Post foto's van je (zelfgemaakte) pedalboard v2.0

[D3nnis]

Die Johnson versterker....dat is toch ook een soort modelling achtige versterker, of waren het ingebouwde effecten? Ik meen me te herinneren dat die versterkers er al waren toen line 6 nog in de luier poepte, zeg maar.

[Sander-H]

Die Johnson versterker....dat is toch ook een soort modelling achtige versterker, of waren het ingebouwde effecten? Ik meen me te herinneren dat die versterkers er al waren toen line 6 nog in de luier poepte, zeg maar.

Yep, eind jaren 90. Amp modelling en wat ingebouwde effecten, oh en een 12AX7 in de pre-amp.
Klinkt uitstekend maar zoals met alle modelling zooi heb je teveel keuze en teveel knopjes waardoor je soms meer aan het kloten bent met je versterker dan dat je gitaar speelt.
Ik moet er iets hebben staan om de rest van de grond te houden en mijn Lab Series L5 of Marshall Mosfet 100 kan ik niet zo makkelijk koppelen aan de mixer om stil te oefenen.
De Fender kan via een H&K Red Box en een attenuator stil en met de pedalen kan ik daar ook wel de meeste geluiden uit krijgen.

Maar de Johnson heeft leuke stereo effecten....

[FruscianteFan]

Inmiddels weer wat aangepast, ben volop aan het experimenteren.

Ik heb een chinese kopie van de Deep Blue Delay erbij, die klinkt echt verbazend goed. Nét iets anders dan de AD-999 (die heeft sowieso unity gain op het droge signaal en de delays klinken mooi gescheiden daarvan. Als ik het level van de Blue te hoog zet, verzuipt-ie het droge signaal).

Verder heb ik de Tuna Melt er weer af gedaan. Drie tremolo's is teveel: het voegt amper complexiteit toe ten opzichte van twee tremolo's, en het lijkt teveel signaalverlies te geven. De trelicopter en Marshall vind ik op zichzelf ook lekker voor wat ik ermee doe. De Tuna Melt is thuis hartstikke leuk, maar ik merk in het repetitiehok dat ik die eigenlijk niet gebruik.

Sinds woensdag heb ik ook een Fame Twin Looper. Fantastisch ding! Wel meer voor thuisgebruik, alhoewel ik me kan voorstellen dat ik er ook een bandtoepassing voor vind. Echt, hij is te gek.

De tweede pitch vibrato vind ik een lastige. De Behringer is wel gewoon echt heel lekker, deze is moeilijker in te stellen omdat-ie een veel bredere range heeft (zowel diepte als snelheid). Een snelle vibrato is wel leuk ermee (flange-achtig, maar dan dikker en niet te leslie-achtig), net als een heel subtiele langzame vibrato. Alleen is dat lastig om subtiel te doen: te weinig en het voegt niets toe, teveel en je klinkt gewoon kneitertjevals. Zelfde geldt voor dubbele vibrato. Dat is een heel grappig effect, maar het werkt heel desoriënterend omdat het moeilijk voorspelbaar is en je al snel meer dan een hele noot aan amplitude krijgt. Zo kan het nog weleens zijn dat je een C# speelt, en het best wel even duurt voordat het ook daadwerkelijk als zodanig terughoort.

Ennn voor degene die zich nu weer afvragen wat de fuck je met zoveel pedalen moet: sounds bouwen. Als je van de school bent van "gitaar amp en gaan" ben je gewoon heel anders bezig met muziekmaken dan ik, alhoewel ik daarmee ook prima uit de voeten kan, op zijn tijd.

[MarkS]

No offense, maar het lijkt er idd soms op dat je meer bezig bent met soundscapes maken dan met gitaar spelen. 3 trems? WTF.

Inmiddels weer wat aangepast, ben volop aan het experimenteren.

Ik heb een chinese kopie van de Deep Blue Delay erbij, die klinkt echt verbazend goed. Nét iets anders dan de AD-999 (die heeft sowieso unity gain op het droge signaal en de delays klinken mooi gescheiden daarvan. Als ik het level van de Blue te hoog zet, verzuipt-ie het droge signaal).

Verder heb ik de Tuna Melt er weer af gedaan. Drie tremolo's is teveel: het voegt amper complexiteit toe ten opzichte van twee tremolo's, en het lijkt teveel signaalverlies te geven. De trelicopter en Marshall vind ik op zichzelf ook lekker voor wat ik ermee doe. De Tuna Melt is thuis hartstikke leuk, maar ik merk in het repetitiehok dat ik die eigenlijk niet gebruik.

Sinds woensdag heb ik ook een Fame Twin Looper. Fantastisch ding! Wel meer voor thuisgebruik, alhoewel ik me kan voorstellen dat ik er ook een bandtoepassing voor vind. Echt, hij is te gek.

De tweede pitch vibrato vind ik een lastige. De Behringer is wel gewoon echt heel lekker, deze is moeilijker in te stellen omdat-ie een veel bredere range heeft (zowel diepte als snelheid). Een snelle vibrato is wel leuk ermee (flange-achtig, maar dan dikker en niet te leslie-achtig), net als een heel subtiele langzame vibrato. Alleen is dat lastig om subtiel te doen: te weinig en het voegt niets toe, teveel en je klinkt gewoon kneitertjevals. Zelfde geldt voor dubbele vibrato. Dat is een heel grappig effect, maar het werkt heel desoriënterend omdat het moeilijk voorspelbaar is en je al snel meer dan een hele noot aan amplitude krijgt. Zo kan het nog weleens zijn dat je een C# speelt, en het best wel even duurt voordat het ook daadwerkelijk als zodanig terughoort.

