Tekortkoming?

[jazzie1]

Hebben jullie dat nu ook, dat je een gebrek hebt aan kennis van songs? Ik heb vroeger nl praktisch nooit naar popsongs e.d geluisterd simpelweg omdat ze me niet interesseerden. Waar ik wel naar luisterde was Jazz en Blues instrumentaal, lag ik midden in de nacht met een klein transistor radiootje stiekum naar te luisteren..Niet dat er bij ons thuis geen muziek werd gedraaid, m'n zusters waren helemaal "soul"gek en keken ook regelmatig naar Toppop en zo maar om een of andere reden ving ik daar niets van op . Maar goed nu zit ik al een tijdje op les en vraagt de beste man ken je die song of deze? en dan moet ik elke keer met een zo onschuldig mogelijk gezicht nee verkopen..Want ik ken haast geen songs..
Ok de wereld vergaat (nog) niet en we proberen nu een beetje rock en blues in die hersenpan van mij te stampen dus ben ik toch wel (vind ik) goed bezig, maar het is wel een beetje beschamend als men zegt ; hee jij speelt toch gitaar ken je die of dat liedje spelen? Verdorie vraag me dat niet, ik kan nog niet eens een sinterklaasliedje spelen (denk ik dan, dat zeg ik niet zo hoor.) Ik heb nu toch een beetje het gevoel dat me dat nu opbreekt, praktisch geen kennis van songs, ff lekker met een collega meespelen dat lukt gewoon niet.
Ben ik nu de enige die hier wat hinder van ondervindt of zijn er nog enkele gelijkgestemden?

[aaronstonebeat]

Ik herken het eigenlijk niet; als je zou willen, schrijf ik zo een lijst met een paar honderd nummers die ik ken; en voor het merendeel ook kan spelen èn zingen. Het aantal liedjes dat min of meer doelloos in mijn hoofd rondzweeft omdat ik ze ooit heb gehoord, loopt waarschijnlijk in de duizenden.

En nog kan ik van de honger niet slapen

Wat wil je met je gitaar? Je schrijft toch op een gitaarforum. Ik zou zeggen: zoek het in de hoek die je wel ligt; 'instrumentale jazz en blues'. Er zijn altijd wel mensen bij wie je aansluiting kunt vinden; misschien zijn je huidige collega's niet diegenen.

[Little Jay]

Ik herken het wel een beetje, want ik heb een muzikale smaak die vooral de 50er t/m 70er jaren bestrijkt: blues, (acid-, soul-, groove-)jazz, oude soul, funk, boogaloo, rare groove...... Op de één of andere manieren hebben pop-liedjes me nooit zo geïnteresseerd en op feestjes kan ik nooit de nieuwste van Beyoncé spelen, want die ken ik dus niet... Ik heb wel heel veel in top40 bands gespeeld, maar dan wel de 'classics'- bands, die ook niet de actuele top 40 speelden, dus dat schiet ook niet op :-)

Aan de andere kant ben ik nu wel voor een projectje wat recent spul van Anouk, Moloko, Sia, etc. aan het instuderen. Die liedjes zitten qua akkoordenschema allemaal zo simpel in elkaar (als je jazzstandards gewend bent) dat ik ze vrij eenvoudig op het gehoor uitschrijf (zonder popsongs te willen kleineren of bagataliseren: het reproduceren van de juiste sounds en feel is veel lastiger en het feit dat ze 'eenvoudig' zijn doet er niet aan af dat ze gewoon lekker klinken). Dus er is een methode om je repertoire te vergroten: studeren!

[Downthedeck]

Ja ik herken dit ook wel! Bij ons in de band spelen we nummers waar ik nog nooit van gehoord had. Ik maak gewoon een cd van die nummers en speel die dag in dag uit af in de auto.

Waar ik vooral tegen aanloop is dat ik de naam van het nummer niet weet te vertellen. Het nummer zelf herken ik dan weer wel!

