Pleidooi voor een persoonlijker geluid

[Duhsjaak]

Hi
Ik heb mij enige tijd afgevraagd, waar het volgende stuk nou het best voor het voetlicht te brengen zou zijn. En daarbij ben ik tot de slotsom gekomen dat dat toch vooral hier in 'sounds' moet gebeuren.

Ik zou natuurlijk gewoon een van mijn liedjes kunnen posten, maar heb voor een creatievere oplossing gekozen.

Mag ik jullie aandacht voor een van de singer/songwriters die dat persoonlijke geluid al helemaal onder de knie heeft? Hij is 17, heeft een fabelachtige rechterhand en stelt zichzelf als volgt voor:

Dit is Sjoerd Raaijmakers. Hij speelt gitaar en zingt erbij en schijft zo zijn eigen nummers. Dit is ook een van zijn nummers, het heet Freedom. Eind vorig jaar heeft hij zijn eerste CD opgenomen, "AsSured". Mocht je meer van zijn muziek willen horen, mail hem dan op Sured2010@live.nl.



Het volgende stuk is ingegeven doordat ik een aantal keer TS'ers op het hart drukte toch vooral op zoek te gaan naar hun eigen stem. En dus niet teveel mainstream te gaan. Voor veel mensen dreigt er een soort overload aan indrukken. Die mensen zullen zeker moeten gaan selecteren. En dan komt de vraag aan de orde: Waarop zal dan worden geselecteerd.

Cultuur
‘We leven in een beeldcultuur’, wordt ons regelmatig voorgehouden. In zijn algemeenheid juist, maar niet volledig. Wij leven, gewild of ongewild, ook in een geluidscultuur. Gewild, doordat sinds de komst van de Walkman, de muziek van jouw keuze je overal volgt. Ongewild, omdat er eigenlijk in Nederland vrijwel overal wegen/auto’s of geluiden van andere activiteit te horen is. We leven dus in een beeld- en geluidcultuur. Technische ontwikkelingen helpen die groei alleen maar verder. Voor beeld en geluid zijn vooral de digitalisering van groot belang daarvoor.

Selecteren
Het aantal beelden dat een mens verwerkt ligt naar schatting op 4 à 5.000 per dag. Voor geluiden is dit niet te kwantificeren. We zullen dus moeten gaan selecteren, om te zorgen dat onze ‘harde schijf’ niet overvol raakt.

Selectiecriteria voor beeld
Officieel een eitje. Een goede foto is scherp, goed belicht, niet bewogen, geen kleurzweem/goede witbalans (bij een kleuren foto) en een goed doordachte compositie. De praktijk is weerbarstiger.

Niet: Wie heeft de grootste; wie heeft de meeste
De wedstrijd ‘wie heeft de grootste’ heeft zich verplaatst naar ‘wie heeft de meeste’. Megapixels in dit geval. Vervolgens maak je in 1/125e seconde een foto, je doet een avondje Photoshop en voilà: de ideale foto is geboren.

Verzadigde waarnemers
Wat je ziet is verveling. Wij zijn al een aardig eind op weg om verzadigde waarnemers te worden en raken verveeld of zelfs geïrriteerd bij zoveel perfectie en onpersoonlijke eenvormigheid.
Het is naar mijn smaak niet voor niets dat uitgerekend Edje van der Elsken wereldwijd wordt erkend als een van de allerbeste fotografen. Wat je in zijn foto’s terug ziet is een schaamteloos romantische fotograaf. Hoeren, hoelahoepers op de Dam, een leuke jonge vrouw die een blaar onder haar voet bekijkt op een hekje van het plantsoen, hij ging voor geen enkel menselijk onderwerp uit de weg. De menselijke maat staat centraal in zijn gigantisch grote en mooie oevre. En puur! Geen trucs. Emoties, sfeer, suggestie, ruimte voor imperfectie. Daarmee onderscheidt je je.

Relevantie voor muziek
Met een technisch goede foto stijg je dus eigenlijk niet meer in aanzien. En wat nog belangrijker is, bij de zo noodzakelijke selectie val je af. Technische perfectie leidt tot oppervlakkigheid, wantrouwen, verdenking de zaak te hebben gepatched, enscenering en gebrek aan creativiteit. Een zekere wilde streak ontbreekt dus. Dat, wat ons tot mens, tot creatief mens maakt.

