Hola. Heb eens gewoon 6 minuten gejamd met m'n Warmoth Strat en dan maar vanalles rondgebreid. Daarzo:
http://soundcloud.com/dietrannies/the-event-horizon
Dank voor de aandacht!
Hola. Heb eens gewoon 6 minuten gejamd met m'n Warmoth Strat en dan maar vanalles rondgebreid. Daarzo:
http://soundcloud.com/dietrannies/the-event-horizon
Dank voor de aandacht!
Er gebeurt van alles waar ik wel oren naar heb. Mooi gitaarspel en sound.
Helaas gebeurt het niet vaak maar gesproken tekst kan echt een aanwinst zijn in een compositie.
Harold Budd heeft ooit eens wat met poezie gedaan, zeer verrassend.
titel bracht me ff van m'n stuk, was dat niet een horror SF movie?
Maar mooi stukkie muziek, nog maar een keer weer luisteren, zal nog genoeg te ontdekken zijn.
Dit zal waarschijnlijk zo'n nummer zijn wat groeit naarmate je hem vaker luistert.
Ik vind dit heel goed te pruimen. Goed sfeertje lekker weird maar tegelijk hoor ik prachtige sounds en harmonien. Petje af!
Vage spacy shit met prima gitaarmomenten: erg cool gemaakt!
Bedankt voor de leuke reacties!
Inderdaad, doe ik vrij vaak, wat gesproken tekst instoppen dat te maken heeft met iets waar ik op het moment mee bezig ben. Event Horizon was inderdaad die film ja Maar is volgens een definitie de grens rond een zwart gat waarvoorbij je compleet gefuckt bent, zonder hoop van terugkeer. Tekst in het begin is van Ray Kurzweil z'n presentatie over wat hij noemt "the singularity", het moment in de vrij nabije toekomst waarop we zullen samensmelten met onze technologie en de vooruitgang overdreven snel zal gaan. 2de portie tekst is van Caprica, de voorloper van Battlestar Galactica, waar de ethische discussie over technologie en menselijkheid ook veel wordt gevoerd. Dus 't hangt allemaal wel wat samen, en bij deze ook bewijsstuk A van mijn teveel aan vrije tijd.
Mooi man, bepaalde stukjes verraden ook dat je heel lekker gitaar kan spelen.
Hi
Door het karakter van het stuk heeft het hier en daar iets fragmentarisch. Maar er zit meer dan voldoende tussen waar speelplezier en karakter van af spat.
Persoonlijk geloof ik heilig in deze werkwijze. En pas hem daarom zelf ook toe. Ik schrijf iedere dag een liedje, en dat gaat helemaal op de improviseer manier. Er komt altijd wel wat uit.
Lekker hoor. Heb hem al een paar keer gehoord en ga op een rustig moment nog eens ervoor zitten.
Gaaf stukkie, jonge! Zeggen ze dan in Amsterdam. Dat zal in andere steden niet veel anders zijn. Anders maken we daar een draadje voor.
Keep on keepin' on!
Vriendelijekg roet, Gus
Een van begin tot het eind boeiend stuk muziek!!!!!
Gus, zoals altijd trouw van dienst om mij een fijn gevoel in de buik te geven met positiviteit, bedankt voor de reactie! Inderdaad, gewoon een streng aan elkaar improviseren bevalt me goed qua liedjes schrijven. Het is volgens mij gewoon een eerlijkere vloei van emoties die ik erin stop. Vorige nummers maakte ik ook wel improviseergewijs, maar stapvoets. Jammen, leuk stukje eruit halen, 20 keer laten herhalen met wat shit en ritme errond gebreid, en voila, intro is klaar, op naar fase 2 van het nummer Wel een goed idee van je dagelijks te dwingen om een liedje te maken. Ik heb steeds het gevoel nadat ik een lied afgewerkt heb, dat dat de allerlaatste keer is dat ik erin zal geslaagd zijn om iets deftigs te maken. Tot ik mezelf dwing om wat willekeurigheid op te nemen en hop, de bal gaat weer aan't rollen Ik ga er nog een maken!
Hi
Ja, en het leuke is dat ik het gewoon meen. Het is gewoon goed.
En wat dat dwingen betreft: Dat merk je maar een paar keer.
Het grappige is dat je er na korte tijd gewoon aan gewend raakt. Nu kijk je ervan op als je iets schrijft. Straks kijk je ervan op/ben je geërgerd als er onbenullige redenen zijn waardoor je een dag niks kunt schrijven.
Ik ben er nog niet uit hoe dat zit precies. Het heeft in ieder geval iets te maken met het beloningssysteem dat in je hersenen zit. Dat vind ik nog wel eens uit.
Buren van een paar huizen verderop wel eens uitgebreid over gesproken. Dat zijn heel fanatieke hardlopers en zij melden dezelfde dingen over hardlopen die ik ervaar met schrijven:
- iedere keer dat je loopt/schrijft is fijn en belangrijk
- 2 of 3 op de 10 keer, loop/schrijf je jezelf gewoon helemaal high
- en dàt zijn de keren waarvan je weet: daar doe ik het voor
En laten we wel zijn; als je rekening houdt met vakantie of verjaardagen of andere sociaal belangrijke zaken, heb je na afloop van een jaar een enorme keus van leuke liedjes. Driehonderd? Ja, zo maar. En 50 of 60 vreselijk fijne liedjes.
En als er toevallig een liedje niet lijkt te lukken? Who cares? Morgen een nieuwe.
Waardoor je de gekste risico's gaat nemen met schrijven, want wat kan het je bommen als het mislukt. De mooiste bloemetjes groeien vlak langs de rand van de afgrond. Dus met middelmatigheid verras je jezelf niet.
Ik ben nieuwsgierig waar je op af gaat koersen. En reken maar dat ik het probeer te volgen. Talent genoeg.
Vriendelijke groet, Gus
Favorieten/bladwijzers