Thinline Tele Twins

[Ike57]

Voorbereiding is het halve werk dus ik heb me ook maar eens op electronica schema's gestort. Nu moet ik bekennen dat ik op dat gebied een volledige leek ben. Ik kan wel tijden naar zo'n schema kijken maar begrijpen doe ik het toch niet.

Ik heb een vrij uitgebreide PDF met schema's voor telecasters en daarvan heb ik, gemakshalve, maar twee voor een thinline gekozen (hoewel het volgens mij toch niet zoveel zal uitmaken of het zaakje vastzit aan een control plate of een pickguard, maar dat terzijde).

Ik zie me best wel kans om dat in elkaar te solderen en ik herken ook wel wat de schakelaar is en wat de potmeters zijn maar daar houdt het dan ook bij op.
Wat zijn dat voor potmeters? Bepaalde waarde(s)?
Bij het ene schema zit een "dingetje" op de onderste potmeter (.022K) en bij het andere zit er een "rond dingetje" (503 Z) tussen de potmeters. Wat zijn dat voor dingen?

Wat is het verschil tussen het '69 thinline schema en het 90's thinline schema? Welke kan ik het beste gebruiken en waarom?

Het zijn nogal wat vragen maar ik hoop dat er iemand is die mij een beetje op weg kan helpen.

[bad65]

Dat dingetje op je tonepot is een condensator met een waarde van 0,22k
De rest moet je mij ook niet vragen, daar heb ik de ballen verstand van
Voor de potmeters gebruik je bij singlecoils een waarde van 250K log en lin

[Tabula Rasa]

Ik zie me best wel kans om dat in elkaar te solderen en ik herken ook wel wat de schakelaar is en wat de potmeters zijn maar daar houdt het dan ook bij op.

Als iik het heel erg debiel uitleg:

Je signaal komt vanaf je switch naar de potmeter. Een potmeter is een weerstand van bijv. max 250K die variabel in te stellen is. De twee buitenste pootjes hebben samen de maximale weerstand en het middelste pootje is verbonden met de loper die intern meedraait met de knop en zo een bepaalde weerstand geeft.

Je ziet je signaal links binnenkomen, in het midden hangt ie aan de output en het rechter lipje hangt aan de massa.

tevens zie je een aftakking van het signaal, voor de volumepotmeter naar de tonepotmeter lopen. Je draait de verbinding tussen het linker lipje en het middelste lipje open en dicht en daarme laat je een deel van het signaal door, via een condensator (wat een filtertje is dat hoog doorlaat) naar de massa. Dit kapt het hoog af, en laat het laag niet door, wat dus via je volumepot een verbinding heeft met de output.

Ik probeer het altijd als waterleidingetjes voor te stellen.

[aaronstonebeat]

De 'dingetjes' zijn inderdaad condensatoren met een wat ongebruikelijke aanduiding van de waarde (zoals volgens mij in de VS gebruikelijk is ).

De 0,022K interpreteer ik als 0,022 x 1000 pF (picoFarad) of wel 22 nF ofwel 0,022 uF (microFarad).

Bij 503 (dit is een gebruikelijkere aanduiding) interpreteer ik de 50 als de waarde en de 3 als de exponent van 10 waarmee de waarde moet worden vermenigvuldigd, wederom in pF; 50.000 pF = 50 nF = 0,050 uF (in de winkel krijg je waarschijnlijk 47 nF, het verschil is te verwaarlozen)

EDIT:

Ik dwaal: de pF in het eerste deel moet nF zijn. Eigenlijk nog vreemder.

[Tabula Rasa]

Dat merk je dus ook terug in de kwaliteit....

van GFS vind ik de elementen steeds minder interessant, hoewel het prijstechnisch wel leuk kan zijn.

Eigenlijk vind ik alleen het Wilkinson-spul nog interessant van hen, en de slagplaten en het andere plastic.

[Ike57]

Mijn dank heren!

De werking is weer wat duidelijker geworden.

Maar, stel dat ik onderstaand schema wil volgen. Wat zou ik dan moeten zeggen tegen de man achter de toonbank. M.a.w. hoe heten die potmeters qua "waardes" en welk type/waarde condensator? V.w.b. de condensator mag het, wat mij betreft, gewoon één zijn die hier in Nederland te koop is (dus zonder vreemde VS aanduidingen )

Dus:
1 potmeter volume ......... (?)
1 potmeter toon ......... (?)
1 condensator ...... (?)

[aaronstonebeat]

Dus:
1 potmeter volume ......... (?)
1 potmeter toon ......... (?)
1 condensator ...... (?)

- 250 kOhm ('kilo ohm') logaritmisch
- 250 kOhm logaritmisch of lineair naar smaak; velen adviseren lineair voor de toonregeling maar ik heb daar ook liever logaritmisch
- 22 of 47 nF (nano Farad); ook weer naar smaak. Je zou er twee van 22 nF aan kunnen schaffen en die parallel zetten om tot 44 nF te komen; wederom een verwaarloosbaar verschil met 47 of 50 nF. Als twee exemplaren van 22 nF voor je gevoel teveel hoog weghalen, haal je er één weer uit (knip knip, en weg is ie).

[Ike57]

Thanks Aaron, daar kan ik weer wat mee

Wat is het verschil tussen lineair en logaritmisch?

Wat ik eigenlijk bedoel is: Wat voor verschil merk ik als ik aan de knop draai?

[aaronstonebeat]

Bij lineair verloopt de weerstand van de potmeter evenredig met de hoek van de verdraaiing; als je halverwege bent met de knop, zit je ook halverwege de weerstand.

Bij logaritmisch verloopt die curve eerst veel vlakker, dus halverwege de draai van de knop ben je nog lang niet halverwege de waarde van de weerstand, en dan veel stijler.

Logaritmisch werkt beter voor het menselijk gehoor (dat werkt ook logaritmisch). In ieder geval voor volume, daarover is zowat iedereen het eens.
Waar ik op mijn gitaren lineaire potmeters heb geïnstalleerd voor de toonregeling vind ik dat ze te abrupt van karakter veranderen; het werkt dan meer als een schakelaar.
Maar het is een samenspel van een stel componenten, alle met hun eigen waarde, dus ik kan me voorstellen dat in sommige gevallen een lineaire potmeter voor de toonregeling beter uitpakt.

Het is ook net wat je wil: de één wil een mooi regelmatig verloop terwijl de ander liever een draaibare twee-standenschakelaar heeft.

Proberen is het devies.

EDIT:

Qua waarde van de condensatoren: het verschil tussen 22 en 47 nF is hoorbaar maar best klein. Als je daar echt verschil wil horen, moet je met stappen van een factor 10 heen en weer gaan.

[Ike57]

Helemaal duidelijk nu Aaron.
Mijn dank is groot