Ik speel al 30 jaar gitaar en heb dus al de nodige ervaring.
Vroeger speelde ik met allerlei effect apparatuur van boss pedaaltjes en tot vorig jaar met multi effects van Boss en Line 6.
De laatste tijd ben ik erachter gekomen dat het geluid en je eigen sound gewoon uit je vingers komt.
Ik was te veel bezig met te klinken als mijn favoriete gitaristen.
Verder klonken de effecten thuis fantastisch, maar in de oefenruimte kon ik ze niet plaatsen. Dus ik gooide ze er tussenuit en toen kwam ik er gaande weg achter dat een simpele gitaar sound ook te gek is en kan rocken.
Heb nu als main gitaar een Epiphone Les paul( nog made in Korea, met vintage gibson style tuners met pearloid buttons) en als reserve een Fender mim Strat uit 1990. Heb de elementen laten vervangen op beide gitaren door Tonerider pickups ( goedkoop, maar klinken waanzinnig ). In eerste instantie de Strat omdat de elementen gewoonweg niet meer ok waren en toen deze zo goed klonken, besloot ik ook de Les Paul te laten doen.
Verder heb ik een oude Trace Elliot buizenbak en nog een Boss tuner.
Het enige effect wat ik nu gebruik is mijn volumeknop.Het voordeel van deze setup is dat je je geen zorgen hoeft te maken of je effecten kapot gaan en dat bv een nummer verknalt wordt omdat net je octaver die belangrijk is in het nummer kapot ga.
Verder kan ik met elke willekeurige versterker een acceptabel geluid krijgen, handig als je een gig hebt waar bv al een backline aanwezig is.
Geen gedoe meer met het aansluiten van effecten en het elke keer instellen. Stemmen, inprikken en gaan met die banaan.Kortom tevreden bandleden, want hun vorige gitarist was precies het tegenovergestelde.
Mijn motto is dus less is more.
Ben benieuwd naar andere ervaringen.
Favorieten/bladwijzers