Binnen korte tijd is het me weer gelukt: een Japanner verkopen, een Gibson USA kopen en geld over houden. Het moet niet gekker worden...
Maar goed, daar ging het niet om! Ik heb een hele tijd zitten dubben wat ik met mijn Tele zou doen. Hij klonk geweldig, maar zowel qua sound als bespeelbaarheid ben ik gewoon meer een Gibsonman. Dus toch maar de stoute schoenen aangetrokken, advertentie op Gitaarmarkt en zo waar: volgende dag een geïnteresseerde, paar dagen een geslaagde verkoop. In het weekend dat ertussen lag kreeg ik van Luke-Wannabe de tip dat er twee witte (!) Juniors waren binnengekomen bij Feedback Rotterdam. Laat dat nou net mijn favoriete kleur zijn...
Vandaag geweest en er hingen inderdaad een Billy Joe Armstrong Junior en een reguliere Junior. De BJA is glanzend dekkend gelakt, de Junior heeft de Faded afwerking zoals ik die al kende van mijn SG. Allebei effe gestemd en unplugged bespeeld. De BJA was mooi in balans maar resoneerde niet zo duidelijk. De Junior klonk iets levendiger in het hoog maar had ook wel degelijk een duidelijk laag en had een iets mooiere sustain en resonantie. Nog een keer mijn als referentie meegenomen Standard bespeeld, nog een rondje unplugged en daarna ingeplugd in dezelfde AC30CC2 waar ik de vorige keer de SG mee had getest. Eerst allebei de Juniors, daarna de Standard, daarna nog een keer de beide Juniors.
De BJA heeft een afwijkende pickup. Ik had er wat over gelezen, vooral in negatieve zin. Te dun, teveel output, teveel brom ondanks dat het een gestapelde spoel was etc. etc. Nou, dun was -ie niet, brommem deed -ie ook niet, sterker nog... hij was eerder een beetje tam. Scheurde minder dan de toch vrij low output RS/Fralin humbucker die in mijn Standard zit. Hmm, okay
De Junior daarentegen: ha! Heerlijk! De helderheid die er onversterkt in zat kwam er keurig uit en hij klonk bij de eerste paar aanslagen ook meteen lekker dynamisch. Klankbeeld: niet te neuzig, niet dof, niet teveel compressie maar een mooie attack en bite in het hoog en een prima sustain en drive. Ik heb een paar keer P90's bij Gibsons gehoord die ik niet zo tof vond en ook op andere gitaren vond ik het niet altijd even lekker. Maar halleluja: deze Junior had precies wat ik zocht!
Enige nadeel was dat -ie beschadigd was door een 'foutje' tijdens een poging tot vervangen van de topkam. Mist wat lak aan de onderkant van de hals, ter hoogte van de topkam en iets lager en er zat een stootplek op de kop. Maar daar stond een navenante afprijzing tegenover dus het nadeel werd wat mij betreft een voordeel.
Thuis werd de tas meteen goedgekeurd:
Leuk detail, hier niet te zien, is dat de rits in de tas ook wit is!
Maar goed, waar het om draait:
Vanavond lekker inpluggen in de oefenruimte, ben benieuwd. Hier thuis op mijn kleine DA5je klonk -ie in ieder geval erg lekker!
Favorieten/bladwijzers