Ritme Robert Cray Band - Right Next Door

[Pepe]

EC van na 1972 zet ik eigenlijk nooit meer op, .

461 Ocean Boulevard, een van de beste 70's albums ook nog 's. 2 jaar te vroeg opgehouden.

Cray is, het is gezegd, geen funk gitarist maar speelt funky. Net zoals David Byrne, Andy Gill of Alan Partridge funky spelen.

[Joost de Ruig]

Pepe heeft weer eens gelijk: het 461 Ocean album is zeker te pruimen

[Erik de Perik]

Geweldig, die Cray, ga ik ook eens mee bezig.
Puur omdat ie hierboven genoemd is een leuke video met analyse van Nile`s gitaar sound en techniek.....

Oh Goddank dat er een paar ingenieurs naar gekeken hebben....... :P

[arjanb01]

Vernieuwend is Bonamassa niet. Een extreem talent zeker.
Al moet ik zeggen dat z'n meest recente live plaat sound wise anders is. Hij heeft niet meer die dikke dumble, Marshalls en van Weelden amps maar gewoon tweed fender twins en strats en dat klinkt een stuk opener, rauwer en puurder. Wat dat betreft vernieuwd hij z'n geluid gelukkig wel. En het blijft typisch dat hij zonder hits volle zalen trekt.
Check ook maar eens dat filmpje waar je al z'n personeel en trailers zit, giga... Gewoon een compleet bedrijf met 160 man personeel, niet normaal...

[Joost de Ruig]

Clapton en rauwe blues? 50 jaar geleden zeker, maar de laatste 40 jaar zou ik het niet rauw willen noemen, eerder smooth

[barno]

Blues moet helemaal niet vernieuwen voor mij, zolang het maar echt en soulful is. Bonamassa, John Mayer, Gary Moore, zeg maar de power hifi bluesgasten zijn niet echt aan mij besteed. Techniek op overschot en zeker genietbaar bij momenten maar voor mij mist het dat je ne sais quoi authentiek gevoel. zag een clip van bonamassa waarin hij een Albert King tribute deed, Kirk Fletcher die tegenwoordig vaak rhythm speelt bij hem, kreeg ook een solootje en dat merk je dadelijk het verschil tussen een powerhouse als bonamassa en iemand die gaat voor the real stuff. Maar verder geen kwaad woord over Bonamassa: hij kan spelen en goed ook.
Gary Clark Junior is voor mij een van de strafste bluesmuzikanten van het moment. Uiteraard komt ie van Texas, er zit daar iets in het water denk ik.

[Tabula Rasa]

Clapton en rauwe blues? 50 jaar geleden zeker, maar de laatste 40 jaar zou ik het niet rauw willen noemen, eerder smooth

En daarom begon ik ook de vergelijking met Clapton en het 24 Nights album.

Er smooth, glad, gelikt, bijna Robert Cray achtig, maar het is het net niet. Te glad, niet spannend, inspiratieloos, H&M paskamermuziek.

Vind beiden op elkaar lijken maar Cray kan me ongelooflijk boeien en Clapton op dat moment niet. Oude Cream en Derek and the Dominos juist weer wel.

Status is ook een prikkel. Zo is de bullshit geboren .

[Erik de Perik]

De discussie wordt een beetje ridiculoso wanneer Clapton, Mayer en Moore als rauwe bluesmuzikanten worden bestempeld...... the horror...!!!

[Pepe]

fijne rauwe blues

[Joost de Ruig]

Of iets minder rauw, maar wel fijn. En denk niet dat het makkelijk is om dit 3.5 minuut strak te spelen, want dat zal nog tegenvallen.


https://youtu.be/_fcojmwdw7s