Eigenheid
De kunst is dus, alle ‘auto’ standen uit te zetten. Van jezelf en van je apparatuur. Ook de controle zoveel mogelijk los te laten. Verzadiging van je publiek leidt tot een andere manier van kijken naar de wijze waarop wordt geselecteerd. Natuurlijk is het handig als het geluid behoorlijk is opgenomen, maar dat geluid (muziek) is het begin en het eind van het verhaal. Als dat niet strikt persoonlijk/authentiek is, verlies je in no time de aandacht van je publiek.

Verlies van controle
Natuurlijk is het loslaten van controle iets anders van volledige anarchie of totale chaos; alhoewel de punk wel heeft bewezen dat ook dat tot aardige resultaten leidt.

Hier op het forum wordt een onnatuurlijke nadruk gelegd op feedback en dat er ‘met die feedback aan het werk moet worden gegaan’. Persoonlijk geloof ik daar maar ten dele in. Zoals survival of the fittest, mits goed doorgevoerd, in een paar generaties tot inteelt leidt, zo is ook goed aan het werk gaan met kritiek vruchteloos. Het leidt tot een vreugdeloze zwabberkoers, verlies van een eigen gezicht en een nodeloze eenvormigheid.

Het is dus veel beter om (ook daar) een selectie op toe te passen. Kijk, losjes, speels, wat er in de geopperde verbeteringen voor JOUW geluid tot een accent leidt op het gebied van authenticiteit. En pas alleen die suggesties toe die je leuk vindt.

Group thinking
Een weinig bekend deel van de psychologie is de zogenoemde Group Thinking. Bang voor tegenstand uit de groep, snijden wij controversiële of gewaagde onderwerpen niet aan. Zeker in Nederland, waar alle verschillen worden weggepolderd dreigt dat gevaar. Dit houdt niet in dat je je niet genuanceerd uit zou moeten drukken. Dit is geen pleidooi voor respectloze behandeling! Het gaat erom dat in dat proces de strikt persoonlijke kanten en de leukste ideeën het niet halen. Zonde! Dit is ook in werksituaties toe te passen. Brainstorm sessies leiden zelden tot een echt creatieve oplossing.

Intuïtief/niet denken
Het loslaten van technische controles is maar in één slogan samen te vatten: Denk niet na! Geef je muziek/geef jezelf de ruimte voor het onverwachte. Hierdoor wordt het allemaal veel spontaner. En – niet in de laatste plaats – het krijgt allemaal menselijke trekjes. Keur niet te snel een stuk muziek af. In het analoge tijdperk bleven ook de aanvankelijk als mislukt bestempelde foto’s bewaard. Wij bedrijven allemaal een beetje geschiedvervalsing door alleen gemanipuleerde foto’s te bewaren en de rest weg te gooien. Achteraf zijn de minder goed gelukte liedjes uit het verleden helemaal zo gek nog niet. Daar zijn echt honderden voorbeelden van. Wild thing van The Troggs werd in 10 minuten opgenomen en Chip Taylor heeft meerdere malen verklaard zich dood te hebben geschaamd voor dat lied. Die schaamte is betrekkelijk kort van duur, vermoed ik: Hij huilt de hele weg naar de bank.

Samenvatting
Zeg je niets, dan kun je ook niets verkeerds zeggen. Maar je geen foto, dan kan ie ook niet mislukken. Dit geldt ook voor muziek. Wij zijn zo gewend aan auto tune zang partijen en live opnames die op 24 sporen recorders worden gepatched, dat wij menen dat dat zo hoort. Tot ver in de jaren ’80 heeft Link Wray gebruik gemaakt van zijn eigen 3 sporen opnames uit het kippenhok. Een goede artiest goed opnemen is voor elkaar. Maar wij zijn technische perfectie gaan aanzien voor the real thing. Dat is een misvatting die ik hier graag recht zou zetten. Ik hoor liever rammelende opnames en partijen dan onpersoonlijke, melige/kraak noch smaak oppervlakkigheid. Als er iemand aan de andere kant van de telefoon lijn tegen ons praat met een glimlach, dan nemen wij dat waar.

Ieder stuk verdient het om gehoord te worden. Iedere musicus (m/v) verdient erkenning en de mogelijkheid zich te ontwikkelen.

Mijn oproep is dan ook de overdreven focus op techniek los te laten en volop te gaan genieten van wat wij met muziek tot uitdrukking willen brengen. Ik geloof dat je dat hoort. Met een knipoog naar Youp van ’t Hek: Muziek maken is wel leuk!

