Post eens een verrassende cover

[Mr.Fingers]

Wat als Arcade Fire eigenlijk van Minnesota was...

[Duhsjaak]

Post eens een verrassende cover.

Maar wat nou als je moet twijfelen over de vraag welk het origineel en welk de cover was?
Geschiedenis is het hoe dan ook.

Neil Sedaka nam overwegend eigen (of in samenwerking met Greenfield) geschreven werk op.
Op een bepaald moment neemt hij een lied op dat door Greenfield met een ander is geschreven:
It hurts to be in love, en hij vindt het resultaat zo leuk dat hij RCA Victor (vaste label) vraagt het te releasen. RCA stelt zich op het standpunt dat het lied niet in de RCA studios is opgenomen, beroept zich op contractbreuk en weigert het uit te geven.

Waarop Sedaka de hele opname aan Gene Pitney geeft. Alle backing vocals, alles maar dan ook alles wordt intact gelaten en Pitney neemt alleen de lead zang opnieuw op. Hij gaat ermee naar Musicor (vaste label in handen van een musicus in plaats van accountants). Die zien een gouden kans op een prachtlied zonder de studiokosten en laat de persen snorren.

En het wordt een wereldwijde hit. Sedaka had het goed gezien en de accountants van RCA hadden het nakijken.

Het scheelt dat zowel Sedaka als Pitney lange tijd samen in The Brill Building hebben gewerkt en regelmatig met Carole King, Ellie Greenwich, Pomus and Shuman and the like 's avonds na het werk de kroeg indoken.

Alors, de demo van Sedaka:



en de versie van Pitney:



Prachtige verhalen.
Iedereen wil altijd fly on the wall zijn bij de Beatletjes. Ik bij de Brill Building lui.
Ellie Greenwich had iets van 16 hits in één jaar in de hitaparade in de V.S. Dan snap je toch wel heel aardig wat je publiek wil horen.
Maar goed. Verleden tijd dus.

The hardest working man in showbusiness? Dat was volgens mij toch Pitney.
Plus nog Hello Mary Lou schrijven voor Ricky Nelson. Toddy's teardrops voor Roy Orbison, Plus....., ahhhh don't start me talking.
Vriendelijke groet, Gus



Editje
De heer Pitney had de eerste top 10 hit met Mick en Keef materiaal in de UK. That girl belongs to yesterday. Dat was de heren zelf nog niet gelukt. Likewise in Amerika.

Bovendien heeft Pitney zich tijdens de opnames van de eerste LP van de Stones verdienstelijk gemaakt op piano. Little by little. Inhoeverre zijn spel te horen is op andere tracks is niet geheel duidelijk.
Ook Phil Spector kon daar achteraf niet veel duidelijkheid in brengen.

[Ernest01]

Mooi stukkie geschiedenis, Gus.

[Duhsjaak]

Fijn je hier terug te zien Ernest.

Nog een obscuur stukje geschiedenis dan maar?

Het origineel:



En de cover van een van de bands, waar John Lennon nogal gek op was, The Big Three:



En als je goed kijkt naar de line up, kom je daarin de latere bassist van Roxy Music tegen. Helemaal maf was die Lennon niet dus. The guys with the Benzidrine beat, werd er geroepen op de live EP. Dat ze daarmee zijn weggekomen.....

Enjoy!
Vriendelijke groet, Gus

[Duhsjaak]

Het origineel:



En de cover (staat live ook op Showtime):





Nice!!!
Vriendelijke groet, Gus

[Pepe]

Maar.. het origineel is toch van The Bangles?....walking on sunshine

De J Geils band, lange tijd die naam niet meer gehoord. Vroeger liepen ze de deur van Rockpalast plat, die producer was fan van een paar bandjes en dat moest je weten ook: Liebe freunde, heute bei uns zu gast... en dan kwam Jack Bruce und friends, Udo LIndenberg of J. Geils met zijn mondharmonica weer aanzetten.
Ik heb die J. Geils nooit echt begrepen, net zoals bands als Graham Parker of Brinsley Schwarz.. ik snapte niet goed WAT daar nou zo precies bijzonder daar aan was. Maar ik zat ook volop in de Stranglers en Clash en J.Geils mikte niet op de angry young man natuurlijk.

[Duhsjaak]

Brinsley Schwarz ben ik altijd gek op geweest. En de Kursaal Flyers vanwege hun absurde teksten>
Her escape was so urgent
she forgot her detergent
and dropped all het clean underwear

Het verschil is naar mijn smaak, dat de J. Geils Band geen enkele pretentie hadden. Je alleen wilde laten meegenieten van de muziek die zij mooi vonden.
Ook het gemiddelde niveau van spelen was niet echt bijzonder. Een heerlijke ordinaire feestband. Waarin alles klopt. Eerst samen zeiknat worden van het beuken en dan achter de billen aan.

Ik mag dat wel.
En dat je daar je boterham mee kan verdienen vind ik ook altijd wel heel erg OK. Je zult die mazzel maar hebben.
J. Geils is net overleden, daarom vond ik het wel gepast om een mooie cover te posten. En I Do vind ik wel wat. Ook het origineel.
Vriendelijke groet, Gus

[Ernest01]

Fijn je hier terug te zien Ernest.

Nog een obscuur stukje geschiedenis dan maar?

Het origineel:



En de cover van een van de bands, waar John Lennon nogal gek op was, The Big Three:



En als je goed kijkt naar de line up, kom je daarin de latere bassist van Roxy Music tegen. Helemaal maf was die Lennon niet dus. The guys with the Benzidrine beat, werd er geroepen op de live EP. Dat ze daarmee zijn weggekomen.....

Enjoy!
Vriendelijke groet, Gus

Niet verwonderlijk dat John Lennon daar fan van was.
Onvervalste Merseybeat, dus kan het haast niet anders.
(als je niet beter wist zou je/ik/we zelfs denken aan een Beatle-vertolking....)

[Pepe]

Als ik Beatles hoor MOET ik het even hebben over Badfinger, meest tragische band van de pophistorie. Toen ik ze voor het eerst hoorde dacht ik gelijk, wat een schaamteloze Beatles jatters. Maar het zat anders, Mccartney zag het meer als overeenkomst en zag vooral hun schrijverskwaliteiten. Ik weet niet hoe lang ze precies door Apple op sleeptouw zijn genomen maar waarschijnlijk kregen de Fab4 na 1070 andere dingen aan het hoofd. Rest ons een handvol albums met prachtige songs en een dramatische biografie.

Een onwaarschijnlijke cover want Def Leppard is een typisch jaren tachtig hardrock bandje (met hun eigen drama) maar zoals de New Wave een commerciële afsplitsing is van de punk kregen de zware metalen ook een radio vriendelijke versie waar alles happy shiny people was.

Het origineel




.. .en cover

[Duhsjaak]

Leuke vondst/associatie!
Vriendelijke groet, Gus