Gebruik van vingerplectrums

[Ricardo87]

Zoals ik al eerder heb gelezen, is het hebbe van nagels een grootbelang bij het spelen van een akkoestische gitaar met nylon snaren.
Maar aangezien ik een nagelbijter ben geweest is het onmogelijk geworden dat me nagels over me vingertoppen kunnen komen. (heb meer stomp/ronde vinger toppen ook mede door dat ik met me handen tussen een ijzere deur heb gezeten vroeger)

Is het gebruik van vingerplectrums dan een genoodzaakte vereiste ?
zoja wat voor kan ik dan het beste gebruiken.

[budje]

Gewoon proberen wat jij het lekkerst vindt. Ben zelf ook een nagelbijter maar kan prima overweg met mijn vingertoppen op de gitaar. Zelf ooit eens vingerplectrums getest, maar ik vond het niets. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat jij het ook niets vindt!

Gewoon proberen dus!

[Pickel]

Hier nog een verknochte nagelbijter...:
fingerpicking doe ik gewoon met mijn stompies hoor, zonder opzet-/hulpstukken.

[Ricardo87]

dan ga ik eerst even proberen zonder.
wilde even kijke of er hier mense er ervaring mee hadden of met het zelfde probleem zitte
dank je voor de snelle reacties

[daydream]

Hallo,
Ik ben ook een echte nagelbijtster en ook ik speel gewoon fingerpicking.En dat op een western gitaar.
Dus gewoon blijven oefenen

[Plant]

Ik heb in het verleden hiermee nogal geëxperimenteerd omdat ik steeds meer ging fingerpicken (overigens op staalsnarig) en het idee had dat hier lange sterke nagels bij hoorden.

Ik ben geen bijter, maar tijdens dagelijk gebruik van mijn handen hield ik mijn nagels nooit lang. Altijd scheurde er wel een en was dan korter dan de rest en dat speelde / klonk niet lekker.

Ik heb zowel metalen (!) als kunststof vingerplectra geprobeerd, de laatste zelfs vrij lang gebruikt.

Ik moest allereerst bijna opnieuw leren spelen. De 'nagels' van de plectra gebruikte ik aan de andere kant van de vinger (dus niet aan de kant waar m'n eigen nagels zitten), anders haakte het teveel. Die metalen plectra waren sowieso veel te stug en geven ook meer een banjo geluid. Je kunt wel veel meer volume produceren, maar dat was dan ook het enige voordeel (ja, ze braken / scheurden niet ).
Waar ik nooit aan wen is zo'n duimplectrum waarbij de 'nagel' dus helemaal opzij zit. Heel onnatuurlijk. Bij een gewoon plectrum hou ik deze ook meer schuin naar voren en niet haaks op m'n duim.

Daarna heb ik nog een tijdje mijn nagels gelakt, maar daar ben ik ook mee gestopt.

Vervolgens ben ik ook nog eens gaan bassen waarbij ik met de vingers speel en dan absoluut geen lange (uitstekende) nagels kan hebben.

Ik speel nu met mijn eigen ongelakte nagels die ik zo vijl dat ze niet of nauwelijks buiten de vingertoppen uitsteken. Zo kan ik probleemloos bassen en fingerpicken en gebeurt er in het dagelijks leven weinig mee. Het kan echt.

[Simone Toet]

Ik laat nagels zetten. Alleen aan mn rechterhand dus Werkt echt perfect, zeker als je een vol geluid wilt hebben en een redelijk natuurlijk gevoel. Ik heb nooit die dingen gebruikt, maar het lijkt me inderdaad dat het veel tijd kost voordat je t onder de knie hebt. Als je met je vlees speelt, klinkt t veel doffer. Nagels zorgt voor een helderder, voller geluid. Beetje smaak, maarja, ik zou zeggen, als je met nagels mooier vind, is t een reden om af te kicken van t nagels bijten

[Plant]

Tja, als (enigszins bekrompen) man - ik zal het zelf maar zeggen - laat ik echt geen nagels zetten of flink manicuren. Die glimmende (transparante) lak deed al wenkbrouwen fronzen. Als ik nou de hele dag met een gitaar zou rondlopen zou het misschien begrepen worden.