[CID-Gibson]

Hebben jullie dat nu ook, dat je een gebrek hebt aan kennis van songs? Ik heb vroeger nl praktisch nooit naar popsongs e.d geluisterd simpelweg omdat ze me niet interesseerden. Waar ik wel naar luisterde was Jazz en Blues instrumentaal, lag ik midden in de nacht met een klein transistor radiootje stiekum naar te luisteren..Niet dat er bij ons thuis geen muziek werd gedraaid, m'n zusters waren helemaal "soul"gek en keken ook regelmatig naar Toppop en zo maar om een of andere reden ving ik daar niets van op . Maar goed nu zit ik al een tijdje op les en vraagt de beste man ken je die song of deze? en dan moet ik elke keer met een zo onschuldig mogelijk gezicht nee verkopen..Want ik ken haast geen songs..
Ok de wereld vergaat (nog) niet en we proberen nu een beetje rock en blues in die hersenpan van mij te stampen dus ben ik toch wel (vind ik) goed bezig, maar het is wel een beetje beschamend als men zegt ; hee jij speelt toch gitaar ken je die of dat liedje spelen? Verdorie vraag me dat niet, ik kan nog niet eens een sinterklaasliedje spelen (denk ik dan, dat zeg ik niet zo hoor.) Ik heb nu toch een beetje het gevoel dat me dat nu opbreekt, praktisch geen kennis van songs, ff lekker met een collega meespelen dat lukt gewoon niet.
Ben ik nu de enige die hier wat hinder van ondervindt of zijn er nog enkele gelijkgestemden?

Beste Vriend

Nu kan ik mij dit ook voorstellen, ik luister ook niet alles, maar soms als ik eens een nummer van iemand hoor, weet ik het soms ook niet meer van wie was dit nu ook weer. Ik denk dat je als mens altijd deze nummers van wie dan ook niet snel vergeet als je er wel een gevoel bij hebt gehad of een ervaring hebt aan overgehouden. Ik groeide op in België maar mijn moeder was een Nederlander, als ik het huis binnen ging zat ik in de Nederlandse muziek en mijn eerste singeltje was Peter Koelewijn met “kom van dat dak af”. Ik herinner het mij nog goed,” ik denk dat ik de eerste plaatsendraaier had die je kon meenemen zo een Philips Oranje ding waar je de plaatjes langs boven naar binnen schoof”.
Na een tijdje begon ik naar Elvis,Roy Orbinson,Neil diamond te luisteren en kende de teksten wel vanbuiten. Maar omdat ik natuurlijk ook radio luisterde kwam ik na een tijdje weer uit bij “Paul Simon en Art Garfunkel”en al deze Muziek van in de tijd van de Vietnam oorlog, “niet dat ik er een besef van had wat deze oorlog allemaal voor deze mensen betekende daar ik 10 jaar was doen er een einde kwam aan deze oorlog” en in de media ze nog altijd niet uitgeluld waren over deze oorlog, mooie tijden “dan heb ik het over de antioorlog muziek van tussen 1957 tot 1975”. Maar zoals elke puber ga je zoeken naar de identiteit van jezelf en spring je van de enne groep op de andere over, met andere woorden ik kon wel alles luisteren, maar in een Disco was ik nooit “had ik geen geld voor”.
Op mijn 18e ging ik het leger in en begon ik te luisteren naar Hard Rock en Duitse pop Muziek”niet alleen omdat ik dit wel cool vond, maar ook omdat ik een tijdje in Duitsland gestationeerd was. Na mijn legertijd ging ik de dingen wat rustiger aan doen en luisterde ik meer elektronische muziek zoals JMJ, en bleven de Hard Rock dingen in de kast.
Maar ik kan mij geen dag herinneren dat ik geen muziek luisterde. Ik denk dat er voor elk ogenblik in je leven of dag wel een muzieknummertje van pas komt. Ook heb ik de klassieke muziek leren liefhebben Bach Beethoven Chopin Albinoni enz….. kijk ik denk wil je de goede muziek voor jezelf vinden moet je ook leren luisteren naar veel muziek. TV kijk ik zelden maar als ik een film kijk is het heel belangrijk dat de muziek mooi in harmonie staat met de film, en nu zijn we beland bij mijn liefde voor beeld en klank “filmmuziek” waar ik ook een paar 100 CD en DVD van heb. Ik denk dat iedereen wel zo tijden heeft gehad, voor de een mooi en voor de andere dan weer minder.

