Beste 12 snarige voor onder 800 euro

[Plant]

goede tip die Breedlove! ziet er mooi uit. Nu nog een winkel vinden waar ze deze hebben....

Daarvoor moet je denk ik bij de Nederlandse distributeur Raysland in Rhoon zijn. Die hebben volgens hun site ook een showroom.

[vulvasonic]

1 (Sorry, vrij lang antwoord dit. Vandaar het feit dat ik mijn antwoord in 2 delen moest opsplitsen - waarvoor mijn excuses).

Guinnevere is toch eigenlijk niet op 12-snarig? al zou hij daar wel leuk op klinken denk ik.


Dit alles heeft me toch weer geïnspireerd en ik ben weer helemaal in de 12-snarig gitaar gedoken. Van de week even shoppen voor een nieuwe. Nu nog even op de Seagull op dit filmpje wat ik vandaag heb opgenomen. "Grandma Joni", mijn ode aan mijn heldin Joni Mitchell.

En zo lig je een beetje depressief te wezen om 5 uur in de ochtend, komt er ene voor mij volstrekt onbekende apekop, mijn inmiddels na jarenlang jatwerk volledig leeggeraakte ladekast met inspriratie, in ieder geval voor een deel, weer vullen. Apekop? Normaal ben IK de persoon die mijn inspiratiekast vult, maar je wilt niet weten hoe enorm blij ik ben met jouw bijdrage.


Ik ben er de persoon niet naar om mensen af te kraken. Ik hou liever mijn bek. Muziek en andere vormen van (klein)kunst is makkelijk te bekritiseren, maar onwaarschijnlijk moeilijk te beheersen. Dus nogmaals, ik hou soms liever mijn mond, omdat het voor de muzikant, als ik me daar even toe mag beperken, gigantisch kwetsend kan zijn om bekritiseerd te worden door lamstralen die zelf in hun schrale leventje weinig bereikt hebben op muzikaal gebied, of het moet zijn dat ze in 'het circuit' hun weining tot de verbeelding sprekende weg hebben weten te likken, waaraan ze een klein beetje bekendheidheid, een baan als verslaggever bij een regionaal 'bekend' popblaadje, een geinig zakcentje, een 'opstapje' naar een grotere krant, waarbij ze weliswaar €400,- per maand meer kunnen verdienen (full time), maar waarin ze (en dat staat nog nét niet in het contract) nooit meer een letter mogen schrijven over muziek, maar waaraan ze toch bovenal een zeer nare, niet weg te spoelen, strontsmaak hebben overgegouden. Betreurenswaardig eigenlijk dat dit soort types een carrière trachten te maken, gestoeld op het leed van de muzikant die vele malen meer lof verdient dan de anuslikkers die iedere cent die ze over de ruggen van de eerlijkheid bij elkaar hebben gejat om vervolgens een levenlang al hun misdadig verdiende geld investeren in een nimmer eindigende zoektocht naar een peperdure alcoholische versnapering, waarvan alleen zij weten dat dit slechts bedoeld is om die strontsmaak voorgoed weg te kunnen spoelen. Het gevolg is een overdaad aan alcoholisme en zelfdoding.

[vulvasonic]

2 - het tweede deel van mijn ietwat lange reply.

Ik dwaal af.
Apekop, ik kán en wíl in dit geval nijn mond niet houden. Jouw eerbetoon aan Joni is van een verbluffende schoonheid. Ik probeer in mijn muziek altijd een sfeer te creëren die ik vast probeer te houden gedurende het hele nummer. En daarmee bedoel ik niet het consequent door blijven voeren van enkele open snaren, of een steevast vasthouden aan 'onzijdige' accoorden, dus eindeloos 9-accoorden, waarbij de spanning volledig afhankelijk is van het heen en weer zwiepen tussen mineur en majeur (omdat er binnen 'gewone' popmuziek meer nodig is dan enkele onzijdige accoorden om een muziekstuk spannend te houden).
Met dit stuk heb je precies gedaan wat altijd tracht te doen met mijn eigen muziek, maar jij hebt zoveel tijd gestoken in het perfectioneren van je gitaarspel, dat ik er echt kippevel van kreeg. En ik ben er onwaarschijnlijk jaloers op!
Kijk, het zal na dit alles moeilijk zijn om te geloven als ik zeg dat ik nogal onzeker ben over mezelf, maar je mag van van aannemen dat ik geen koekenbakker ben. Er is maar weinig waar ik mezelf goed in vind. Héél erg weinig zelfs. Zo ben ik afgestudeerd aan het conservatorium, lichte gitaar (jazz dus). Ik zou nog geen jazz kunnen spelen al zou het het mijn leven reddenyyy en dat van mijn kinderen erbij.


