Hoe publiek bedanken?

[Portel]

Ik keek net een filmpje van mezelf terug, en op het eind zei ik in de microfoon heel aardig: 'dankjulliewel'.
En ik dacht: "Wat klinkt dat... STOM!"

Kortom, ik zit met een probleem!
Hoe bedank ik mijn publiek na en tijdens een optreden?

Hoe doen jullie dat?
Hoe en hoe vaak bedanken jullie jullie publiek tijdens een optreden?

Zeggen jullie na elk nummer dankjewel, of om het nummer?
Of bedank je alleen als ze heel enthousiast applaudiseren?
Of alleen op het eind?

En hoe bedanken jullie dan?
Zeg je 'Dankjewel' omdat je dat altijd zegt?
Of 'bedankt' omdat je dat altijd zegt. Of misschien zeg je 'bedankt voor het applaus'.
Zeg je 'dank u wel' omdat je beleefd wilt zijn, of zeg je 'dank jullie wel' omdat er meerdere mensen in je publiek zitten.
Roep je een enthousiast 'thank you!' omdat dat ten eerste veel cooler klinkt, en ten tweede omdat je niet-Nederlandse publiek het dan verstaat.
Of heb je misschien een eigen manier om je publiek te bedanken?

Vertel het me asjeblieft, want ik weet niet hoe ik mijn publiek moet bedanken!

R.

[schizo910]

Ik zwaai altijd met mijn lul...

zonder gekheid: gewoon zeggen wat in je op komt, of dat nou bedankt of dank u wel is maakt geen ruk uit joh. Naar jezelf kijken is altijd suf en dan valt elk ding dat je zegt op en vind je jezelf heel stom klinken.
Zolang je het niet na élk nummer doet is alles toch best. Maar zeg geen 'Thank you!' als je in een boerenschuur met allemaal polderjongens zit. Alleen als je weet dat er veel niet-Nederlanders aanwezig zijn kun je daar, in mijn ogen, mee weg komen... En ook geen dank je wel zeggen als er niemand klapt, waar zou je ze dan voor bedanken?

[ellisvertellis]

Zoals Michael Stipe de hele show lang, na elk nummer: "Hey thanks a lot!"

[pimmetje]

En ook geen dank je wel zeggen als er niemand klapt, waar zou je ze dan voor bedanken?

Ach... als 't met voldoende sarcasme is, kan dat best hoor. Dan zijn er wellicht een paar in 't publiek die dat oppikken en een beetje dat spelletje mee gaan spelen.

Idd gewoon alles wat in je op komt gebruiken om wat interactie op gang te krijgen. Al zal 't soms gewoon treurig en tevergeefs blijven .

[Portel]

Haha, ik ben een beginnend singer/songwriter en toen ik net begon speelde ik 2 nummers. Inmiddels zijn dat er 3 en op mn volgende optreden ga ik er 4 spelen.
(Onthoud dat het een open-podium avond is, en dat een set van 14 liedjes daar dus een beetje gaat vervelen)

Maar tot nu toe zei ik na elk nummer iets als 'dankjewel' of 'dankjulliewel'.
Ga ik in het vervolg dus niet meer doen.

[rijsberman]

Singersongwriter?

Gewoon ff met je kont van die kruk en dan flink rondspringen op het podium.
"Woehoee!! Yeah! WOEEE! Woehoee! Dankjewel!! Woehoe! YES!! DANKJE! THANKYOUSOMUCH!! WOEHOEE! YEAH!!"

Dan weer op de kruk en ingetogen je andere liedje pingelen.

Lijkt me duidelijk. Maar dat ben ik, hé.

[Harry]

zoals Schizo al zegt; gewoon doen wat in je opkomt. Je kunt je bedankje ook anders inkleden door er iets bij te vertellen. Ik lul meestal maar wat, soms tot grote verbazing van de andere bandleden. Blijkt de drummer net terug van een toernee met Nina Hagen door het Midden-Oosten of zo. Het komt niet zo nauw, als het maar bij je past.

[EuroCinema]

Het doel van "bindteksten" is om een beetje contact met het publiek te krijgen. Welke woorden je daarvoor gebruikt maakt niet zoveel uit. Probeer aan te haken bij wat er gebeurt. Hou het vooral luchtig, Nederlands publiek is niet van de lulverhalen over "dit nummer gaat over een moeilijke tijd in m'n leven toen mijn beste vriend doodging" enzo. Laat in je praatjes merken dat je jezelf kunt relativeren, dan zijn ze juist bereid om erin mee te gaan als je in de nummers wat dieper/moeilijker gaat. En het belangrijkste: blijf jezelf!

[smullie]

Zoals Stijn Meuris het wel eens doet: niet meer en niet minder dan "U bent een fijn publiek"

Dat vond ik echt een mooie manier om het publiek te danken.

[Kim Wilson]

Ach... als 't met voldoende sarcasme is, kan dat best hoor. Dan zijn er wellicht een paar in 't publiek die dat oppikken en een beetje dat spelletje mee gaan spelen.

Idd gewoon alles wat in je op komt gebruiken om wat interactie op gang te krijgen. Al zal 't soms gewoon treurig en tevergeefs blijven .

Als het (vrijwel) stil blijft in de zaal (bluesliefhebbers zijn nou niet echt van het uitbundige, zeker niet aan het begin van de avond), wil ik het nog wel eens proberen met "Toch bedankt".