Ennn voor degene die zich nu weer afvragen wat de fuck je met zoveel pedalen moet: sounds bouwen. Als je van de school bent van "gitaar amp en gaan" ben je gewoon heel anders bezig met muziekmaken dan ik, alhoewel ik daarmee ook prima uit de voeten kan, op zijn tijd.

[D3nnis]

Yep, eind jaren 90. Amp modelling en wat ingebouwde effecten, oh en een 12AX7 in de pre-amp.
Klinkt uitstekend maar zoals met alle modelling zooi heb je teveel keuze en teveel knopjes waardoor je soms meer aan het kloten bent met je versterker dan dat je gitaar speelt.

Mooi ding hoor, ik herinner me dat die best indrukwekkend klonken, naar mijn beleving destijds in ieder geval.
Waren geen goedkope versterkers ook.

[FruscianteFan]

No offense, maar het lijkt er idd soms op dat je meer bezig bent met soundscapes maken dan met gitaar spelen. 3 trems? WTF.

Vertel eens waarom je daar problemen mee hebt? Tenzij dit bewust de reactie is waar ik in de laatste alinea op doelde, ben ik nu wel benieuwd.

[MarkS]

Geen problemen mee, dat zeg ik toch ook niet?
Maar het verbaast me niets dat 3 trems (of 2 for that matter) elkaar in de weg gaan ziten.

Verder geen kritiek, eerder een constatering of bevestiging van wat je zelf al in je laatste alinea aangeeft.

[Onkelpazuzu]

Inmiddels weer wat aangepast, ben volop aan het experimenteren.

Het lijkt me heerlijk om -af en toe- met zo'n uitgebreid board te kunnen spelen en dan geluiden in elkaar te knutselen. Juist door de (onoverzichtelijk?) grote hoeveelheid mogelijke combinaties kan ik me voorstellen dat je nog eens tot een onverwacht mooie vondst komt. Het lijkt me wel moeilijk om je gebouwde sounds later weer te reconstrueren, of niet? Of is dat überhaupt niet wat je wilt doen?

[FruscianteFan]

Het lijkt me heerlijk om -af en toe- met zo'n uitgebreid board te kunnen spelen en dan geluiden in elkaar te knutselen. Juist door de (onoverzichtelijk?) grote hoeveelheid mogelijke combinaties kan ik me voorstellen dat je nog eens tot een onverwacht mooie vondst komt. Het lijkt me wel moeilijk om je gebouwde sounds later weer te reconstrueren, of niet? Of is dat überhaupt niet wat je wilt doen?

Laatst had ik wel even een moment dat ik even heel goed moest stilstaan bij hoe het ook alweer zat. Bij basispartijen voor nieuwe songs concentreer ik me meestal eerst op wat ik speel, tenzij het echte soundscapes zijn. En ik heb de laatste tijd flink wat nieuwe pedaaltjes aangeschaft, waarvan overigens ook weer niet alles beviel. Dan komt er dus blijkbaar wel een moment dat ik het overzicht verlies, maar meestal is dat echt geen probleem. Dan hoor ik nog precies (of in elk geval genoeg) wat ik aan het doen ben.

Reconstrueren is eigenlijk ook altijd tegelijk ontwikkelen: het gebeurt maar heel zelden dat een eerste ingeving van een sound ook echt een album haalt. Dus dan is het niet zo erg als je bij een repetitie eens vergeet dat je de vorige keer wel of geen reverb of compressor aan had staan.

[FruscianteFan]

Geen problemen mee, dat zeg ik toch ook niet?
Maar het verbaast me niets dat 3 trems (of 2 for that matter) elkaar in de weg gaan ziten.

Verder geen kritiek, eerder een constatering of bevestiging van wat je zelf al in je laatste alinea aangeeft.

Ah, de 'no offense' en 'WTF' brachten me op het verkeerde been. Maar, inderdaad, ik ben er veel mee bezig. Ik speel ook veel gitaar - thuis speel ik meestal zonder pedalen - al denk ik wel dat ik de tijd efficiënter zou kunnen gebruiken als ik actiever zou leren.

Daarnaast ben ik overigens viool aan het leren, en hoewel ik al heb geëxperimenteerd met effecten, is het daar wel evident dat ik eerst de techniek zelf zal moeten leren. Daar steek ik nu, denk ik, de meeste tijd in.

Wat misschien wel meespeelt is mijn rol in mijn band. We schrijven nu weer muziek, en ik ben niet degene die de akkoorden bedenkt. Voor mijn gevoel worden mijn partijen gedicteerd door de muziek, en in spel ben ik dan veel meer gebonden aan de muziek die er al is. Een voorbeeld: afgelopen repetitie werkten we aan een song, waarbij het vrij duidelijk is dat een gitaar in het refrein de zang meespeelt. Dat betekent dat de noten die ik speel in principe vast staan, maar ik moet nog wel de juiste sound erbij vinden. Ik wil het dissonant maken, en dat kan op twee manieren. Als het lijntje E, D, A is, zou ik ervoor kunnen kiezen om E en D#, D en C#, A en G# te spelen. Ik kan datzelfde effect ook met de Pitchfork maken. Alleen: omdat die het digitaal doet, heb je minder last van botsende boventonen, zeker als je de pitch van de onderste noot nog wilt variëren (wat met het expressiepedaal ook kan). Dus dan hangt het af van de nuance van de sound, en dat vind ik heel belangrijk.

Net zoals het uitmaakt of ik een lijntje met ebow op normale stand speel, of een octaaf lager speel met de harmonic stand. Zo maak ik ook gebruik van strijkstok, schroevendraaier, plectrum en vingers. Dat zie ik net zozeer als onderdeel van mijn spel als een effectpedaal