Wie heeft ooit bedacht dat een gitaar moet glimmen

[crazycow]

Ben nu voor de 4de keer rosewood aan het puimen en het is nog niet goed. Ik krijg de porieen niet goed gevuld en ik wil ook niet al te veel kracht zetten omdat ik dan misschien p.o. de gitaar in elkaar ga drukken of de top ga beschadigen.

Ga het denk ik toch maar verder vullen met schellak, al weet ik dat dat op den duur inzinkt. Dan misschien maar over een jaartje nog een keer behandelen.

Iemand nog een beter idee? Geen epoxy o.i.d. Ik werk momenteel in de woonkamer vanwege een elfstedentochttemperatuur buiten en geen verwarming in m'n klushok en mijn vrouw gaat dat zeker niet trekken.

[flatline]

een oude meubelmakerstruc : vernis verdunnen, op het hout smeren, en dan met de draad van het hout inschuren met tamelijk fijn wet-or-dry schuurpapier; niet té fijn, of je hebt enkel stof in de poriën, niet te grof of je kan achteraf nóg een eeuwigheid naschuren;
da's een kwestie van testen voor een bepaalde houtsoort.
ZEKER rubber/nitrile/latex ...handschoenen aandoen, of je mag je handen zandstralen na de feiten.
Het geurprobleem, da's natuurlijk een andere zaak.
Anderzijds , epoxy zoals LN1 (Voss) ruikt amper, en werkt een beetje handiger omdat het een vaste open tijd heeft terwijl vernis vanaf 't opbrengen al begint te trekken.
f.

[crazycow]

Bedankt voor je reactie. Ik weet nog niet helemaal wat ik ermee kan, maar ik neem het mee.

Probleem wat ik vergeten ben te noemen is dat ik ook nog eens een sicamore en maple purfing/binding heb. Ik heb het opgeschuurd tot 2500 grid, maar heb nu toch vervuiling ondanks dat ik het geseald had met een aantal lagen schellak (gewoon doorheen geschuurd met puimen).

Ik heb nou de neiging te zeggen dat ik dan toch gedoemd ben om in zo'n geval toch maar epoxy (z-poxy bijv.) te gaan gebruiken om enerzijds een tenniselleboog en anderzijds heel veel frustatie te voorkomen.

[stijnkenens]

@ flatline: bedoel je handschoenen aandoen om te politoeren? Ik heb dat ook ooit eens geprobeerd, maar ik moet kunnen voelen hoe nat mijn dot is, te droog is niet erg, maar als hij te nat is, dan 'brand' je gewoon door de laag heen ...

@crazycow: hoe puim jij? Enkel puimsteen en alcohol, of doe je er ook nog politoer bij? Voor mij werkt dat gemakkelijker, dan plakt het allemaal wat beter.
Het probleem van palissander en esdoorn bindingen ken ik ook. Eerst sealen met schellak, of soms zelfs nitro sanding sealer, en als je er tijdens het puimen toch nog door zit, nadien enkel de randinleg schuren of lichtjes schrapen.

Je vergeet ook dat schellac altijd inzakt, wat op zich niet erg is, je moet niet vergeten dat schellak eigenlijk al een paar duizend jaar bestaat, terwijl de hoogglans gitaren en meubelen zoals we ze nu kennen slechts enkele decennia geleden maar ontwikkeld zijn, net als de lakken. Maar die primeren toch in ons bewustzijn.

Ik vind het zelf heel moeilijk om mensen ervan te overtuigen dat een perfecte schellak laag niet zonder enige fout kan zijn ...

Trouwens, puim jij je klankblad ook?



s.


p.s. Ik ben de laatste tijd toch ook bezig met z-poxy, hoewel ik de nabewerking toch ook niet zo eenvoudig vind ... En dat het verschil in tijd met puimsteen niet echt een winning situation is !

[crazycow]

Politoeren etc doe ik altijd zonder handschoenen, ik gebruik alcohol met bitrix dus niet giftig (voorzover alcohol niet giftig is natuurlijk ), niet zoveel last van dikke lagen schellak op m'n handen, hooguit wat op de rug van m'n hand waarmee ik de muneca test en het slijt er ook snel af trouwens.

Het puimen doe ik alleen met alcohol en puimsteen (of rottenstone/tripoli/baksteenpoeder afhankelijk van de houtsoort en grootte van de poriën). De schellak neem ik mee van de randen die ik daarmee gesealed heb, zou in principe voldoende moeten zijn. Heb het wel eens geprobeerd met schellak, maar dat werd op den duur toch een wat kleverig zooitje (waarschijnlijk wat teveel schellak).

Eigenlijk tot nu nooit last gehad van vervuiling van de binding/purfling, niet met mahonie, walnoot e.d., nu met palissander voor het eerst. Het is er ook niet echt goed meer uit te schrapen/schuren want het dringt ver door in het hout. Ik heb het er natuurlijk ook goed ingedrukt met puimen nadat ik de sealing doorgeschuurd had en het ook zo een tijdje laten zitten. Misschien als ik het eerder had gemerkt en weggeschraapt was het meegevallen.

De backstrip is daarbij ook nog eens maar 0,5 mm dik en ik weet niet hoeveel ik er al vanaf geschraapt heb dus dat durf ik ook niet meer aan, bang dat ik er doorheen ga. Misschien dat ik ipv blanke schellak, een mix van oranje/blanke schellak als tussenlaag ga gebruiken, dan wordt alles wat donkerder en valt het misschien wat minder op.

Ik ben me er trouwens van bewust dat schellak inkrimpt. Alhoewel ik net m'n eerste twee gepolitoerde gitaren heb bekeken (ongeveer 1-1,5 jaar oud) die ik slecht gevuld had en zie vrijwel geen kratertjes ofzo (klein beetje), het valt dus nog wel mee, maar niet zo strak als een polyesterlaag inderdaad.

