De meeste argumenten zijn hierboven al genoemd. Ook voor mij geldt:
- Voornamelijk: gewoon omdat het leuk is om te doen, iets met je handen te maken als je de hele dag alleen maar met je hoofd bezig bent.
- Verder: Het heeft wel iets om te kunnen spelen op een apparaat dat je ook nog zelf in elkaar hebt gezet. Ik ben elke keer weer blij verrast als een eindresultaat daadwerkelijk als een gitaar blijkt te klinken!
- En ook: omdat ik dan rare dingen kan uitproberen. Een bariton, een ding met waaierfrets, een tussen-OM-en-klassiek-achtig-nylonsnarig geval, een Weissenborn, van die rare dingen die je niet in grote hoeveelheden in winkels tegenkomt. En waarvan het me toch leuk lijkt om er eentje te hebben.
- En ik vind het wel fijn dat ik sommige dingen naar eigen idee kan aanpassen. Niet-standaard topkambreedte, beetje experimenteren met hoe je de boel kunt versterken, van die dingen.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik over bijna alle gitaren die ik tot nu toe heb gebouwd, niet helemaal tevreden ben. Ze zijn allemaal hardstikke leuk als ze net af zijn, maar van de meeste heb ik intussen het idee dat ik ze nog eens onder handen moet nemen of zelfs helemaal opnieuw maken. Slordigheidjes, beetje groezelige afwerking, het is het steeds net niet.
Maar ik blijf stug volhouden; er liggen op elk willekeurig moment toch zeker vier projecten in verschillende stadia van voltooiing in mijn hok...
Favorieten/bladwijzers