Wat ik maar wil zeggen is dat jij een stuk geschreven hebt waarmee je me zo enorm intens hebt geïnspireerd. Ongelofelijk!
Je moet weten dat mijn hele leven in het teken heeft gestaan van de muziek. Mijn vader was een professioneel musicus. Op z'n 17de is hij uitgeroepen tot de beste accordionist van Nederland, iets wat hij later nog eens dunnetjes overdeed met het orgel. Ondanks het feit dat hij een goed jazz musicus was en hij met mensen als Pim Jacobs en die andere knakkers menigmaal heeft geschnabbelt, koos hij voor het geld. In die tijd kon je als goed muzikant nog bergen aan geld verdienen in de dansmuziek en aangezien zijn moeder een zeer groot gezin had, maar liever lag te rolbezemen met haar nieuwe vriend (nota bene de 'beste vriend' van mijn vader), moest mijn vader een groot gezin onderhouden. Zijn eigen broertjes en zusjes, plus zijn eigen meissie (mijn moeder).......
Mijn muzikale carrière was onwaarschijnlijk belangrijk voor hem. Hij steunde me in alles wat met muziek te maken had. Maar ik zat anders in elkaar dan hij. Hij speelde voor het geld. Ik speelde 'om de wereld te veranderen'.
Helaas is mijn leven van een droom in een hel geworden. Die hel heeft 7 jaar geduurd en na die 7 jaar kreeg ik wederom pech. Even leek het erop dat mijn voet en mogelijk mijn been geamputeerd zouden moeten worden. Ik lig iedere nacht in bed, letterlijk omringd door gitaren, die gewoon naast me in bed liggen. Ik pak ze niet. Ik heb al 7 jaar weinig gitaar gespeeld. En ondanks het feit dat ik soms letterlijk tegen mijn gitaren aanlig (tenzij mijn meissie bij me is natuurlijk), hoefde het voor mij niet meer. Mijn leven was over.
Ik raakte zwaar verslaafd aan de cocaïne, evenals mijn toemalige vrouw (de moeder van mijn kinderen). Mijn leven en alles wat ik had ging kapot. Mensen dachten dat ik een feestje vierde. In werkelijkheid stierf ik iedere nacht opnieuw. Ik dacht iedere nacht dat ik doodging. Alles om me heen ging kapot. Ik ging na een veel te lange tijd naar een afkickkliniek. Ik had gehoopt dat ik daarna verlost zou zijn van de ellende, maar mijn ex-vrouw bleef maar doorgaan. De ruzies waren niet van de lucht. De kinderen groeiden op in een omgeving waarin geen kind zou mogen opgroeien.
Als ik tthuiskwam van werk, dan zag ik al aan haar gezicht dat ze gebruikt had. Ze liet mijn kinderen aan hun lot over. Mijn zoon kon niet meer normaal functioneren. Hij verzuimde van school. En mijn dochter had de moederrol overgenomen.


Mijn vader was ernstig ziek. Hij overleed op 14 maart 2011. Slechts 9 dagen later, 4 dagen na de crematie van mijn vader ging, zoals iedere ochtend de wekker. Dit was ruim een jaar nadat ik was afgekickt. Ik kon de ruzie beneden alweer horen. Mijn zoon wilde niet naar school en dat kutwijf van mij had weer een nacht overgeslagen. Ik zag aan haar kop dat ze weer gebruikt had en het kon haar allemaal niets schelen.
Ik werd woedend. Mijn leven slipte als los zand tussen de vingers van mijn handen. Ik smeet een asbak naar haar hoofd en ik besefte dat dit niet langer meer kon. Ik stopte al mijn gitaren achter in de auto en ik reed naar mijn moeder. Verder liet ik ALLES achter. Vier dagen na de crematie van mijn vader verliet ik huis en haard en ik trok in bij mijn moeder. Iedere nacht trok ik het matras, waarop mijn vader een week eerder was overleden, uit mijn moeders bed en sleepte het naar een plekje tussen de televisie en de salontafel.
Ik werd er gek. Ik had totaal geen privacy. Er was geen extra kamertje om me in terug te trekken. Ik had geen enkele behoefte om gitaar te spelen. En zelfs al had ik dat wél gehad, dan had het niet gekund. Mijn moeder was stokdoof. De televisie stond voortdurend aan. Op 10. Ik kon mezelf niet eens horen denken!!!!


En het leven werd niet beter. Ja, na 7 maanden kreeg ik mijn droomhuisje en 3 maanden later kreeg ik de vrouw van mijn dromen. Maar zij had een rugzak die zo mogelijk nog groter was dan die van mij. Mijn problemen werden de hare en haar problemen de mijne. Alle ellende bleef zich opstapelen. Meerdere vrienden, bekenden en familieleden stierven. Ik verloor mijn baan en of dat allemaal niet genoeg was stierf plotseling mijn lieve zusje. Ik dacht dat de wereld onder me vandaan weg zakte.
Ik heb een gigantische waslijst overgeslagen. Hartaanvallen, serieuze doodsbedreigingen, mijn lieve vriendin die bijna dood in mijn armen lag, mijn 'beste vrienden' die me na 30 jaar lieten zakken, rond moeten komen van €60,- per week, seksueel misbruik bij dierbaren........ En geloof me, dit is allemaal nog geen 10de van hoe ik de laatste 6 tot 7 jaren van mijn leven heb moeten doorbrengen.


