Dank voor de goeie comments!
Wat betreft de bespeelbaarheid; het is eerst en vooral een nogal grote gitaar. Ik ben geen akoestische, semi-akoestische maten en dergelijk gewoon, en deze gitaar heeft qua oppervlak wel een maat die zowat in de buurt komt denk ik. Alleszins groter dan een normale Les Paul vorm.
Desalniettemin is de gitaar wel redelijk dun (net geen 4cm denk ik), en ook lekker licht. Het is een hollowbody, dus vandaar.
Dit grotere formaat maakt het voor mij persoonlijk soms wat moeilijk om te bespelen als ik er zittend mee speel, maar dat is eigenlijk maar een kleinigheid. Staand spelen is zonder problemen mogelijk. Blijft goed in balans hangen en zeker niet te zwaar.
De hals is, voor een vintage instrument, niet superdik. Het profiel doet me erg veel denken aan mijn Jackson rr24, alleen speelt de Framushals beter.
Ik dacht vroeger altijd dat die platte fretjes mij nooit zouden liggen, maar op deze hals spelen die frets net erg aangenaam. Het is natuurlijk geen snelheidsmonster, maar de hals voelt wel erg soepel en "ingespeeld" aan.
De akoestische klank is trouwens ook redelijk luid. Heb nog nooit een hollowbody gehad, dus heb nooit kunnen vergelijken, maar vermoed dat het extra volume wel te wijten is aan de constructie.
Hoe dan ook is de klank erg goed. De elektrische tone heb ik nog niet kunnen testen, omdat ik de elektronica nog even moet aansluiten.
Maar zoals gezegd kan deze gitaar komende week normaal in actie worden gezien/beluisterd over een Roland JC120. Dan neem ik zowel de versterkte klank op, als de akoestische klank.
Favorieten/bladwijzers