Met dank aan
- Bibi, die mij leerde hoe ik een video op het forum kan posten
- Sjoerd a.k.a. Sured, voor het heerlijke Freedom

Vriendelijke groet, Gus

[Han S]

Mooi en goed verhaal Gus, de muziek is zijn doel voorbij gesneld lijkt het wel eens. Deze jongen is een ruwe diamant, een soort mannelijke Bibi van een aantal maanden geleden. Hij heeft een mooie stem, zingt continu onder de toon, maar er moet niet teveel aan gepolijst worden want dan gaat het mooie er af.

Moeilijk om nou te bepalen hoe ver je wel of niet moet gaan, 17 jaar nog maar en al zo mooi. Ik ben benieuwd hoe hij verder gaat. Ik werk graag met zulke talenten en de kunst is om ze aan de ene kant optimaal te laten presteren, maar aan de andere kant moet het ook zo goed mogelijk klinken en dat doet dit echt niet.

Ik zou je graag eens wat laten horen, opnamen waar je de rillingen van krijgt, maar die kan ik niet posten. Niet omdat ik dat niet zou kunnen, maar omdat het niet mijn muziek is, ik heb het alleen maar opgenomen en heb geen recht om dat te delen, dus moet je langs komen om te luisteren.

[Tho]

beter voor hem dat ie een fabelachtige rechterhand heeft!

[Pirate]

Hoi Gus,

Leuk dat je deze tekst hebt geschreven, ik moet eerlijk bekennen dat ik over dit onderwerp ook heb zitten na denken, we worden overdondert met nieuwe dingen dit allemaal stuk voor stuk beter zijn dan onze oude troep. Nieuwe nummers die (zoals jij al zegt) steeds beter opgenomen worden om maar geen kraakjes te horen. Het internet dat ons binnen een paar klikken alle wonderen van de wereld kan laten zien. Geen wonder dat we nergens meer verbaasd over zijn. Perfectie is overal.
Dat ik er over begon te denken kwam door een examen die ik moest oefenen. (Deze eerste tekst) deze tekst gaat minder in op de muziek kan van dit onderwerp maar denk ik wel interessant om te lezen.

Wat ik vind het heel erg leuk om in de muziek die ik luister te horen dat die artiest de tijd van zijn leven heeft, maar ook een lekker anders geluid.

Het is een lastige stituatie, en ik denk dat als je als muzikant de te zwaar gaat tillen aan dingen als; niet te merk gericht zijn, niet keuzes maken om het geld ect. Je ook niet goed bezig bent

[beruk]

Kan best een eigen geluid hebben, die knul. Ik heb mijn twijfels over zijn zang techniek... Techniek loslaten, het zal, maar ik krijg keelpijn als ik naar die knul luister.. (echt!)
En die gitaar is beroerd opgenomen, dat piezo geluid, bah (smaak dingetje, ik weet het)
Over Ed vd Elsken: Niks puur. Als er een in de doka speelde met doordrukken, tegenhouden en korrel was hij het wel.
Ik begrijp de strekking van je betoog: oprechtheid. Daar geloof ik wel in. Daarom zeg ik dit ook oprecht.

[Cubone]

Hi Duhsjaak,

Ik ben het eigenlijk wel eens met Han S. De beste jongen heeft een aangename stem om naar te luisteren, alleen klinkt het alsof hij een beetje onder de toon zingt.

Natuurlijk heb je wel gelijk, dat technisch muziek niet gelijk staat aan 'goed' muziek. Muziek is een vorm van uiting. Als jij vindt dat jij met 2 akoordjes je muziek kan uiten, prima niks aan doen. Ook ik vindt dat ieder stuk wel een kans verdient om gehoord te worden en erkenning te krijgen mits die het verdient. Verder begrijp ik ook dat die jongen zijn hart en ziel erin heeft gestoken en niet op een analyse van zijn muziekstuk staat te wachten. Either you like it or you don't. ;-)

Maar in hoeverre kan je de technische onvolmaaktheden negeren ? Als je 9 van de 10 keer onder de toon zingt of een verkeerd akkoord aanslaat, dan klinkt het voor mij iig niet meer plesant. Muziek moet je in vervoering brengen, ik luister naar muziek om in een bepaalde stemming te komen. Irritatie is daar niet 1 van (is niet het geval met deze jongen ;-)

Wat ik duidelijk probeer te maken is, dat je de fundamentele aspecten van muziek niet kan negeren. Denk hierbij aan het zingen in de juiste toon, of in de juiste maat akkoorden kunnen spelen e.d. Ik denk dat dit ook ingebakken zit in de mens, harmonisch moet het gewoon allemaal goed klinken, anders krijgen we een raar gevoel (ik iig wel).

beetje of topic maar moet het ff kwijt (dit is niet naar jouw gericht duhsjaak), maar wat ik ook welleens hoor of lees: Omdat het blues is kan die foute noot wel, want tja dat is blues. Dit vindt ik persoonlijk een belediging voor het genre. Ik heb bb king nooit vals horen zingen, of Hubert Sumlin een foute noot horen aanslaan en dat de timing niet klopte...

