Claviporte

[loose-fur]

Afgelopen week het klankblad verlijmd.




En in tussentijd een brug gemaakt.



Volgens opzoeking wordt zo'n brug meestal uit beukenhout vervaardigd.



In ieder geval: hardhout, dus.



Geen beukenhout in huis, en dus gebruik ik een stuk dat me nog rest van de werkbank die ik een paar jaar geleden bouwde.



Alleen weet ik de naam niet meer van dit hout, het is hard, in ieder geval.



Aan de uiteinden snij ik een paar millimeter weg van de onderkant.



Zo te lezen krijgt het klankblad op die manier wat meer bewegingsvrijheid.


Tee.

[loose-fur]

Brug op zijn plaats gelijmd.



Op de stevige rand van het klankblad eerst een keper vastgezet als overspanning/drukbalk.



Daarna de brug opgespannen met een paar latjes in spie-vorm.




Uit de resten van een eikenhouten tafel die reeds dienst deden bij de Judas



Worden deze keer lijstjes gemaakt.



Boven het stemblok worden deze lijsten enkel aan de zijkant gelijmd, zodat het blok er nog altijd uitgehaald kan worden.



Aan de kant waar de snaarpennen komen wordt er een platte lijst aangebracht.



Het geheel met een laagje boenwas afgeschermd.



Tee.

[loose-fur]

Mijn sierlijkste fantasie naar boven gehaald



En uit wat er nog rest van de binnendeuren steunen gezaagd



Voor het plaatsen van een naambord.



Dit naambord is gemaakt uit een rest multiplex, een stuk stabieler dan een massieve plank, wat het makkelijk in- en uitschuiven beter blijft garanderen. Samen met de steunen wordt het straks ook zwart geschilderd zodat de laagjes niet zichtbaar blijven.


Tee.

[loose-fur]

Op het stemblok de posities van de stempinnen afgetekend.



En gaan boren bij iemand die wél een kolomboormachine in huis heeft.



Met behulp van een latje komt het stemblok schuin te liggen op de boortafel, zodat de stempinnen straks onder een kleine hoek komen te staan.



Uit de rest van het harde werkbankhout een kam gemaakt en op zijn plaats gelijmd.



In een poging dit muffe verslag wat leven in te blazen:

Quiz!

Bij de bouw van de Claviporte zag ik me reeds met heel wat vragen geconfronteerd. Zo zat ik me al een tijd af te vragen waarom de kam bij een piano of klavecimbel schuin geplaatst wordt, en hoe die schuinte dan wel bepaald wordt. Tot zolang was ik van plan de kam gewoon evenwijdig aan het stemblok te plaatsen, in een poging op die manier de snaren op hun maximum lengte te benutten. Doch ontdekte ik -eerder per toeval- toch een reden om de kam schuin te plaatsen.

Antwoord:



Tee.

[Javaca]

Het aanslagpunt ten opzichte van de snaarlengte lichtjes nivelleren? Om zo het timbre gelijk te krijgen?

zo maar een gooi denkend aan de twee varianten van het virginaal (spinet en muselaar).

[Kim Wilson]

Ik word altijd weer blij als deze weer in het lijstje met nieuwe posts staat. Zonder de rest van de projecten tekort te doen (en ik lees alles), één van de mooiste builds van dit moment!

[loose-fur]

Javaca leert me dat ik met mijn vragen omtrent de Claviporte misschien maar wat meer bij dit forum hier moet aanklopppen, want zijn antwoord zet meteen een stap in de goeie richting: het aanslagpunt. Inderdaad.

Bij toeval ontdekte ik dat dit strike (striking) point bij een piano zich ongeveer op 1/7 à 1/8 van de snaarlengte bevindt. De volledige uitleg omtrent dit gegeven begint met deze zin: After many tests throughout the history of the piano, it was determined that the best strike point is between 1/7 and 1/8 the length of the string (wie de rest wil lezen, of meer over de akoestiek van een piano te weten wil komen kan deze pdf downloaden: http://www.jjburred.com/research/pdf...tics_piano.pdf)

Quiz!

Bij een klavecimbel wordt de snaar als het ware 'aangeslagen' zoals bij een gitaar, met een soort van minuscuul plectrum, het plucking point van dit plectrum is ook bij dit instrument niet onbelangrijk. En bij een gitaar? Slaan we bij een mensuur van 640 mm de snaar best aan op zo'n 90 mm van de brug? Moeten we dan bij een greep op de twaalfde fret (320 mm) onze aanslag op 45 mm van de brug uitvoeren? Of is dit een theorie die in de praktijk niet toe te passen valt bij een gitaar?
(voor alle duidelijkheid: ik weet het antwoord niet)


Tee.

[barno]

Plaats van aanslag op een gitaar: theoretisch is er wsch wel een optimaal punt, maar in praktijk is juist de mogelijkheid om die plaats zelf te kiezen wat de gitaar tot gitaar maakt. Kort bij de brug aanslaan geeft een totaal ander geluid dan meer richting neck. Dus zelfs met een één pu gitaar (bv in de neck) kan je het geluid benaderen wat je normaal hebt bij een brug pu.

[Javaca]

Dank je voor de PDF! Ik ga er eens lekker voor zitten om het allemaal te lezen.

Sorry voor de spoiler van de quiz. Sinds ik op het ILSA les heb gehad van Toon Leonard (hij gaf klavecimbelbouw aan het CMB in Puurs) en een aantal dagen in het Vleeshuis heb kunnen spenderen heb ik een zwak voor deze instrumenten. Grant O'Brien's boek over de Ruckers familie valt bijna uit elkaar van het lezen. Ooit hoop ik de ruimte (zowel financiëel als fysiek) te hebben om zelf een muselaar/moeder en kind of rechthoekig dubbelklavecimbel te bouwen.

Ik sluit me aan bij Karel wbt het aanslagpunt. Vroeger schakelde ik me gek op gitaren om maar verschillende klanken te krijgen. Tegenwoordig hebben nagenoeg al mijn instrumenten maar één pickup en wordt de klank bepaald door variatie in plectrum/tokkeltechniek. Less is more...

[loose-fur]

De weinige muzikanten die ik hier reeds aan de slag zag op de instrumenten die ik in huis heb, bevestigen inderdaad wat jullie hier betogen, Barno & Javaca: Geluid zit 'em (voor een héél groot deel) in de vingers, alle kwartiers-verzaagde toetsen en krulsnoeren ten spijt..


Tee.