Ik kan makkelijk een lijst maken met alle Epiphone Les Pauls die ik over de jaren gehad en weer doorverkocht heb.
1. Les Paul 100 - klonk niet en bleef niet op stemming.
2. Les Paul Custom oorspronkelijk wit, daarna bordeaux rood gespoten. Gekocht op mijn eerste Veenendaal bezoek. De oorspronkelijke pickups klonken zeer slecht.
3. Les Paul Custom met Bigsby, zwart, een van de eerste Chinese series, veel beter dan de Koreaan die ik eerst had, maar kwa gewicht ook een stuk zwaarder.
4. Les Paul standard Rood met Bigsby, geen slechte gitaar, verkocht om een bezoekje aan Veenendaal van een wat dikkere beurs te voorzien.
Maar er was een waarvan ik altijd spijt heb gehad dat ik 'm van de hand heb gedaan en dat was een silver sparkle Ltd. Edition Les Paul standard uit de late jaren negentig.
Niet die van mij maar wel dezelfde.
Net zoals de eerste Les Paul Custom, een Koreaan en net zoals die Custom klonken de standaard element gewoonweg NIET, ze maakten veel lawaai en piepten bij zelfs het minste beetje oversturing.
Het is de ervaring met de Koreaanse Epiphones dat mij doet geloven dat de mythische status die Koreaanse Epis hebben niet verdienen.
Hoe dan ook, die silver sparkle had een fantastische hals en na dat ik de elementen door Seymour Duncans had vervangen werd het mijn hoofd gitaar voor een tijdje. Ik verkocht de gitaar om een Gretsch Sparkle Jet te kunnen kopen en heb altijd spijt van dat gehad.
Nu was ik een paar weken geleden in Hasselt België bij J&R music en daar hing er een, zoals de mijne, ik probeerde hem uit en hij speelde nog veel beter dan die die ik had.
Ik heb hem vandaag opgehaald.
Foto's volgen later
Favorieten/bladwijzers