Het lijkt erop dat mensen hun eigen tekortkomingen goed proberen te praten..

on topic: Jongen heeft een aangename stem om naar te luisteren, moet wel wat doen aan het zingen op de juiste toon (aspect die ik niet kan negeren), ik denk niet dat het zijn bedoeling is geweest om onder de toon te zingen. Verder vindt ik zijn compositie heel rustgevend en verassend goed. Ook het feit dat ie pas 17 is vindt ik bewonderingswaardig. Op die leeftijd was ik echt niet bezig met componeren ;-)


Tot slot wil ik nog zeggen dat het uiteindelijk toch niks uitmaakt wat de rest ervan vindt, het is alleen maar mooi meegenomen. Allerbelangrijkste is dat je er zelf plezier aan beleeft en voldoening eruit haalt. (Wat als je pas voldoening hebt doordat andere mensen plezier hebben van jouw muziek ?)


Greetz,




PS: altijd leuk om je stukjes te lezen !!

[PaulRijkers]

Goed verhaal Gus,

Ik denk ook dat het eigen werk van vele onder ons niet naar buiten gebracht wordt om de reden dat voorgenoemde perfectie ontbreekt. De teksten die we in onze moleskines en schriftjes schrijven worden niet gedeeld omdat 'het te gemakkelijk klinkt' als je het zelf verzonnen hebt zoals het ook vaak is met eigen riffs.
Bij mijn eigen teksten wordt alles 1000maal gecheckt en bekeken of het niet 'de makkelijkste weg is' en of het niet te flauw is. Ik wil veel zeggen, ik wil mooie woorden, ik wil beeldspraak en metaforen zonder het allemaal te overdrijven.
Terwijl als ik (live) naar een singer-songwriter ga luisteren, luister ik vaak naar het geheel. Hoe zijn klinkt de gitaar, hoe is de klankkleur en hoe voel ik me bij deze muzikant? Pas als ik het nummer vaker ga horen ga ik pas luisteren en lezen wat er wordt gezegd.

En hoewel ik dit weet, toch is het iets wat ik niet kan veranderen.

Goed verhaal Gus, bedankt!

[Duhsjaak]

Hi
@Han S
Dank voor je reactie. Wij hebben een aantal maal het zwaard gekruist hier en ik vind je een goede gast omdat je tenminste ergens voor staat. Ik vind je reactie een heel fijne reactie en je slaat de spijkert op zijn kop.
Je benoemt inderdaad de kern van het verhaal.
Je laatste alinea kom ik je graag nog een keer aan houden. PMmetjes zijn daarvoor beter geschikt. Mijn dank: Heel fijn.

@Tho
Ja, dank je. Deze had ik verwacht, maar nog niet zo vroeg in de discussie. Als een Captain van een Boeing zegt dat ie op kruishoogte is, bedoelt ie ook iets anders dan Juanita op de Oudezijds Achterburgwal. Dat maakt onze taal mooi.
A man's best friend is his right hand. Ik zou zeggen, doe iets creatiefs ermee.

@Pirate
Fijne reactie. Je stuk tekst ken ik niet. omdat ik alleen de HAVO in mag om de gang te dweilen (zelfspot noemen ze dat). Ik kende het stuk niet, maar ik pretendeer niet dat ik het wiel helemaal zelf heb uitgevonden.
De kunst is lijkt mij, dat je probeert een soort balancing act uit te voeren. Doof zijn voor kritiek is niet altijd een goed idee, maar als je op alle kritiek let word je stuurloos. Krijg je een zwabberkoers. Geldt ook voor wel of niet commercieel. Gewoon ook dingen durven presenteren. Perdect of niet. Wie zit er op perfectie te wachten? Inderdaad de kern van het verhaal.

