In mijn vorig bericht moet het luiden: Ik zou de jaren 70 zomaar niet durven uitroepen .... in plaats van Het zou de jaren 70 zomaar niet durven uitroepen ...
In mijn vorig bericht moet het luiden: Ik zou de jaren 70 zomaar niet durven uitroepen .... in plaats van Het zou de jaren 70 zomaar niet durven uitroepen ...
Zeker. Als bruin de modekleur is, dragen mensen natuurlijk ook daarnaast nog steeds groen en paars en blauw. Tempo's in de populaire muziek zijn in die zin modegevoelig, algemene tendensen. Stevie Wonder heeft wel eens verteld dat-ie voor een nieuw album te maken eerst analyseert welke tempo's er op dat moment "hot" zijn.
Het is wel altijd een beetje gek inderdaad om muziek aan decennia te koppelen. Afgaand op muzikale trends zie je bijvoorbeeld veel veranderen rond 1968 en dan weer in 1976, 1988 etc. Bands die halverwege een decennium doorbreken worden daardoor ook minder makkelijk legendarisch, las ik laatst ergens. Grappige gedachte wel. de Beatles definieerden de 60s, maar een band die van '66 tot '76 actief was had nooit een tijdperk kunnen claimen.
Heerlijke ouwehoeronderwerpen dit!
Het levensritme wordt steeds sneller en muziek reflecteert de tijdsgeest, hetzelfde fenomeen zie je bijvoorbeeld terug in de montage van films en video's.
Wat rechtse/linkse strijdliederen betreft, strijdliederen horen bij ideologie en idealisten, of dat nou rechts of links is, en de linkse ideologie is de laatste eeuw wat meer bon ton wat de rechtse ideologie meer in de extreme hoek zet en die heeft minder zendtijd.
Ach, ik lul ook maar een eindje weg wat niet wegneemt dat het toch wel weer een verfrissende kijk is van Pepe Hilterman.
Edit: dit moeten we vaker doen, 2 onderwerpen per post behandelen. Drie zou NOG leuker zijn.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Hi
De vraag is kennelijk te vaag om tot een concreet antwoord te leiden. Misschien was dat ook een beetje te verwachten.
Toch heeft het weer een aantal inzichten opgeleverd die voor mij food for thought zijn. Dank jullie wel daarvoor.
Er hebben alleen mannen gereageerd, waarmee maar weer bewezen is dat wij wel degelijk meerdere vraagstukken tegelijk kunnen tackelen.
En inderdaad, ik ben senang met het gegevan dat mijn muziek kennelijk wat langzamer is dan de tijdgeest. Ik weet niet of ik veel keus heb, maar ik ga er ook mee verder, omdat ik het wel zo lekker vind op die manier.
Een fijne dag/fijn weekend, want dat staat zo voor de deur.
Gus
Ik denk dat er een stroming in het verleden makkelijk vergeten wordt. Er is altijd ritme geweest. Ritme & Muziek die minder/niet beschreven is. De periode voor de 16e 17e eeuw, de tijd van de Romance, Mozart Bach. Waren het juist de laatsten die goed gedocumenteerd overgedragen zijn aan de nazaten. Het beeld dat liedjes met een enkel ritme minder populair waren is vanuit dit perspectief wellicht onvolledig. Ook toen waren er minnestrelen en een vereningingsleven met eigen liederen. Hoogstwaarschijnlijk in 1 tempo.
Muziek met versnellingen vind en vond je in de zuiderlijke sferen. Zigeuner muziek. Baltische muziek. Spaanse muziek. En meer. Zij hebben allemaal tempo versnellingen in de muziek.
Nieuwe muziek ontstaat vaak door versmeltingen. Ik denk ook dat met name deze stukken moeilijker te maken is. Dus de goede blijven bestaan, binnen een bepaalde stijl. Maar stijlen raken in en uit de mode.
