Seymour Duncan JB in Les Paul custom vervangen door andere pickup

[Marc Oblivian]

Ik ben de laatste tijd een beetje aan het experimenteren met mijn geluid. Ben voorlopig gestopt met bands en me aan het concentreren op mijn set up. Daarbij komen ook de pickups in mijn gitaren aan de orde. Ik heb een JB in de brug van mijn Les Paul custom, maar overweeg deze te vervangen door een wat minder "gekleurde" pickup qua sound en wellicht iets minder output.
De JB heeft nogal wat nadruk op mids. Voor sommige (vooral hardere) stijlen is dat goed. Ligt ook redelijk makkelijk in de mix.
Voor wat meer gematigde sounds kan het misschien beter.
Wat ik zoek is een pickup die seventies/eighties hardrock aankan, maar ook de wat gematigder stijlen: blues of zelfs redelijk cleane stukken. Moet goed clean te draaien zijn met volume van gitaar. Met name de wat cleanere tonen vind ik wat minder bij de JB..
De pickup moet niet teveel kleuren en open klinken. Niet teveel hoog en niet teveel bas, niet schel (ik haat schel), krasserig of nasaal. Mooie open warme toon, zonder modderig (ik haat modderig) te worden. Moet wel wat gain (denk Lizzy, GnR, Van Halen gebied) aankunnen en daarbij wel de definitie behouden
Ik heb een beetje rond gekeken, maar ben vrij nieuw in het pickup verhaal. Seymour Duncan Antiqueties klonken wel lekker op youtube, maar wat zegt dat....
Maar er zijn zoveel andere merken: Bare Knuckle, Shaw, Suhr (Doug Aldrich pu's bv.) enz.
Het gaat met name om de brug pu, maar setje kan ook!
Ohja: amp is een JCM800

Kenners: enlighten me!! Budget is overigens niet zo'n issue....

Thnks

[Brum]

Wat mij zelf zo te binnen schiet, aan de hand van je wensenlijstje: SD '59, of een Bare Knuckles The Mule. Rio Grande Texas BBQ misschien ook, maar wat moeilijker aan te komen. Die Rio Grande elementen heb ik overigens verder geen ervaring mee, maar ben ik wel een tijdje geïnteresseerd in geweest, een beetje aan de hand van een soortgelijk eisenpakketje, maar dan voor een SG.

[Mitch]

*off topic: ik word meteen een beetje melancholiek. Die gouede oude begintijd van het forum, waar de SD JB bij de brug het standaard antwoord was op iedere vraag welke humbucker bij de brug van een Les Paul goed was, zoals ook steevast een Fender Twin werd aangeraden voor een goed clean*

Maar serieus: als het ook wat cleaner moet kunnen op een JCM800 dan moet je niet veel pittiger hebben dan een 59 of Jazz als je bij SD zou willen blijven. Een Mule kan wel, maar die vind ik toch een tikkie bright, blijft ook vrij 'hard' qua sound, of je moet echt stevig terug met je volumeknop. Crunch is daarmee wel erg lekker trouwens. Als het écht mooi gebalanceerd moet zijn en budget niet zo'n punt is zou ik wel serieus even kijken naar fralin True PAFs. Ook heel mooi neutraal en prettig low output maar nog steeds met ballen: Sheptone. Maar die is wel iets saaier dan de Fralin.
Ik weet niet of je een hekel hebt aan het gebruik van de tonepot, maar ik vind persoonlijk een pickup dat nét een beetje schel kan zijn wel prettig. Een beetje doffer kun je er altijd in draaien, helderheid niet.

[Orpheo]

binnen seymour duncan zou ik gaan voor een pearly gates of nog beter, de 59/custom hybrid

[Marc Oblivian]

Oke, thanks mensen.
Heb een paar goede suggesties gezien en die zal ik even checken voor zover mogelijk.
De Pearly Gates had ik al een beetje beluisterd op wat filmpjes. Ik vond die wat te veel nadruk op het hoog en laag hebben. Klonken wat scooped. Eigenlijk het tegenovergestelde van de JB leek wel.
Was op de filmpjes overigens wel erg gecharmeerd van een andere Seymour Duncan PU: de Seth Lovers. Iemand daar ervaring mee?

[Orpheo]

Oke, thanks mensen.
Heb een paar goede suggesties gezien en die zal ik even checken voor zover mogelijk.
De Pearly Gates had ik al een beetje beluisterd op wat filmpjes. Ik vond die wat te veel nadruk op het hoog en laag hebben. Klonken wat scooped. Eigenlijk het tegenovergestelde van de JB leek wel.
Was op de filmpjes overigens wel erg gecharmeerd van een andere Seymour Duncan PU: de Seth Lovers. Iemand daar ervaring mee?

de pearly heeft IRL veel meer mids dan je vaak hoort op clips. Denk ZZ top, en dan ben je er wel. Veel bite, das waar. Ik noem de pearly vaak het kleine neefje van de JB en bij seymour duncan zijn ze dat met me eens, maar ze willen het niet zo noemen 'officieel' vanwege endorsement issues...

de seth is een heel helder, transparant element met een heel open karakter. tis totaal niet strak. de pearly is strakker net als de 59/custom hybrid. de seth is smooth en haast voluptueus. Als de pearly een rijpe merlot is, is de JB een cabernet sauvignon en de seth lover een rijpe pinot noir. de 59/custom zou ik dan een carmenere noemen.

[Speeddemon]

Hey Orph, hoe verhoudt de JB/A8 en Alternative 8 zich met de Duncan SH-11 Custom Custom?

Die vond ik persoonlijk wat dun, zwak/flauw en lafjes in het laag, maar op zich niet verkeerd qua mid.
@Marc; DiMarzio Norton al eens overwogen? (Orph, laten we de business practices van Larry D. hier even buiten; sec naar 't element gekeken.)

[Orpheo]

Hey Orph, hoe verhoudt de JB/A8 en Alternative 8 zich met de Duncan SH-11 Custom Custom?

Die vond ik persoonlijk wat dun, zwak/flauw en lafjes in het laag, maar op zich niet verkeerd qua mid.
@Marc; DiMarzio Norton al eens overwogen? (Orph, laten we de business practices van Larry D. hier even buiten; sec naar 't element gekeken.)

ik zeg niks...

de jb8 heeft n strakker laag dan de custom custom, minder 'smooth' en romig dan de custom custom. tis echt de JB, alleen dan met meer power. de alt8 is een heel ander beest. minder vloeiend dan de JB. veel strakker overall, veel 'organischer'. ala de nailbomb, maar dan 'goed'. Tis voor mij het meest ideale element uit de standaard range van SD. liefst heb ik tegenwoordig een alt8/fullshred hybrid. de a5 versie gaat in de hals van een LP, de a8 in de brug. scheur scheur scheur!

[Mitch]

Strakker én organischer? Ik begrijp er echt helemaal niets meer van

[Orpheo]

Strakker én organischer? Ik begrijp er echt helemaal niets meer van

Je moet 'm proberen en horen om het te snappen, sorry. Ik kan het op een gegeven moment ook niet meer beschrijven. Ik waag een poging: Organischer, daar bedoel ik dan mee dat je meer van het hout 'hoort' (wat tot op zekere hoogte ook discutabel is), meer dynamiek en minder een karaktertje dat eroverheen gaat. strakker, ja dat spreekt voor zich.