@Beruk
Ik heb achterop de brommer en motor gezeten bij Ed. En uit het dak van zijn Auto Union of Borgward (weet ik veel - tweetakt in ieder geval) gehangen met een filmcamera. Ik stelde dat voor als voorbeeld en blijf van mening dat dat voorbeeld als voorbeeld klopt. Ben zo vrij de rest van de discussie op het fotografen forum te doen.
Voor de rest top. Dank voor je reactie.

@Cubone
Ik vind je posts fijn om te lezen/beluisteren en doe dat ook altijd. Ik zal nog eens nadenken (om die reden) waarom ik het idee heb dat ik het een post vind, waarmee ik het het minste eens ben.
Ik denk dat het komt doordat je stelt, dat mensen vaak hun tekortkomingen proberen goed te praten. Op dit subforum zijn het vaak opmerkingen als: Het is maar een experiment, ik heb een beetje gestruggeld met de techniek etc. Terwijl ik vaak denk: Vertel nou welke gitaar je hebt gebruikt, al dan niet via combo etc.
Durf dus gewoon eroverheen te stappen dat het niet perfect is. En dat als het al wel perfect is dat je meteen ten prooi valt aan verveling. Want als je alles kunt kun je net zo goed piano gaan spelen. Dan is de lol er echt af.

@Paul Rijken
Rick Nelson heeft op de LP Garden Party, de tekst van Garden Party afgedrukt. Daarbij heeft hij 1/10 pen gebruikt voor de woorden en twee hele pennen om alles weer door te strepen. Ik hoop dat je het ook eens een maand of wat op mijn manier wil proberen:
- hou een kladblok bij voor iedeeën en selecteer een idee dat lekker bekt
- spreek met jezelf een metrum af
- zorg dat je in je hoofd het aantal lettergrepen mee neuriet
- bedenk of je het wilt laten rijmen of juist niet
- hou een groot glas water bij de hand
- en schrijf binnen 15 à 20 minuten een tekst
- streep niks door
- gebruik zoveel mogelijk het systeem van automatisch schrijven, met andere woorden, bemoei je er zo min mogeklijk mee, laat hetproces van associaties zijn werk doen en probeer je gedachtenstroom bij te houden met je pen

Het leven wordt een stuk leuker als je ook van het schrijf proces gaat genieten. Veranderen is heel lastig. Dan blijf je teveel hangen in je standaard manier van werken. Maar radikaal het roer om is wel mogelijk. Misschien de eerste paar keer eng, want je bent je vastigheid kwijt, maar zeker de moeite om te proberen.
Verder dank voor je leuke reactie. Helemaal waar. De dingen waarnaar ik met veel plezier luister zijn juist de dingen die gewoon lekker klinken. Ook vaak zonder krankzinnige hoogstandjes.

@Tho
Nagekomen bericht: Hoogstandjes zijn voor in de Kama Sutra.

@Allen
De video plaatsen heb ik van geleerd. Iedere dag leer ik wel wat. Het plaatsen van de video van Sjoerd leek mij een ideale illustratie van het stuk tekst waar het mij aanvankelijk om te doen was.
Ik geloof dat hij al op zeer jonge leeftijd een fraaie CD met 8 nummers heeft afgeleverd. Het is duidelijk dat er nog het een en ander is te doen voordat (dank je Han) deze ruwe diamant een beetje minder ruw is, maar ik zou er voor willen pleiten dat niet in een te hoog tempo te doen en niet alle ruwe randjes eraf te halen.

Ik heb de hand gehad in een samenwerking tussen een oud Olympisch kampioen en een schilderes. Die samenwerking heeft heel veel opgeleverd voor beide partijen en bestaat al een flink aantal jaar. Hun beide vormen (voor ieder op haar eigen vlak) van zelfdiscipline versterken elkaar. En zij zijn beiden erg happy met de match. Misschien is voor Sjoerd (en andere zeer jonge leden van het forum) ook iets eigenzinnigs op te tuigen. Ik zou dat in ieder geval leuk vinden. Kunnen we ook op dat punt onze creativiteit uitleven.
Suggesties zijn van harte welkom in ieder geval.

Dank zo ver en een fijn weekend.
Vriendelijke groet, Gus

[Cubone]

Hi duhsjaak,

Het was ook niet naar jouw gericht (was ff oftopic). Maar moest het gewoon even kwijt. Ik heb het vaak genoeg gelezen, dat die foute noten wel kunnen, want dat mag wel in blues. De blues mag wel bestaan uit 5 of 6 noten, maar speel ze dan ook goed !

