Terwijl de Red Hot Uke Box de tijd krijgt om een paar vernislagen uit te harden schenkt deze verlofperiode me de kans om me reeds over een nieuw bouwsel te buigen.
Net zoals bij mijn vorige drie (rommel)gitaren overvalt de inspiratie voor dit nieuw project me alweer uit onverwachte hoek.
Deze postkaart/foto gaf me vanaf de eerste aanblik zo’n intrigerende boost dat ik spontaan besliste om blikken, kratten, dozen en andere kisten maar even aan de kant te laten. Ik ga een poging ondernemen om een akoestische gitaar uit massief hout te bouwen: De Postcard Parlor.
Dit wordt ernstig (aan het gezicht op de postkaart te zien).
Na wat speuren op het net vind ik een bruikbare werktekening van een gelijkaardige twaalf fretter, op pdf. Het plan lijkt zowat een kopie van dit Martin ontwerp uit 1918.
Het moet een erg strakke en sobere gitaar worden. Een sterke vorm. Een begin. Geen fratsen of franjes. Handig en comfortabel om spelen. Immer in de buurt, altijd zin om op stap te gaan. Een zwerfhond. Een Ramblor.
Ik begin met wat ik voorhanden heb: een rest ceder plankjes van bij de Red Hot Uke Box . Wanneer ik die samenlijm zijn die net breed genoeg om er iets Parlor-achtigs uit te halen.
De stroken ceder voor het bovenblad haaks en recht geschaafd.
En verlijmd.
Tee.
Favorieten/bladwijzers