Het lukt me nooit om een helemaal perfecte laag neer te leggen, hoe goed ik ook afpolitoer, als je goed kijkt zie je altijd wel wat. Ik ben ook geen expert en uiteindelijk raakt ook m'n geduld op. Voordeel is: je ziet wel meteen dat ie gepolitoerd is . Binnenkort toch eens met een neef van me praten, die zet hele vleugels (piano's dus) in de schellak en doet dat al jaren. Misschien kan ik nog eens wat van 'm leren.....

De top puim ik niet, spruce/cedar heeft een vrij dichte structuur en ik ben bang dat het uiteindelijk de klank zou kunnen beinvloeden.

Vraag aan Stijn: gebruik jij was op je gepolitoerde gitaren? Ik zat er over na te denken om dat eens te proberen op de zijkanten/achterkant. De top zou ik wellicht niet doen.

[flatline]

@ flatline: bedoel je handschoenen aandoen om te politoeren? Ik heb dat ook ooit eens geprobeerd, maar ik moet kunnen voelen hoe nat mijn dot is, te droog is niet erg, maar als hij te nat is, dan 'brand' je gewoon door de laag heen ...

neen, politoeren doe ik met de blote hand om dezelfde reden als jij; maar shellac kan je daarna met alcohol gemakkelijk van je handen wrijven, en PU-vernis niet.
Het voordeel van (licht verdunde) PU-vernis - en epoxy - is dat het een chemische binding is, terwijl materialen die in oplossing aangebracht worden een tijdlang blijven wegzakken tot het oplosmiddel volledig verdampt is.
Dat is ook de reden waarom een gepolitoerd oppervlak nooit perfect is.
En charme heeft.
@ cc : pianolak : als je daar een correcte samenstelling van kan vastkrijgen ... dan is er wel iemand geïnteresseerd; d.v.b reeds !
f.

[crazycow]

@ cc : pianolak : als je daar een correcte samenstelling van kan vastkrijgen ... dan is er wel iemand geïnteresseerd; d.v.b reeds !
f.

Je bedoelt zwarte politoer?
Ik kan het eens vragen, maar het is ook gewoon te koop, al weet ik niet of dat dan de correcte samenstelling heeft.

[stijnkenens]

Ik las allerlei dingen door elkaar, daarom dat ik er niet aan uit kon ...

Inderdaad: teveel schellak tijdens het puimen is ook weer niet goed, dan krijg je inderdaad korsten op het oppervlak. (die kan je wel terug afschuren, natuurlijk, ik lig daar niet zo wakker van) maar zolang die 'vochtig' blijven kan je die redelijk uitwrijven.

Ik heb iemand eens een kam zien politoeren, en die deed daar telkens een vleugje lampzwart bij (zoals je tijdens het politoeren ook nog wel eens puimsteen op je dot uitwrijft omdat er toch nog een paar putjes in de gitaar zitten.)

Was over de schellak doe ik nooit, gewoon zo strak mogelijk afwerken.
Er zijn wel romantische en barok gitaren die een waslaag hebben op hun klankblad, dus enkel vuil afwerend, voor de rest geen bescherming, om het trillen van het blad niet tegen te gaan .

Een leraar van mij heeft ondertussen +/- 400 instrumenten gebouwd, en zegt nog steeds dat elke gitaar een foutje heeft in de lak ...
Het hangt van mens tot mens af. Een student die net zijn 4e gitaar af heeft, heeft al 4x een goed gepolitoerd instrument afgeleverd, dus de eerste keer was het geen beginnersgeluk. Maar hij kan wel niet zeggen wat hij nu net wel of niet anders gedaan heeft



s.

[crazycow]

Ik dacht was erop te smeren om eventuele kratertjes/oneffenheden nog wat te dichten en voor een glanzender resultaat. Maar je hebt gelijk als je stelt dat kleine oneffenheden en dergelijk gewoon bij het politoeren horen.

De eerste keren deed ik te veel politoer in de dot waardoor je strepen krijgt die je er eigenlijk later niet meer uit kan wrijven, zodat ik het terug moest schuren.

Nu werk ik met een veel drogere dot (niet te droog natuurlijk, je moet wel blijven politoeren) en verdun het ietsje meer dan gebruikelijk. Hierdoor worden de laagjes per keer wel wat dunner, maar ook vlakker. Je moet alleen iets meer sessies doen.

Ik wil nog wel eens de eerste sessies wat grover politoeren om het hout te verzadigen voordat ik olie ga gebruiken. Dat schuur ik dan wel nog even wat terug.

Uiteindelijk is het resultaat bij mij overigens nog steeds per gitaar verschillend, en zelfs per onderdeel. Ik heb nu een gitaar gepolitoerd waarvan de back toch strakker is dan de top. En voor mijn gevoel heb ik het toch precies hetzelfde gedaan.

[flatline]

Je bedoelt zwarte politoer?
Ik kan het eens vragen, maar het is ook gewoon te koop, al weet ik niet of dat dan de correcte samenstelling heeft.

... intussen al een beetje van uw artikel aan 't afwijken, maar soit :----
Zwarte politoer is de bruine onzuivere -goedkopere-shellac, gepigmenteerd.
Originele, ouderwetse pianolak bevat of bevatte een hoop vulmiddelen en beenderlijm, en werd in een dikke laag aangebracht, zodat het hout niet al te schitterend voorbewerkt moest zijn.
'k Veronderstel dat de meeste piano's nu met tweecomponentenhoogglans gespoten worden, maar desalniettemin ben ik nog op zoek naar een authentiek recept.
f.