spelen op een Maton .

[Ernest01]

Knap gedaan man. Moeilijk nummer en dat is ook zeer goed te zien. (aan de handen, niet aan jouw gezicht...) Maar je hebt het er goed vanaf gebracht.
Iets minder reverb en de 'squeak' geluiden worden dan minder. Maar dat is ook het enige dat ik hier op te merken heb.
En die Maton.... die heb je absoluut verdiend. Is die al in bestelling ?

[Duhsjaak]

Een Baton is een dirigeerstok. En om met een gitaar te gaan dirigeren, lijkt mij niet überpraktisch.

Je hoort al weer dat ik mijn onmetelijke kennis op het gebied van acoustische spullen breed tentoon spreid....

Complimenten! De gelauwerde heer van dit liedheeft zijn oren behoorlijk laten hangen naar gasten als Bert Jansch. Ik kan je dan ook geen andere tip geven dan te gaan schatgraver in de Briste acoustische traditie. Je hebt zelfs een prachtprogramma gehad, dat snarenspel heette. Vraag eens na bij geluid en beeld in Hilversum. Schitterende dingen gezien. Geen idee wat daarvan bewaard is, want eveneens bescheiden artiesten die live hun kunstje mochten vertonen op TV zijn genadeloos gewist. Jimi H., om maar eens een voorbeeld te noemen.

Alors, je hoort hoe je een warm plekje hebt voor het materiaal dat je doet. En je vooruitgang is dan ook ergerlijk. Wat moeten mindere goden zoals bijvoorbeeld ikzelf als dat zo doorgaat?

Pet af vriend.
Vriendelijke groet, Gus


Effe checklist?
Ralph McTell
Bert Jansch
Gordon Giltrap
John Martyn
John Pease (je hebt al een bonuspunten als je John heet)
Martin Carthy
John Fahey
John Renbourne
Plus natuurlijk platen van The Pentangle, waarin Bert J en John Renbourne samen zaten

Kijk, dat houdt je wel even bezig hè......

[Harald]

John Pearse neem ik aan, ipv Pease. Zoekt wat makkelijker. En Renbourn zonder de tweede E volgens mijn platenhoezen. Pentangle is bij vlagen erg mooi inderdaad. Een link tussen Tommy en de Engelse traditie was me eigenlijk nooit echt opgevallen. Heeft James Taylor nog leentjebuur bij die gitaristen gespeeld? Dan zou het weer wat logischer zijn.

Wat de opname betreft, daar moet ik nog naar luisteren. Komt.

[mountainman]

Ik mis nog een naam: Julian Lennon, want die heeft dit nummer geschreven. Helemaal in de stijl van zijn pa. Al hoor je dat niet direct terug in de versie van Tommy die je hier heel mooi hebt uitgevoerd.

Ben je benieuwd naar het origineel? Kijk dan hier: https://www.youtube.com/watch?v=Ft-WVUgDP1I

[guhlenn]

Mooi, mooie toon heb je, al komt die nog niet helemaakl uit de opname denk ik, de bassen zijn nog wat zwak. En daar waar het moelijk wordt hoor ik je tempo reageren, zeg maar, maarf eh, nit-picking he.

Ik ben me al tijden suf aan het oefenen op de beroemde intro meldodietje dat tommy geherarrangeerd heeft. IN american dad hoor ej dan Roger weer de spaanse versie doen. Heerlijk om te oefenen., want je komt telkens de helft dichterbij het kunnen spelen if you catch my drift.

[zoldergitarist]

Knap hoor!

[MichaelSS]

Bedankt!

@Ernest. Nog niet . Komt nog. Ik twijfel nog een beetje over het type Maton. Ik vond de SRS70 erg goed spelen. Vooral met de AT5Pro pickup (als je dat niet kent.. zeker een keer proberen!) klinkt de gitaar geweldig. De AT5 heeft alleen piezo. De pro heeft daarnaast een microfoontje (buig microfoon) in de klankkast. Beiden kun je los van elkaar regelen. De microfoon schijnt ook goed te zijn om je gitaar op te nemen.

@Gus; met dat rijtje kan ik eerst wel even vooruit. De meeste namen ken ik, een paar zijn nieuw en de eerste indruk is goed

@Guhlenn; welk melodietje bedoel je?

@Zolder; Thnx

[Duhsjaak]

Misschien is een kleine toelichting toch nog op zijn plaats. Mijn post kan wat hautain overkomen.
Het rijtje was een beetje snel getypt op een Apple ding. En ik moet nog steeds wennen aan de bemoeizucht van dat ding.

Ik heb het rijtje niet getypt om indruk te maken of om je te laten merken dat je nog veel te leren hebt.
Ik ben van nature geneigd om dingen anders te doen en aan te pakken dan de rest. Als iedereen probeert de ultieme Pink Floyd solo te spelen, zal ik dat ten koste van alles vermijden. Want die solo IS er al.

Dat geldt ook voor Tommy E. Daarvan hebben we er al één, daarvan hebben we bovendien iemand die zeker net zo goed is. 'Onze eigen' Harald. Die ik enorm waardeer.
Als je dat toch een Tommy-afgeleide wil worden, vind ik Harald een logischer keuze, omdat ie ook nog een killer plank speler is.

Vandaar mijn rijtje, waaraan Stefan Grossman (zal ook wel weer een typefout in zitten) nog ontbreekt. Luister ook eens naar wat Stefan met Jo Ann Kelly (die ook nog heerlijk zoende) heeft opgenomen. Zo wie zo, deze dame werd door Amerikaanse blues negers op handen gedragen wegens haar simpele, smaakvolle en effectieve spel. Ik heb nog ergens een opname van Jo Ann met Mississippi Fred McDowell. Die was zo oud, dat ie het niet meer voor elkaar kreeg om een van zijn grootste succes te zingen. En Jo Ann speelde met hem mee, en kreeg hem door het fluister-zingen van halve zinnen weer aan de praat.

Kijk, da's voor mij salt water.
Ah......, don't start me talkin'.....

Afijn, geen neerbuigendheid van mijn kant, maar meer een poging om je oriëntatie veelkleuriger te maken dan dat ie nu al is. Mijn suggestie dus in het kort: Focus je niet alleen op één held. En kijk ook eens waar je held zijn invloeden vandaan heeft. Dan kom je vanzelf op ideeën die jou uiteindelijk beter maken dan je held zelf.
En wij waren bij the humble beginnings.....
Vriendelijke groet, Gus

[Harald]

Net zo goed als Tommy... mocht ik willen. Overigens, Tommy is ook een uitstekende elektrische gitarist. Eén van de leukste dingen aan zijn akoestische stijl is dat hij veel van de kleine dingetjes die op een elektrische kunnen, naar akoestische gitaar heeft weten te vertalen. Vandaar ook de extreem lage afstelling waar hij mee speelt.

@Guhlen, vermoed dat je Classical Gas bedoelt. Tommy's versie is iig beduidend leuker dan het origineel. Dat is wat stijfjes.



Gareth Pearson doet het thema trouwens af en toe. Leuk arrangement.