Hij is weer erg lekker, Barry. Malmsteen in het kwadraat, maar dan zonder die eindeloze quasi klassieke tiereliertjes.
I'm in!
PS.: je hebt PM.
bloody hell, heb ik dat altijd verkeerd begrepen...
John Williams is dus muzikant, en John Williams is dat juist niet. Da's gewoon een simpele gitarist. Net als zijn leraar Segovia. En net als Ytzak Perlmann, of Elvis Presley geen muzikanten dus...
Ik maak wel verschil tussen muzikanten en gitaristen/drummers/triangelisten of whatever. Maar dat heeft met de instelling te maken. Bij een gitarist die allereerst muzikant is dient de techniek de muziek. Betekend niet dat hij alles simpel hoeft te houden. Een gitarist voorop, dan is muziek ondergeschikt aan de gitaar.
Bij JJ Cale is het makkelijk. Bij Zappa al iets minder. Hij is eigenlijk in zijn solo's altijd op zoek naar muzikale ideëen. En tegelijkertijd gek op alle randspeeltjes. Malmsteen is typisch een gitarist wat mij betreft. Steve Vai is beiden in een fijne balans. Satriani meestal vooral gitarist. Maar Flying through a blue dream is een zeer aangename uitzondering in zijn werk. De cd dan, het nummer zelf valt juist wel mee.
Geweldig nummer dit. En inderdaad.... wat kan jij spelen. Eindelijk een nummer waarin iemand snel speelt en toch geen noten-poeperij.
Ook de meerstemmige stukken klinken zeer strak.
Tijd om van die zolder af te komen !
Yamaha FG-230 (12-snarig), Eastman E10-OM, Martin D28, Yamaha G-100A, Squier Affinity Tele, Ibanez RGA42FM, Santa Cruz OM Koa
Favorieten/bladwijzers