Gisteren speelde Living Colour in Zwolle

Vernon Reid op Bugera amps (1 combo, 2 tops) (en een parker gitaar?)
en een pedalenverzameling van de bassist waar je u tegen zegt (zo'n meter of twee breed incl. fluoriserende groen verlcihting)

Was het wat?

Nee niet echt. Het eerste half uur was aardig. daarna een vermoeiend lange bas-solo en een vermoeiend lange drumsolo. Achter de band hing een scherm met een filmpje in jaren 80 stijl (en kwaliteit helaas) wat ook nog zo nu en dan stotterde.
Alle bekende nummer kwamen voorbij (Elvis is dead, Cult of Personality, Glamour Boys en natuurlijk Love rears its ugly head).

De show duurde ongeveer 2 1/2 uur wat lang lijkt, maar vooral gevuld werd met lange intro's, solo's etc. Het geluid was overigens ook niet fantastisch. Veel te veel effecten en veel te veel brei.

De solo's van reid waren een verplicht nummer en bestonden vooral uit veel snelle ondefinieerbare licks die werkelijk niets toevoegden.

Was er dan niets goed?

Jawel, de zang viel me erg mee, en de momenten dat Vernon clean speelde (riffje in glamourboys bijv.) zat de groove er goed in en was het geluid een stuk beter in balans. Helaas was dit veel te spaarzaam gedurende de show.