Jazz amp?

[tnijland]

Ik ben van oorsprong een Blues/Rock gitarist maar ben inmiddels ook al een tijdje bezig met wat leuke jazz akkoordjes met m'n Ibanez AS-120 en luister ook vrij veel naar Jazz/Blues/Fusion muziek (o.a. John Scofield, George Benson, Pat Metheny, Robben Ford, Larry Carlton etc. maar ook naar Nederlands talent zoals Martijn v Itersen). Ik vind dus vooral een hele pure gitaarsound met een heel licht overstuurd randje maar ook het "woody" karakter erg mooi.

Na deze introduktie, ben ik erg benieuwd naar et volgende: Wat zouden jullie nou betitelen als DE perfecte Jazz amp voor de Jazz & Minor Blues stijl muziek? Hij zal overigens alleen thuis worden gebruikt.

[Oranjeaap]

Een oude fender uit de jaren 50?
Geen idee eigenlijk. Maar ik weet wel dat we een gitaar versterker sub-forum hebben

[tnijland]

Je hebt helemaal gelijk. Dat had ik even gemist maar misschien moest het zo zijn ;-)

[wireman]

idd.. vintage versterkers of moderne versterkers.. hebben een eigen topic (met eigen 'specialisten')
Maar om toch antwoord te geven op jouw vraag.. ik denk meteen aan de Fender Bassman.

[refused199]

Ik zeg: Fender Bassman, of Roland Jazz Chorus jc-120.

[Little Jay]

Ik lees dat je zoekt naar een pure gitaarsound met een 'randje' en een 'woody' karakter.

Hoewel de simple opvatting van een jazztoon "gewoon" een goede cleane toon inhoudt, ligt het in de praktijk wat genuanceerder. Als ik jou goed interpreteer zoek je naar een wat oudere jaren '50 - '60 toon. Ik denk dan aan Kenny Burrell, Grant Green, Jim Hall en ook Wes Montgomery in hun vroege jaren. Dat zijn toch de buizenversterkers en in de beginjaren waren dat de kleine simpele buizenamps van Fender, Gibson en ook Ampeg bijvoorbeeld. Champs, Deluxe, GA-20, GA-30, Jet, Gemini zijn zomaar wat modellen die toen veel gebruikt werden. En dan een holle archtop met P90 of humbuckers als instrument.

Toen de volumers hoger werden (hammond orgels!!), waren die kleine ampjes niet meer voldoende en in de late jaren 60 en 70 wordt volgens mij de Fender Twin wel zo'n beetje de standaard amp voor alles en iedereen die clean wil spelen, dus ook de jazzers.

Latere ontwikkelingen in de jazz maakten de tonen meer clean, helder en transparant (al dan niet met veel chorus...) en transistor amps maakten hun entree. Polytone is dé klassieker, en de Roland Jazzchorus.

In jouw geval: een Jazz Chorus 120 is een prachtige amp, maar een randje zul je er nooit uit halen. Zelf vind ik het geheim van een goede 'oude' jazztone (donkerbruin, met héél klein randje) je vermogen af te stemmen op de gelegenheid. Een klein cafeetje in het autoloze centrum roept niet om je Twin Reverb zeg maar.

Ik hou zelf erg van buizenamps en heb daarom een Fender Blues Deluxe (40watt) en een oude jaren '70 Guyatone Twin Reverb (80 watt) en daar is moeiteloos een goede cleane jazz tone uit te toveren (mijn toon is vrijwel helemaal clean). De kleinere buizenamps zijn voor mij té klein, amps met 2x EL84 of 6V6 buizen vind ik met een drummer erbij al snel te vuil klinken (hebben te weinig headroom) maar het is een kwestie van smaak, als je van een randje houdt vind je het misschien wel ok.

Ik ben heel lang op zoek geweest naar een kleine draagbare amp met goede toon en voldoende vermogen. AER, Henriksen, Acoustic Image, etc. maken hele goede amps, maar zijn ook vet aan de prijs. Ik heb een tijdje een Roland Cube 30 gebruikt maar sinds ik kennis maakte met de amps van Session is mijn Roland werkloos.

Dat is dan ook mijn geheim-tip voor een goede jazztone-on-a-budget: Session Rockette 30 (heb ik) of Sessionette 75. 2e hands voor zo'n 150 euro te scoren, meer dan voldoende vermogen en ze kunnen wat de meeste transistor amps niet kunnen: het hele kleine donkere buizenrandje overtuigend nadoen (omdat je het cleane en het overstuurde kanaal tegelijk kunt gebruiken en omdat de MosFets in die amps tóch meer richting buizen gaan.)

De moderne modelling-amps ben ik toch van teruggekomen. Ze kunnen hele goede geluiden produceren, maar ten koste van een bepaalde directheid en de natuurlijke interactie van een gitaar met een 'analoge' amp is weg en daarom kan ik er live niet mee uit de voeten (voor thuis of opnamen kan het).

Oh en hier: www.jazzguitar.be/forum wordt erg veel gediscussieerd over de ideale jazz-amp, dus check daar ook eens.

[geert1976]

Ik lees dat je zoekt naar een pure gitaarsound met een 'randje' en een 'woody' karakter.