Maar je hebt gelijk, met vlees is doffer en je hebt minder volume. Maar met bas spelen erbij werken lange nagels al helemaal niet. En ik ben er nu aan gewend.

Doet me trouwens denken aan een concert van gitariste Corrie van Binsbergen jáááren geleden. Toen nog met lang haar en knalrood gelakte lange nagels aan de rechterhand en aan de linkerhand de nagels natuurlijk wel kort. Op haar zwarte elektrische Steinberger en eveneens zwarte akoestische Takamine. Geweldig!

[loose-fur]

Hey Plant, dat vind ik een geweldige tip, Die dingen gewoon omgekeerd gebruiken!
Sinds kort zit ik ook met die vingerplectra te experimenteren. Zo net even je raad gevolgd en de nagel van het plectrum aan de onderkant van m'n vinger, de tegenover gestelde kant van de natuurlijke nagel, gestopt. Het lijkt wel of dat die dingen voor deze gebruiksmanier ontworpen zijn! Zitten veel beter, de ronding van de nagel ligt mooi tegen de vingertop aan, en je kan veel meer/beter kracht en dosering bepalen. Speelt harder en voelt natuurlijker. Op de 'normale' manier haakt de nagel inderdaad nogal aan de snaar waardoor het plectrum soms gaat verschuiven.
Ik begin zelfs zwaar te twijfelen, is wat wij twee 'omgekeerd' noemen niet gewoon de normale manier van gebruiken? Maken we onszelf belachelijk?
Ga eens wat op youtube vogelen, wie weet brengt een filmpje duidelijkheid?

[RB-1]

Leuk om jullie verhalen en overwegingen -wel/niet/anders- te lezen. Speel al meer dan 30 jaar met die dingen.

Ik ben als 5 string banjospeler pas later aan de gitaar geraakt (iedereen kon gitaarspelen, dus dat moest ik ook maar eens leren...)
en ik voel mijn metalen fingerpicks en plastic thumbpick niet eens zitten. Heb daarmee ook een uitstekende feeling voor de snaren, no problemo.
Wat Plant ondervond, herken ik niet, want als ik speel staat mijn duim sowieso haaks op de vingers, dus die thumbpick staat in een keer goed.
Bij banjo is het juist belangrijk om je vingers niet uit te strekken, de beweging komt uit het middelste gewricht en bij de duim uit de basis. Op die manier houd je de zaak compact, wat resulteert in een hoge bewegingssnelheid en toch niet ten koste gaat van de precisie. Bovendien ontwikkel je zo makkelijker de kracht om volume te ontwikkelen.

Als er al sprake zou zijn van rechterhand tokkelpatronen, dan zijn banjo en gitaar heel verschillend.
Overigens speel ik meestal gitaar met een flatpick.
Dobro speel ik wel alleen met fingerpicks, wel iets andere materialen om de klank ook helemaal 100% te krijgen.

Ik begin zelfs zwaar te twijfelen, is wat wij twee 'omgekeerd' noemen niet gewoon de normale manier van gebruiken? Maken we onszelf belachelijk?

Hoe dat zo, je kunt toch moeilijk alles weten?
Je vermoeden klopt. En de buiging van het blad pas je aan om er voor te zorgen dat, tijdens het aanslaan, de fingerpick de snaar net iets naar onderen -naar het instrument toe- duwt. Bij banjo krijg je zo in ieder geval maximale lage tonen en je blijft nooit hangen.

Zo dus:

Hier de site van Dean Hoffmeyer, helemaal gewijd aan de originele National fingerpicks. Ik gebruik de derde en vierde van rechts (Showcase 1941 en Roy's Own), even klikken voor een groter plaatje.