Favoriete PAF element?

[Don Olivier]

Ik heb er vrij veel geprobeerd in een Les Paul. Allerlei sites en boutique merken beloven DE paf sound....
Persoonlijk kom ik altijd weer terug op een Seymour Duncan 59.

Wat vinden jullie nou HET hedendaagse 'paf' element voor een Les paul?

[ccc]

Ik heb er vrij veel geprobeerd in een Les Paul. Allerlei sites en boutique merken beloven DE paf sound....
Persoonlijk kom ik altijd weer terug op een Seymour Duncan 59.

Wat vinden jullie nou HET hedendaagse 'paf' element voor een Les paul?

Seth Lover !

[Lexvandoef]

Sheptone PAF Tribute set.

Mooi gebalanceerd, dynamisch en 3D. Helemaal prima dus!

[Oranjeaap]

Ik HAAT paf

[Lexvandoef]

constuctieve nieuwe members hebben we toch weer....

[Orpheo]

Ik HAAT paf

constructieeeefff!!!!! (not!)

geef eens een reden waarom? als jij een goede paf hoort, zoals die sheptones, dan piep je wel anders. Met een goede paf kan je alles. echt, ALLES.

[Oranjeaap]

geef eens een reden waarom? als jij een goede paf hoort, zoals die sheptones, dan piep je wel anders. Met een goede paf kan je alles. echt, ALLES.

Misschien heb je gelijk.
Die paar die ik bespeelt heb zijn gewoon niets voor mij.
Ik vind de hoge tonen te hoog, te knarsend. Ik hou er wel van hoe goed sommige reageren op je spel.
Ik speel sowieso liever met wat meer gain en dat gaat toch niet echt goed samen. IK kan het moeilijk uitleggen, ik neig toch altijd weer naar de meer moderne humbuckers. In iedergeval met meer output dan je standaard PAF set.

[TimS]

Ik HAAT paf

Ben ik de enige die dit in de stem van kabouter Wesley las?

[zoon van Piet]

Seymour Duncan 59

Blijft een moeilijke zaak. Niet alleen omdat het persoonlijk is, maar ook omdat het per gitaar verschilt.
Voor mijn Les Paul is het idd ook een Seymour Duncan 59..
maar op mn andere humbuckergitaar (mahonie met doorlopende hals) ben ik toch niet echt tevreden. Binnenkort gaat daarin de oorspronkelijke Dimarzio PAF terug..

[Little Jay]

De SD '59 is een element met specifieke voorkeuren. Ik had ze in m'n Epiphone Sheraton II maar daar deed 'ie niet: leeg, hol, geen punch en hij viel altijd weg in de mix. Maar dat is een volledig esdoornen instrument en daardoor helder klinkend met veel bas maar weinig mid. Gecombineerd met de mid-dip van de SD '59 gaat dat niet lekker..... een goedkope StewMac Golden Age humbucker bracht de gitaar weer tot leven met lekkere warme mids! (Om dezelfde reden moet je de Epiphone elementen lekker laten zitten in hun Dot's en Sheratons: klinkt uitstekend!).

Ik kan me wel voorstellen dat een SD '59 in een 'modderige' Les Paul de boel lekker op kan helderen en een strakkere overdrive tot gevolg heeft.

In mijn ES-333 (een minder fancy ES-335 uitvoering) zitten Gibson Classic 57s en die vind ik echt geweldig klinken: lekker complex, mellow maar niet saai, donkerbruin maar toch met een bepaalde helderheid die nooit scherp is. Héérlijk. Ik vermoed dat ze het in een Les Paul ook goed doen, maar ik denk wel dat je dan je tone-knop niet te ver dicht wil draaien.

Ook erg te spreken ben ik over Gibson's Burstbucker #1. Net een tikkeltje agressiever dan de Classic '57 wat - gek genoeg - weer te gek klinkt in mijn Japanse ES-175 kopie, waar ik alleen maar brave jazz op speel...


Een échte PAF heb ik nog nooit in m'n gitaren gehad.... ben eigenlijk wel benieuwd hoe dat nou klinkt, of die hype echt waar is.