Beste forumleden,
het was vannacht weer zover, ik kon geen oog dicht doen. En wat maalt er dan door mijn hoofd? zelfinductie.
Het is makkelijk te berekenen in een singlecoil hoor. echt. draai er mijn hand niet voor om. Maar zodra je het hebt over humbuckers, word de zaak al een stuk lastiger. Je krijgt natuurlijk eddy currents in de spoelen (geinduceerd door de andere spoel) en eddy's in de slugs en polepieces e.d. maar die zijn niet echt bijster interessant.
Maar wat doen die eddy's in de spoelen, wat doen die inductiestroompjes door de spoelen? Immers, een humbucker kan je bekijken als een transformator (je zou zelfs, als experiment, 'm als transformatortje kunnen installeren; heb ik gedaan, maar de ingangsimpedantie van de amp is te laag, of de uitgangs impedantie van m'n gitaar te hoog, en de stroomsterkte VEEL te laag, om ook maar een meetbare waarde te krijgen, ik krijg alleen maar ruis).
wie oh wie lijkt het leuk om daar eens mee te experimenten? een pickupje solderen als een mini-trafootje?
Verder. zou je een pickup niet ook nog eenss kunnen zien als een extra magneet? immers, stroompje door spoel-> (electro)magneet. implicatie: het is alleen 'magnetisch' zolang je speelt. dus sustain wordt niet alleen gedempt door de permmagneet, maar ook door de electromagneet, die de spoel word, wat ontstaat uit de aard van de component, tijdens het spelen.
Volgende vraag. Waarom geven fabrikanten zelden de specs op in Henry's, maar in DC impedantie? In henry's kan je veel meer aflezen; draaddikte, spoelformaat, ook impedantie... waarom dus niet? omdat het plebs niet snapt wat het, of omdat ze dan nog steeds niet snappen dat de mate van 'hot' niet perse afhankelijk is van henry's en dc-resistance?
Volgend onderwerp.
Dimarzio octrooien. Ik blijf erdoor gebiologeerd. Ze hebben er een paar, maar ik licht er even 3 uit die ik echt heel erg interessant en gaaf vind.
Dual Resonance.
Dit octrooi gaat specifiek over het hebben van 2 spoelen met ongelijke draaddikte. niet dus gelijke draaddikte maar met een mismatch in dc (ja, nu mag je wel zeggen dat de een hotter is dan de ander!!). het idee is dat de brom wel wordt gecancelled, omdat de outputs van beide spoelen ongeveer gelijk zijn (en natuurlijk de fundamentals ook) maar de harmonics zijn verschillend, en die versterken elkaar, dus je krijgt een breder, dynamischer, geluid met meer harmonics. Ik krijg veel hoon omtrent het 'hybridisen' van pickups, maar dit is precies hetzelfde!de. sterker nog, een pickup als de norton, air zone, bluesbucker, megadrive, EVO, D activator, en nog VEEEEL meer, zijn hybrids. zoek het maar op. alles met 'patent # 4501185' heeft dus 2 ongelijke spoelen.
Air-technology
Het idee is simpel. je wilt wel de output en tone-karakteristiek van een bepaalde magneet, maar het moet wat meer airy zijn, luchtiger, het idee van een 'aged' magneet. DImarzio kwam het de air techniek. Simpel gezegd is het dat je de slugs en alle andere metalen niet in aanraking laat komen met de magneet. de slugs zijn ook wat tapered/champhered aan de onderkant, zodat ze de magneet niet aanraken, en de screwpieces hebben een stukje plastic bij de magneet. het werkt absoluut, maar dimarzio doet het vooral bij alnico5 magneten (ze gebruiken geloof ik alleen maar alnico5 en ceramisch...). een de-gaussed alnico5 geeft precies hetzelfde resultaat, maar met minder (kans) op feedback. lucht in een pickup geeft namelijk eigenlijk altijd feedback, en dat wil je niet (dit is die irritante PIIEEEEPPPPPPP die niet fijn is). overigens is een degaussed magneet stabieler dan een magneet op volle kracht.
Virtual Technique
Het idee hierachter is simpel. je verhoogt de hoeveelheid metaal in het element om de inductie te verlagen. dit maakt van een brulboei een milder, zoeter, 'liever' element met fijnere karakteristieken. dit is een relatief nieuw octrooi en is veel lastiger na te maken dan de air-techniek of de dual resonance. 'jury's still pending' of dit nu wel een fijne techniek is, omdat je respons wat trager wordt.
De dual resonance is imho de tofste, omdat je daar eigenlijk eindeloos in kan varieeren.
Even een klein stukje marketing opengooien. Zoals bekend heeft dimarzio de x2n en de d activator x. zelfde magneet-structuur, zelfde spoelen, maar nadere dc-waarde, en compleet andere tone. ze verschillen 1.3k van elkaar. blijkbaar geeft 1.3k dus zo'n enorm verschillend geluid, maar het is hetzelfde draad, zelfde vorm spoel, zelfde magneet, zelfde polepieces.
Ik lees wel eens 'ik wil een element dat 8.5k is, niet hoger!', en dan worden pickups van 8.6 of 8.7k al compleet afgewezen. blijkbaar word niet stilgestaan bij het feit dat een pickup altijd een marge moet hebben van 10%. als ik een pickup meet, moet ik 'm 10 keer meten, bij diverse temperaturen, en dat middelen, om de juiste waarde te krijgen. de soortelijke weerstand is immers afhankelijk van temperatuur! De weerstand hangt ook nog eens supersterk af van nog meer factoren (zoals torsie bij winden, solderjoints in het element, hoe lang de connectiestukjes zijn in het element, kwaliteit bedrading in het element, spanning van de draad op de spoel, etc etc), helemaal als het element scatterwound is, zoals bareknuckle dat doet, om d'r eentje te noemen. pas bij verschillen vanaf 0.5k kan je het (imho) pas hebben over verschillende modellen en echte fysieke verschillen. eignelijk zou het beter zijn als er zou staan hoeveel windingen het element heeft, en welke draaddikte, maar goed, dat staat ook in de inductie beschreven :P
Favorieten/bladwijzers