Dat komt voor mij over als je eigen tekortkomingen goed praten. (had ik misschien niet moeten zeggen)

Ik ga hier niet lopen verkondigen dat ik zo goed of wat dan ook. Want dat ben ik niet and i could't save my life by playing the blues ;-) maar zal nooit zo'n opmerking maken...

Verder heb je wel gelijk, als je het in die context plaatst. Niet te druk maken om techniek, en je over die techniek issue heen zetten. Dit heeft mij ook een lange tijd tegen gehouden om wat te posten, maar uiteindelijk viel het wel mee...

Maar aan de ene kant blijf ik volhouden dat een zekere mate van perfectie nodig is om je muziek goed ten gehoor te brengen en je creativiteit te stimuleren.

Nogmaals: Het was niet naar jouw gericht, en ik wilde er niemand mee kwetsen..

Greetz,




PS: Wat goed van jouw dat je mijn cover gelijk herkende !! Hij is een redelijk onbekend gitarist en had nooit gedacht dat iemand hier op dit forum hem zou kennen...

[Han S]

Ik vind dit een geweldig topic en ik vind Gus een geweldige vent. Ik kan hier wel een boek over schrijven. Bruce Swedien is de technicus/producer die met Michael Jackson Thriller en Bad opnam, maar als jonge vent al met Count Basie en mensen als Sarah Vaughn opnam en een paar jaar geleden nog met Jennifer Lopez een CD opnam. Hij is de absolute meester van de lage tonen, maar waar het om gaat is dat Bruce altijd zegt: het gaat om de muziek.

Over teksten: onze moerstaal is geen makkelijke taal voor teksten, maar het kan wel. Maar neem nou een zin als Frank Sinatra's 'Love was just a glance away, a warm embracing dance away'. Hoe zeg je zoiets in godsnaam net zo mooi in het Nederlands?

Ik neem al wel 55 jaar muziek op waarvan de laatste 25 jaar als 'vak'. Ik ken de moeilijkheden, ik weet wat de muzikant bezielt en ik weet, of denk te weten waar 'het heilige vuur' van de echte kunstenaar vandaan komt. Ik heb het over muziek waar je helemaal voor plat gaat of helemaal van naar de kloten kan gaan. En dat kan alles zijn hoor, ook metal of rap.

Maar als ik een clip zie als Hurt by Johnny Cash, dan ga ik kapot, dat is zo indringend en zo vreselijk goed dat ik het nauwelijks droog kan houden. En dat is de bottom line.

Over muziek opnemen: ik had een hele discussie op gearslutz over het opnemen van een akoestische bas, je weet wel, 'contrabas' noemen ze zo'n enorme viool en vroeger speelden mensen op een zg 'hele bas', met snaren er op als kabels en daar rukten ze zo hard aan dat het bloed langs de snaren droop. Maar bij een bigband kon je de bas wel achter in de zaal goed horen.

Nu speelt de gemiddelde bassist op een 3/4 bas, met een elementje en een versterker en die versterker zet hij zo hard dat het net niet gaat rondzingen, zodat hij lekker relaxed aan die snaren kan tokkelen.

En dat moet ik dan opnemen met een jazzbandje, met een trompet die boven de 120 dB gaat en een harde drummer. En als de technicus dan voorstelt om de bassist maar in een aparte ruimte achter glas te zetten, dan wil de man dat niet en gelijk heeft hij. Hij wil lekker bij zijn maten spelen, feeling hebben en muziek maken zoals ze dat gewend zijn. En dus heb ik een enorm porbleem, maar waar de band geen enkele boodschap aan heeft. En zo hoort het ook, maar ik wil niet het geluid van zijn kutelementje horen, ik wil het geluid van hout en snaren horen.

Op gearslutz zei een bekende bassist: ik heb één keer de fout gemaakt om op verzoek van de technicus in zo'n aquarium te gaat staan spelen, maar al komen hel en hemel bij elkaar, dat doe ik niet nog een keer.

Als ik je nou ga uitleggen welke problemen ik daar mee heb kunnen we beter naar het recording subforum, maar waar het om gaat is dat het mijn probleem is en ik los dat op. De bassist staat gewoon mooi met zijn maten te spelen in de grote ruimte en er komt muziek uit die mannen. En daar gaat het om, de rest is bijzaak, technisch geneuzel en redelijke onzin.

En het mooie is dat ik die problemen onder de knie heb, maar ik vertel niet hoe.

Mooi topic Gus!