Deze Duesenberg Joe Walsh signature vind ik wel ubercool.
En ondanks zijn stem haha, vind ik Walsh zelf ook wel erg ok. Hier een live-opname in het schuurtje van Daryl Hall.
https://youtu.be/wFlnKsoIZ5o
Deze Duesenberg Joe Walsh signature vind ik wel ubercool.
En ondanks zijn stem haha, vind ik Walsh zelf ook wel erg ok. Hier een live-opname in het schuurtje van Daryl Hall.
https://youtu.be/wFlnKsoIZ5o
Voor blues, jazz, funk tot rock is de ES inderdaad meer dan prima, maar voor metal is ie minder geschikt vind ik. Het kan wel, maar ik vind het niet echt ideaal.
Een Les Paul (met humbuckers) is dan breder inzetbaar, alhoewel funk? Ja, zou toch ook wel moeten kunnen denk ik, maar ik speel nooit funk eigenlijk.
En ik speel nooit metal, dus daar zit het hem
Er is onwaarschijnlijk veel cool aan Joe Walsh. Al die coolheid heeft hem dan ook tot een vermogend mens gemaakt. Maar allejeeses zeg, als ik ZOVEEL GELD zou hebben en ZOVEEL NEUS, dan liet ik er toch echt een keer een stukje aan bijknippen. En dan zou ik meteen voor een ander modelletje gaan, want hoe ouder hij wordt, hoe meer die gok van 'm op een fopneus gaat lijken. Het is te hopen dat hij geen zwaarder montuur voor zijn brilletje uitzoekt en een snor laat staan, want dan kun je me wegdragen.
Joe Walsh veel geld??? je bedoelt deze song van hem ??? https://youtu.be/BXWvKDSwvls
reeds anno 1978........
leuk hoor zo'n maserati...... kost je je rijbewijs... en verder zegt oom Joe: It's tough to handle this fortune and fame
Everybody's so different, I haven't changed
een aap die wel bananen eet speelt vals
Na in NYC op een exemplaar van 1963 gespeeld te hebben (op een 1966 Super Reverb), is mijn ES-GAS ingeruild voor dit soort GAS
Gretsch Tennessean.
Op de een of andere manier "klopt" alles aan die gitaar voor mij. Classy looks, maar niet zo plomp en overdreven dik zoals een Falcon of gewone 6120, enigszins betaalbaar, geen overdreven franjes,... Maar waar ik echt aangenaam van verrast ben zijn die HiLoTron elementen. Gemaakt als budgetpickups voor de goedkopere reeksen, zijn het gewoon halve filtertrons (en dus singlecoils) met zeer weinig output. Wat maakt dat ze erg dynamisch reageren op hoe je speelt. Twangy, en toch onmiskenbaar Gretsch. En om het helemaal af te maken: Skip Pitts gebruikte deze in zijn tijd bij Wilson Pickett, en dat klonk toch ook adequaat!
Niets zo veranderlijk als een mens...
Afgelopen weekend de goldtop uitgeprobeerd. Niks mis mee. Terwijl ik zo aan het spelen was zag ik in de buurt een andere gitaar hangen, hey, die is ook leuk en ik heb er nog nooit 1 gehad dacht ik. Ik pakte hem op en tsja, het klikte. Daarnaast heb ik al wat gitaren met humbuckers, dit zou me wat flexibeler maken.
Niet meegenomen, maar wel alvast een deel betaald.
(Fotootje van t net geplukt maar het is eenzelfde)
Can't have to many Tele's
Mooooooooi!! Sowieso vind ik een 3-tone sunburst altijd erg vet.
Zelf GAS ik wel aardig op een Surfgreen strat op het moment met maple neck en toets.
Mijn favoriete Gretsch, precies wat je zegt. De pickups zijn low en dun maar op een goeie manier, bruikbaar en karaktervol. En de mass die je in je handen hebt is van een ander kaliber dan de 2 inch en up bodies. Jarenlang mijn nummer 1 gitaar geweest tot ik hem ruilde met een tele die sindsdien met nummer 1 is.
Ik zou mijn Country Gentleman er zo voor in ruilen. Prijzen zijn wel hard gestegen hoor, onder de 2000 no dice.
Ach, sentiment.
Die Hard is geen Kerstfilm!
Het is me ook te erg geworden dat GAS, begin jaren 80 Epi Emperor F, Matsumoku Japan. Dagenlang naar de plaatjes gekeken en de clipjes en de reviews gelezen. Pff, ik heb mn ogen maar dicht gedaan en maar op het knopje "kopen" gedrukt. Carved bovenblad en een kwaliteit die dicht in de buurt komt van een echte L5 (schijnt)...
It's not how many notes you play, you just have to play the right ones! Like Freddie Green pumping great rhythm...Les Paul over Freddie Green.
Favorieten/bladwijzers