Martin of Taylor?

[Gitaar4ever]

Deze forumtitel is ietwat misleidend, maar hoop dat het mensen trekt die willen reageren.
Was afgelopen zaterdag in de Musicstore in Duitsland, in de hoop daar op vele akoestische gitaren te spelen.
Maar als linkshandige ben je dus gewoon de lul, want ze hadden er maar 10 klaar staan. En de helft daarvan van die standaard goedkope dingetjes. Ben op zoek naar een kwaliteitsgitaar voor het leven, stijl die ik speel is vooral pop/rock.
Speel veel slaggitaar en wat fingerpicking werk, denk aan Just Breathe, Blackbird, Tears in Heaven enz.

Enigste gitaren in Duitsland die me aanstonden waren de Martin D28 en de Taylor 210.
Vind het allebei erg mooie gitaren, prijsverschil is 1000 euro. De Martin vind ik met name wat klankvaster dan de
Taylor, hoewel die wel wat helderder leek te klinken als ik slag speelde.

Nu is mijn vraag of er mensen zijn die ervaringen hebben en de verschillen goed weten tussen Martin en Taylor.
En wat is met mijn muziekstijl nu de ideale gitaar als die er al is?
Had gehoopt in de musicstore alles zelf te kunnen ondervinden en onderzoeken maar helaas bleven het bij 2 gitaren die ik wel zie zitten.

[Harald]

Martin en Taylor hebben toch best een verschillend karakter. Een D28 was het typische werkpaard voor akoestische gitaristen. Als je vooral oud, roots achtig spul wilt spelen niet verkeerd. Veel oude platen zijn met die gitaren ingespeeld. In het bluegrass wereldje zo'n beetje de standaard.

Taylors zijn wat moderner, maar de enige modellen die ik wat langer vast heb gehad zitten in de 700 serie. De lagere series konden mij minder bekoren. Met name de 714 vond ik een fijne gitaar. Konden onderling overigens erg verschillen. Maar dat zal bij Martin niet anders zijn.

De Martin zal ws. wat meer naar boomy neigen. Taylors kunnen erg responsief zijn op kleine verschillen in hoe je aanslaat. Maar ik weet niet of dat voor de goedkopere series ook opgaat.

Je zult het echt zelf moeten proberen, het zijn hoe dan ook merken met beide een eigen karakter.

[Gitaar4ever]

Dank voor je reactie Harald!

Maar over dat zelf spelen: Als linkshandige is het niet te doen meerdere Martin en/of Taylor gitaren te testen.
Waar ik van het weekend was hadden ze er van allebei ééntje, helaas niet voldoende écht een conclusie te trekken.


Daarom hoop ik dus via dit forum op reacties van mensen die ervaringen hebben met beide gitaarmerken.

[Pepe]

Je hebt er niet veel aan natuurlijk maar ik denk bij Martin aan een vrij neutraal geluid voor CSN&Y achtige dingen en bij Taylor aan wat Harald zegt, wat feller en moderner. (en links van Martin zit Gibson en rechts van Taylor zit Takemine)

Maar slechts gebaseerd op een handvol Martins en Taylors, het zegt weinig.

[barno]

damn ja, moet klote zijn als je als southpaw op zoek bent naar een goede acoustische... weinig keuze enz... Je bent dan bijna verplicht om af te gaan op gekende algemeenheden zoals Pepe ze hierboven treffend beschrijft. Omdat ik qua smaak tamelijk aan het uiterste van het spectrum zit (roots, oud, ...) weet ik voor mezelf dat ik nooit een Taylor of Takamine zal willen.

anderzijds, het is toch ook altijd een kwestie van vriendschap te sluiten met een gitaar, eens je ze hebt, en bij gitaren uit de hogere klasse zit de basis meestal gewoon al goed.

[apekop]

Dit is puur een smaak kwestie en je zou net zo goed twee andere willekeurige merken kunnen vergelijken. Het enige wat je hierop kan zeggen is ga ze allebei uitproberen, maar dat heb je al gedaan. Persoonlijk hou ik niet van Taylor. Ik heb een 12 snarige Leo Kottke gehad en die beviel me minder qua bespeelbaarheid. Ook heb ik op verschillende andere dure Taylors gespeeld en daar had ik hetzelfde bij. Ook de klank stond me niet altijd aan. Je voelt dat het kwaliteits gitaren zijn, maar het doet me niks. Dus voor mij geen Taylor meer. Zelf heb ik ook wat GAS voor een Martin D28. Ik heb er echter nooit eentje bespeeld, maar dat is wel de klank op platen die me het meest aanspreekt.

[Harald]

Er is behalve de klank nog wel meer verschillend trouwen. Mocht je ooit een neck reset nodig hebben dan wint Taylor. Daar hebben ze over nagedacht, en het is een relatief kleine operatie. Dat is op een traditioneel gebouwde gitaar een heel ander verhaal.

Maar het grootste verschil zit hem volgens mij in de groep die ze bedienen. Martins waren bedacht als akoestische gitaren, en komen uit een tijd dat er nog geen elektrische gitaren waren. Taylors daarentegen zijn, net als Ovation vroeger, en Takamine (en Maton) veel meer gericht op mensen die een akoestische gitaar op het podium nodig hebben. En dan vooral elektrische gitaristen die ook af en toe een nummer op een akoestische moeten doen. De feel is toch net anders. Voor iemand die vooral elektrisch speelt kan ik me voorstellen dat een Martin wat meer moet wennen dan een Taylor (of Takamine, of Maton)

[Ernest01]

Mijn ervaring met Taylor is dat ze - voor mij; smaken verschillen - te schel klinken. Wel mooi afgewerkt en bespeelbaarheid
is ook ok. Tenminste de wat duurdere modellen.
Martin heeft wat meer body in - vooral - het laag.
Jammer dat de D28 van Paul McCartney net verkocht is.... voor $ 50.000. (voor een goed doel, dat weer wel)
Maar misschien is het overwegen van een OM-model iets ?
Ik speel b.v. Blackbird/Tears in Heaven liever op 1 van de OM's. Klinkt toch net iets 'duidelijker'.

Is een hele zoektocht, zo'n linkshandige gitaar, dus veel succes !

[Harald]

Fingerstyle van eigen bodem. Het boomy karakter is hier goed te horen. Harry Sacksioni op zijn D28. Een iets kleiner model kan wel helpen, en die hebben bij Martin nog steeds een mooie bodem.

[Eko]

Het vergelijken van die twee gaat nogal mank. De 210 is een gitaar met alleen een solid top. De D28 is een volledig massieve gitaar. De 210 moet het hebben van electrisch versterken , dan gaat het er op lijken. De massieve D28 zal in toon zich blijven ontwikkelen terwijl de de 210 dat niet zal doen.
Ben je al geweest bij bv Kees Dee?