Groetjes.

[CID-Gibson]

Ik herken het wel een beetje, want ik heb een muzikale smaak die vooral de 50er t/m 70er jaren bestrijkt: blues, (acid-, soul-, groove-)jazz, oude soul, funk, boogaloo, rare groove...... Op de één of andere manieren hebben pop-liedjes me nooit zo geïnteresseerd en op feestjes kan ik nooit de nieuwste van Beyoncé spelen, want die ken ik dus niet... Ik heb wel heel veel in top40 bands gespeeld, maar dan wel de 'classics'- bands, die ook niet de actuele top 40 speelden, dus dat schiet ook niet op :-)

Aan de andere kant ben ik nu wel voor een projectje wat recent spul van Anouk, Moloko, Sia, etc. aan het instuderen. Die liedjes zitten qua akkoordenschema allemaal zo simpel in elkaar (als je jazzstandards gewend bent) dat ik ze vrij eenvoudig op het gehoor uitschrijf (zonder popsongs te willen kleineren of bagataliseren: het reproduceren van de juiste sounds en feel is veel lastiger en het feit dat ze 'eenvoudig' zijn doet er niet aan af dat ze gewoon lekker klinken). Dus er is een methode om je repertoire te vergroten: studeren!

Hoi

Maar Acid is uit de jaren 80, als ik me niet vergis.

Groetjes

[jazzie1]

Heren bedankt voor jullie bijdrage en tips. Dit alles kwam gisteravond ter overpeinzing bij mij op nadat ik daarvoor gevraagd was om "ff mee te spelen" uiteraard heb ik dit gedaan maar ja echt vloeiend ging het gewoonweg niet, en dat kwam simpelweg doordat ik de songs niet (her)kende.Maar zoals al hierboven aangegeven- oefenen, studeren en luisteren.Dit had ik altijd terzijde gelegd vwb de songs, maar ja wil ik iets "alrounder"worden dan moet je soms een pad inslaan die je normaal voorbij loopt.
Gelukkig zijn er toch enkele gitaristen die dit enigzins herkennen (het ontbreken van songkennis) wel in veel mindere mate dan dat ik dit heb(en gelukkig maar), ik sta hierin niet alleen.
Tsja CID ik heb echt wel veel naar muziek geluisterd maar zoals ik al aangaf was dit nogal sterk gericht naar een bepaalde genre.
En Aaronstonebeat damned jij moet inderdaad een niet te stillen honger hebben naar songs!!! Wat betreft je opmerking om het dan in de richting jazz en blues te zoeken die is ook raak, dit had ik ook al besproken met mijn leraar en vandaar dat ik nu met rock [I]en blues[I]bezig ben. Jazz is voor mij nu nog te hoog gegrepen maar ik wil inderdaad ook daar wat van leren. Echter dat neemt niet onverlet dat ikzelf het nu als een extra beperking ga zien dat ik weinig songkennis heb.

[CID-Gibson]

