Project Bruichladdich

[Woml]

Dan eerst even een kussentje naar binnen gewurmd, omdat je niet zo goed om een hoekje kunt werken, dus dat de boel beter wat hoger in de fles kan liggen.



De volgende stapjes waren het opplakken van de plaatjes op de achterkant. Die zijn lekker simpel, daarmee krijg je een beetje het gevoel voor de stokjes en de dikke pincet. De plaatjes heb ik op hun plek gekregen met stokjes waar ik een stukje plakband aan had gezet. Dan kun je het plaatje mooi positioneren, en als de lijm pakt, trek je het plakband weer los.





De hals op zijn plek moest weer even geoefend, geconstateerd dat hij een beetje te dik was, zodat hij er niet soepel genoeg in viel. Ietsje smaller gemaakt, en dan zet je hem zomaar met de dikke pincet op zijn plek.



De slagplaat was ook weer zo'n puzzeltje. De elementen moeten er uit, anders kan hij niet door de hals. Ik heb hem toen maar los op zijn plek gelegd, toen het nek- en brugelement op hun plek geduwd (zodat de slagplaat ook goed op zijn plek zit) en daarna hier en daar wat druppels lijm tussen laten lopen.



Het laatste element ook op zijn plek, ook maar met een drup lijm. En dan ben je er bijna!

[Woml]

Aan de brug heb ik drie stukken pickupdraad geregen (telkens twee snaren naast elkaar, elk uiteinde voorzien van een vlaggetje met welke snaar het is.) De brug heel voorzichtig op zijn plek gezet, en dan is het alleen nog een kwestie van het aantrekken van de snaren...



Maar ja, ze zitten wel een vrij dicht op elkaar, en de lage E en A raakten een beetje in de war. Hoe het precies mis ging, weet ik nog steeds niet, maar het eind van het liedje was dat ik met een halve A-snaar bleef zitten. De E maar even extra vastgeplakt, en eerst de rest van de snaren vastgezet. Dat ging inderdaad prima, met de kop net half buiten de hals, en pielen met draad en stokjes. Het voelde een beetje als het chirurgenwerk wat je wel eens in die tv-series ziet.



Toen alles verder vast zat, nog een laatste reddingspoging voor de A gedaan. Het restant afgebroken, en dan maar hopen dat je er nog een losse snaar aan kunt zetten. Drup lijm op de brug, en het uiteinde van een draadje daar in laten hangen. Wachten tot de lijm droogt, en duimen dat het stokje er straks weer van af wil zonder de boel weer aan gort te trekken...

En jawel! Het werkt! De laatste snaar aan de kop binden, het bedje weer uit de fles wurmen, een afgebroken stemschroef opnieuw vastplakken en hij is klaar!



Morgen nog een plaatje maken met mooier licht, maar voor nu ben ik blij!
Als ik eenmaal een deftige foto heb, moet ik die trouwens ook even mailen naar de mensen van Bruichladdich. Als ze een beetje melig zijn, kunnen ze dat vast wel waarderen. Misschien kunnen ze er zelfs wel iets mee. Lijkt mij wel een geestige reclamegrap. En wie weet, hou ik er nog iets lekkers aan over ook...
Ze hebben trouwens nog een andere soort: Bruichladdich "Waves"... Ik zal ze meteen voorstellen om een fles van binnen te voorzien van zo'n jaren ‘70/'80 zwaaihandje op een veer, met een zuignap

[aaronstonebeat]

Ik ben sprakeloos

[barno]

FAN TAS TISCH !

en nu een ukelele in zo'n mini bar whisky flesje

[Pirate]

Wauw super tof! maare, geen amp?

[barno]

Wauw super tof! maare, geen amp?

niet nodig, heb je de acoustiek in die fles al gehoord man!

[TimS]

Haha prachtig, ik dacht bij het eerste plaatje even dat het een echte gitaar was.

[kamiel]

Je bent gek, echt, gek, gewoon, gek

dat je talent had om gitaren te bouwen wisten we nu al wel, maar dit, dit gaat erover? echt, prachtig, gek, ik zou zeggen , ik heb er geen woorden voor, maar dat heb ik wel, gek?

prachtig, echt, mijn complimenten!

[robrecht5]

Staat met een mond vol tanden. Dit is gewoon ongelofelijk.

[arcane]

Respect. Echt heel gaaf. Ook erg leuk om het bouwproces te zien.