Dolgraag wil ik mijn muziek nog éénmaal tot in de perfectie voor mijn zusje opnemen. En ik zou zo enorm graag mijn 'levensverhaal' op muziek willen zetten. Mijn hele leven in het teken van de muziek, maar volledig kapot gemaakt door het leven zelf. Dat wat mij ooit het dierbaarst was, verworden tot de ergste vijand. Muziek schrijven was ooit het mooiste wat er bestond en ik ben er godvergeten goed in!!!!
En toch heb ik in inmiddels al ruim 7 jaar geen serieus lied geschreven.
Het is verdomme alsof je al 7 jaar naast je eigen bloedmooie vrouw in bed ligt en haar een extra duster aanreikt, terwijl ze je smeekt om te worden geneukt!
En jawel, ik heb er nog wel eens een liedje uitgeperst. Een liedje voor een feestband. Voor dat genre nog verrekte goed ook. Ik heb zelfs alleen om díe reden nog eens een gitaar uit een koffer gehaald. Ik WÉÉT dat mijn gitaarspel slecht geworden is.
MAAR IK WIL DIE EINDELOZE RIJKDOM AAN CREATIVITEIT EINDELIJK WEER EENS UIT MIJN VINGERS VOELEN VLOEIEN! IK WIL MIJN HERSENEN DAT PAD WEER EENS LATEN BEWANDELEN.
Oooooooh, je weet het toch? Dat pad, vol vertakkingen naar onbekend terrein. Dat pad waarvan je weet dat niemand je komt halen als je de weg kwijtraakt.


Ik voel de ziel weer terugkomen.
Ergens diep van binnen, opgesloten, maar nimmer verloren, heb ik gewacht. Ik heb gewacht tot ik de kracht zou vinden om de zwartste plekken in mijn hart opnieuw te bezoeken. Ik wil je meenemen naar mijn grootste angsten, in de ijdele hoop dat enkele stompzinnige beslissingen uit mijn eigen achterlijk leven, bij sommige mensen (al is het er maar één!!!) een verschil kan maken. Laat dát hele kleine dingetje dan mijn bijdrage zijn aan deze krankzinnige kutwereld.


Ja........, dát was het!
Zeven jaren vol doffe ellende. Zeven jaren wachten op DAT ENE ULTIEME MOMENT dat ik opnieuw geïnspireerd zou worden tot grootse daden. Zeven lange jaren wachten op dat wonderlijke moment dat ik mijn dromen weer zou gaan verwezenlijken.
Maar......, daar waar ik zat te wachten op een voor mij nog niet eerder bekend werk van Frank Zappa, een hypnotiserend stuk gitaarspel van Deuter, een briljant werkje van Philip Glass, of een oud op mijn pad neergedaald stuk van the Soft Machine, bleek het niets minder te zijn dan een in mijn oren briljant stuk werk van niemand minder dan onze eigen briljante APEKOP!!!!!!!!!


Apekop, je hebt geen idee wat je voor mij heb gedaan. Je zal nooit begrijpen hoe belangrijk jouw ode aan jodi voor mij persoonlijk is geweest. Niet Vai heeft me wakker geschud, niet Pat Matheny, niet de harde klanken van Hawkwind, niet een door mij nog niet ontdekte grootheid, niet de grootsheid van 'soulmate' David Bowie zelf, niet de goddelijk inspiratieve meesterwerken van eén van deze helden, nee, het was niemand minder dan apekop!!! Onze mede gitaarnetter apekop.


Apekop, als jij straks inderdaad de persoon blijkt die mij de lol in mijn leven terug weet te geven, dan zal ik je voor eeuwig dankbaar zijn.

[apekop]

Man, ik ben onder de indruk van je verhaal zeg! mooiste reactie die ik ooit gehad heb...
Ik ga het nog eens op mijn gemak nalezen (ik moet nu weg...) en geef je dan een persoonlijk antwoord...pffff

[Mitch]

Ben je blij vulvy baby?

[vulvasonic]

Ben je blij vulvy baby?

Jazeker.

[apekop]

Iemand ervaring met de Maton CW80/12? Lijkt me wel een goede 12-snarige. Er is helaas geen winkel in Nederland die deze op voorraad heeft voor zover ik weet (?). Budget is inmiddels al opgeschroefd zoals je merkt (tot 1750-2000 euro), maar dan moet het wel precies zijn wat ik zoek.

[Flipkoos]

Staat ook een mooie larrivee d05-12 op mp. Topspul, lijkt me het proberen waard.

[Flipkoos]

Overigens wel iets boven budget zie ik nu, maar de verkoper vraagt er dan ook mi te veel voor.

[apekop]

da's een mooie, maar inderdaad veel te duur en ook boven mijn budget. Verder geen ervaring met L'arrivee. Ik ben ook niet kapot van die Fishman pickups, al ken ik de pre-fix niet.