Heren bedankt voor jullie bijdrage en tips. Dit alles kwam gisteravond ter overpeinzing bij mij op nadat ik daarvoor gevraagd was om "ff mee te spelen" uiteraard heb ik dit gedaan maar ja echt vloeiend ging het gewoonweg niet, en dat kwam simpelweg doordat ik de songs niet (her)kende.Maar zoals al hierboven aangegeven- oefenen, studeren en luisteren.Dit had ik altijd terzijde gelegd vwb de songs, maar ja wil ik iets "alrounder"worden dan moet je soms een pad inslaan die je normaal voorbij loopt.
Gelukkig zijn er toch enkele gitaristen die dit enigzins herkennen (het ontbreken van songkennis) wel in veel mindere mate dan dat ik dit heb(en gelukkig maar), ik sta hierin niet alleen.
Tsja CID ik heb echt wel veel naar muziek geluisterd maar zoals ik al aangaf was dit nogal sterk gericht naar een bepaalde genre.
En Aaronstonebeat damned jij moet inderdaad een niet te stillen honger hebben naar songs!!! Wat betreft je opmerking om het dan in de richting jazz en blues te zoeken die is ook raak, dit had ik ook al besproken met mijn leraar en vandaar dat ik nu met rock [I]en blues[I]bezig ben. Jazz is voor mij nu nog te hoog gegrepen maar ik wil inderdaad ook daar wat van leren. Echter dat neemt niet onverlet dat ikzelf het nu als een extra beperking ga zien dat ik weinig songkennis heb.

Kijk al hoor je duizend muziekstukken op een dag, op de eerste plaats komt wat jezelf als goed voelt.
Muziek is altijd een stukje zoeken naar iets wat verborgen is in jezelf, misschien zit er wel ergens een muzieksoort in je verborgen, soms is de mens nog niet klaar voor de muziek of de muziek nog niet klaar voor de mens. Je kan het ook zo bekijken, een pianist heeft ook een graad van spelen.
Er zijn soms stukken waar je nog niet rijp genoeg voor bent, en er is dan weer muziek die Nu wel wat voor je kan bedoelen en binnen vijf jaar zit je weer op een andere frequentie. Laat je gevoel gewoon de vrije loop en soms komt muziek gewoon zelf naar je toe. Goed je lesgever kan misschien veel kennis hebben van muziek, maar muziek moet je voelen en aanraken. Soms is ook je sociaal levens stijl niet te drukken in een bepaald muzieksoort, dan zit je totaal goed dan ga jezelf dingen maken uniek noemen ze dit. Kijk in muziek zit een hoop gevoel, mensen vormen het door het leven en muziek staat niet los van de evolutie van de mens. Alles heeft invloed op het ontstaan van muziek,
Als je niet mag vertellen wat je voelt, maar het wel mag zingen of uiten door een instrument, maar soms zit er ook een hoop verdriet en smart in muziek. Heb je deze gevoelens nog niet ondergaan zijn er natuurlijk muzieksoorten die je moeilijk kan spelen, probeer jezelf eens in een rol te drukken van iemand die Blues speelt en als je dan de zang goed kan begrijpen zit je al een stuk verder. Blues heeft een zeer sterke invloed gehad in USA door slavenhandel en twee totaal andere volkeren Zwarte slaven en blanke Amerikanen. Soms zie ik Blues als een soort credo van het zwarte onderdrukte volk.
Indien je eens goed wil aanvoelen wat blues is kijk dan eens naar de film “the color purple” daar kan je heel mooi de invloeden en gevoelens terugvinden van de Blues en deze gekoppeld aan de gospel.
Deze muziek staat niet totaal los van elkaar. In de meeste gevallen kan een style van muziek nooit geboren worden of er moest een andere zijn ontstaan, en soms is een style ook gewoon een derivaat van verschillende muziekinvloeden.

Groetjes

[Pepe]

Misschien, een tip, moet je even opzoeken hoe je blues schrijft voordat je een hele verhandeling erover neer pent.

[CID-Gibson]

Misschien, een tip, moet je even opzoeken hoe je blues schrijft voordat je een hele verhandeling erover neer pent.

Beste vriend

Sorry beste voor de schrijffout, nu zo goed voor meneer?.

Maar bedankt ik had het niet gezien, maar als je een opmerking hebt over deze tekst en het zou volgens jou niet juist zijn, wacht ik nog op je inbreng, je bent altijd welkom. En ik verkoop niks ik probeer alleen aan iemand een beeld te geven van Blues en mijn bevindingen over deze muziek te delen met andere.

Verder nog de groetjes.