Hoewel de simple opvatting van een jazztoon "gewoon" een goede cleane toon inhoudt, ligt het in de praktijk wat genuanceerder. Als ik jou goed interpreteer zoek je naar een wat oudere jaren '50 - '60 toon. Ik denk dan aan Kenny Burrell, Grant Green, Jim Hall en ook Wes Montgomery in hun vroege jaren. Dat zijn toch de buizenversterkers en in de beginjaren waren dat de kleine simpele buizenamps van Fender, Gibson en ook Ampeg bijvoorbeeld. Champs, Deluxe, GA-20, GA-30, Jet, Gemini zijn zomaar wat modellen die toen veel gebruikt werden. En dan een holle archtop met P90 of humbuckers als instrument.

Toen de volumers hoger werden (hammond orgels!!), waren die kleine ampjes niet meer voldoende en in de late jaren 60 en 70 wordt volgens mij de Fender Twin wel zo'n beetje de standaard amp voor alles en iedereen die clean wil spelen, dus ook de jazzers.

Latere ontwikkelingen in de jazz maakten de tonen meer clean, helder en transparant (al dan niet met veel chorus...) en transistor amps maakten hun entree. Polytone is dé klassieker, en de Roland Jazzchorus.

In jouw geval: een Jazz Chorus 120 is een prachtige amp, maar een randje zul je er nooit uit halen. Zelf vind ik het geheim van een goede 'oude' jazztone (donkerbruin, met héél klein randje) je vermogen af te stemmen op de gelegenheid. Een klein cafeetje in het autoloze centrum roept niet om je Twin Reverb zeg maar.

Ik hou zelf erg van buizenamps en heb daarom een Fender Blues Deluxe (40watt) en een oude jaren '70 Guyatone Twin Reverb (80 watt) en daar is moeiteloos een goede cleane jazz tone uit te toveren (mijn toon is vrijwel helemaal clean). De kleinere buizenamps zijn voor mij té klein, amps met 2x EL84 of 6V6 buizen vind ik met een drummer erbij al snel te vuil klinken (hebben te weinig headroom) maar het is een kwestie van smaak, als je van een randje houdt vind je het misschien wel ok.

Ik ben heel lang op zoek geweest naar een kleine draagbare amp met goede toon en voldoende vermogen. AER, Henriksen, Acoustic Image, etc. maken hele goede amps, maar zijn ook vet aan de prijs. Ik heb een tijdje een Roland Cube 30 gebruikt maar sinds ik kennis maakte met de amps van Session is mijn Roland werkloos.

Dat is dan ook mijn geheim-tip voor een goede jazztone-on-a-budget: Session Rockette 30 (heb ik) of Sessionette 75. 2e hands voor zo'n 150 euro te scoren, meer dan voldoende vermogen en ze kunnen wat de meeste transistor amps niet kunnen: het hele kleine donkere buizenrandje overtuigend nadoen (omdat je het cleane en het overstuurde kanaal tegelijk kunt gebruiken en omdat de MosFets in die amps tóch meer richting buizen gaan.)

De moderne modelling-amps ben ik toch van teruggekomen. Ze kunnen hele goede geluiden produceren, maar ten koste van een bepaalde directheid en de natuurlijke interactie van een gitaar met een 'analoge' amp is weg en daarom kan ik er live niet mee uit de voeten (voor thuis of opnamen kan het).

Oh en hier: www.jazzguitar.be/forum wordt erg veel gediscussieerd over de ideale jazz-amp, dus check daar ook eens.

Helemaal mee-eens, vooral met het missen van directheid van de amps die moddeling hebben.

Indien je voor thuis een lekkere pure buizenamp wil hebben, adviseer ik een Fender Champ en dan wel ééntje uit de 70's.
Bijkomend voordeel is dat ze pedaaltjes goed vreten, ik zet er soms wel eens een bejaarde Ibanez TS tussen, heerlijk kan ik je zeggen

Ik blijf erbij, gooi die moddeling amps en digitale efecten/pedalen de deur uit, het is meuk en het verkloot de mooie sound.

[tnijland]

Heel erg bedankt voor jullie reactie. Ik denk dat jullie aardig in de buurt zitten bij wat ik wil. Er staat overigens een Hendriksen te koop voor 650 Euro op Gitaarmarkt maar lijkt met eigenlijk iets te zwaar, teveel vermogen, waarschijnlijk te clean en daarnaast is Noord-Holland me net iets te ver weg om het eens uit te proberen...

Persoonlijk heb ik wel het gevoel dat een mooie "milde bluesy" sound een andere versterker vergt dan een mooie "jazzy & woody" sound. Die Sessionette is inderdaad wel een aardige tip om eens uit te proberen want de low-wattage buizen amps klinken inderdaad wat dunner (minder rond en vol).

[Bolder]

In jouw geval: een Jazz Chorus 120 is een prachtige amp, maar een randje zul je er nooit uit halen.

Hmm..
Ik durf toch te wedden dat er op een Jazz Chorus een distortion-knop zit (lees: jazz-distortion; dus een klein randje is er mee te bereiken)

[Little Jay]

Hmm..
Ik durf toch te wedden dat er op een Jazz Chorus een distortion-knop zit (lees: jazz-distortion; dus een klein randje is er mee te bereiken)

Dat klopt, maar als je de JC120 oversturing hoort...... yikes!! De bekende wesp in een jampotje.... En dan helemaal als je een randje probeert te maken klinkt 't erg beroerd.