Welk nog niet bestaand signature model had u graag gehad willen hebben?

[Stratman70]

Ritchie Blackmore heeft enkele signaturemodellen, maar de Strat waar hij het meest op speelt en zoals ie er al bijna 20 jaar uitziet (zonder die Roland synth) is de vergeelde '78 strat met witte Lace Sensors erin.
De mexicaanse sigstrat van hem is gebaseerd op zijn '72 model zoals ie er begin jaren tachtig uitzag, met nog een vrijwel witte Olympic White body.
Mex sig:


Maar deze vind ik dus veel mooier. Zijn no. 1 Strat:


Dus zelf maar wat in elkaar geschroefd, gesoldeerd en geverfd (en gevijld):
Mijn no 1 Strat:


Overigens zijn in de Japanse hoek van Edwards, Burny, ESP etc. ook een hoop mooie signature gitaren te vinden, o.a. die van Prince en de strat van John frusciante etc.

[Noid]

Weet niet zeker of er wellicht al 1 wel een signature is geworden, maar ik zou wel graag de volgende signatures willen zien:
Randy Rhoads: witte Lp en Dot V
Phil Lynott: Ibanez Blazer met maple hals

[Brum]

Als er nou iemand goed vertegenwoordigd is wat betreft signatures, dan is het Randy Roads wel. Er is zowel een Les Paul als wel een V van de man geweest en hij heeft ook nog 's een signature bij Jackson, ook een V-achtig model. En als het nog niet goed genoeg was, heeft ie ook nog 's een complete stack van Marshall als signature model.

[Swaag]

Ligt het aan mij of is popa afgevallen?
Heb hem in 2007 gezien en toen barstte hij echt uit z'n voegen zo dik!
En die strat ... Een gemodificeerd 70s stratje met een hummie in single coil formaat.... Ik weet niet of daar echt mensen voor warmlopen. Ik vind 70s strats echt onbespeelbaar maar de tone die popa eruithaalt is werelds !

Moah, Ted jojo't een beetje met z'n gewicht Twee jaar terug was ie wel erg collosaal geworden en had hij moeite met lopen en de gigs werden bijne geheel zittend gespeeld. Inmiddels heeft hij ook wat gewrichtsproblemen enzovoort gehad, dus hij moest ff gas terugnemen met het gewicht. Nu schijnt ie wel weer wat lekkerder te gaan, hond erbij, en zelfs een nieuwe vriendin dacht ik.

[Harald]

Samen met Ian Siegal hoort Popa Chubby tot mijn favorieten in de huidige bluesscene. Juist omdat ze redelijk gevarieerd spelen qua stijlen. Zag Popa Chubby in Raalte afgelopen jaar. Eerder op de dag liep hij zowaar een rondje over het festival terrein. Nou ja, lopen... ik moest onmiddelijk denken aan het gewaggel van de Penguin uit de Batman film. Radio interview kwam hij niet zelf doen, dat mocht zijn bassist doen. Maar goed, hij heeft een aantal waanzinnig gave nummers opgenomen. Vaak ook erg leuke covers.

[frekie]

Ik heb lang geleden eens een optreden van Popa gezien in Hengelo(O). Hij speelde 2 sets van anderhalf uur, hij wist niet van ophouden. In de pauze werd een hamburger van een halve meter hoog naar de kleedkamer gebracht. Tussendoortje voor Popa