Een liedje wat mij bijstaat is "de rode schoentjes"
http://www.youtube.com/watch?v=Sv1AO08isNI
En ook in diverse popmuziekjes komen versnellingen en vertragingen voor. Met name Metal heeft vaak een traag begin.
Een ander nummer is denk ik I'm a liar van de Rollins Band.
http://www.youtube.com/watch?v=kLQhy...eature=related
In het verleden (ik denk nu aan het keltische tijdperk) zijn de simpele liedjes altijd vertier geweest. Maar die periode is slecht gedocumenteerd en na die tijd zie je andere culturen domineren en ik denk dat dat slecht is geweest voor de overlevering.
De Romeinen (Cesar)
De Spanjaarden (15e eeuw?)
De Fransen
En recentelijk is de amerikanisering een dagelijks ding.
Maar tempowisselingen in muziekstukken zijn volgens mij iets van alle tijden.
Ik ben gek op het maken van muziek.... Met bas gitaar en synthesizers. Ik neem op en mix.... Ik doe het allemaal en al heel lang.... Misschien dat ik ooit er goed in wordt...
de rode schoentjes, die ken ik ook nog wel.
The End van the Doors heeft ook een hele dramatische versnelling waarna het nummer ontploft. KILL KILL KILL ... Heerlijk.
Wat tempo betreft, ik vind de jaren 80 zo'n traag decenium. Die verschrikkelijke rockballads bijvoorbeeld, of dat "She's my cherry pie" , weet niet van wie dat nummer is. Dan die hele dub/reggae hype.
Dansmuziek ook: Let's dance van David Bowie bijvoorbeeld. Heel stroperig. Whitney Houston's I wanna dance with somebody, Cindy Lauper Girls just want to have fun. Ik schat tussen de 100-120 bpm. Beetje hetzelfde tempo dat ik koos toen ik nog ambient/acid techno maakte.
De jaren 90 waren veel en veel sneller met gabber als extreem. Ook meer upbeat, energieker, ligt waarschijnlijk in het verlengde van elkaar.
Ik heb trouwens nog wat leuks voor jullie. Mijn dochtertje van bijna 2 is helemaal weg van dit Hongaarse kinderliedje, 5/4e maatsoort als ik me niet vergis. Ik raak in de war met meetappen, kan er moeilijk naar luisteren omdat ik 4/4 gewend ben, maar mijn dochtertje zingt het acapella zo na. Eigenaardig. Let ook op het knullige dansje dat ze doen op de 2,5...
Iron Maiden is misschien wel een klassiek voorbeeld, ik denk soms dat ze het in élk nummer wel doen...En ook in diverse popmuziekjes komen versnellingen en vertragingen voor. Met name Metal heeft vaak een traag begin.
Voorbeeld : Fear of the dark
Let there be rock.
For sale : niks.
Snelle en trage stukken elkaar laten afwisselen is heel wat anders dan vertragen in metronoom muziek he.
Vertragingen en versnellingen in de maat ken ik wel van de klassieke gitaarstukken, je vertraagd wat bij oplossingen voor een drama effect bijvoorbeeld. Als je gitaar barok met een metronoom ernaast gaat spelen gaat het stug klinken.
Metronoom muziek is typisch samenspel. Alleen in je eentje, of met een dirigent, kan je in de maat versnellen en vertragen.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Meestal gaat het in rockachtige muziek dan trouwens om verdubbelen en halveren toch? Ervaar ik niet als tempowisseling.
Ja, in de vroege progrock en jazzrock vogelde men wel met tempo's en maatwisselingen maar nog altijd metronoom vast.
Als solist kan je natuurlijk om de tel heen spelen, in jazz noemt men dat free time. Maar dan moet het wel in context zijn en onderdeel van je verhaal zijn. Je hoort gelijk wanneer iemand uit de maat breekt omdat ie het kan of omdat ie het spoor bijster is.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Favorieten/bladwijzers