Waar heb jij nu GAS voor?

[D3nnis]

Zo'n flamed maple neck van Smitty werkt bij mij altijd wel iig

O, ja, zeker, daar heb ik ook last van

Heb je al eens zo'n Indian tele geprobeerd?
Ik vind een van de strats prima aanvoelen (niet heel uitgebreid getest).

[Tupelo]

Lang geleden had ik een Fender strat plus, zo een lace sensor gitaar.
Nooit erg enthousiast geweest over die gitaar.
Kritiek vooral soundwise, ook met andere pups.
Hardware & speelcomfort scoorde die wel weer goed op.
Anyhoe.
Sindsdien nooit veel mijn interesse gehad; stratocasters.
Nu heb ik sinds kort een yuki-yuki van zolder uit het ouderlijk huis, die ik misbruik voor alternative tunings.
En eigenlijk, bevalt dat ding me wel, dwz in basis.
Komt bij dat ik sinds ik mijn Guild heb wat meer into tremelogebruik ben.
Betrap ik mezelf er dus op dat ik voor het eerst sinds heel erg lang; ook stratocasters bekijk wanneer ik kijk wat er te koop is.
En dan vind ik dit dus best wel mooi.

[Da Vinci]

O, ja, zeker, daar heb ik ook last van

Heb je al eens zo'n Indian tele geprobeerd?
Ik vind een van de strats prima aanvoelen (niet heel uitgebreid getest).

Ja die zijn prima! Zoals Arjan al zei; hoe moeilijk kan het zijn om een tele in elkaar te zetten als je verstand van gitaarbouw hebt en goede materialen gebruikt. En de juiste headstock.

[Tupelo]

Weet je..
Ik ben nooit zo een merk snob geweest tot nu...
Had eens de Fender strat plus dus, later een Telesonic, Gibson the Paul erbij... en toen ik mijn Koreaanse Blade TS1 kreeg (van 400 euro) kickte in dat dat gewoon de beste gitaar van de 4 was (en ook mede daardoor, rijd ik Hyundai nu).
Ding bespeeld tot die op was, en daarna eens laten modificeren.
Deze dagen is het apparaat te zwaar voor me (misschien dat ik er eerdaags een keer een frees in zet).
Meerdere malen proberen te slijten op MP, zonder resultaat, dwz behalve volslagen stompzinning biedingen en misselijke reacties.
Ik houd 'm maar lekker.
Maar 1 ding is ingekickt...
Ookal krijg ik meer gitaar met bv Eastman, Duesenberg of voor mij part Maybach.
Mijn mainaxes heb ik al (Hofner, Blade, Guild & Fender Mustang).
Wat er verder nog bij komt, moet verkoopbaar zijn wanneer ik eens iets kwijt wil.
Wanneer ik Maybach lees, lees ik in eerste instantie Laibach, en daarna Patrick Eggle.
Gitaren die high end waren, en die toen ik ze als puber zag hangen onbetaalbaar waren; duurdere Gibson range.
Inmiddels zie ik Eggles voorbijkomen op MP, soms 500 euro voor een Berlin.
Verkoop een Gibson uit diezelfde vitrine destijds ?

[Erik de Perik]

Ja die zijn prima! Zoals Arjan al zei; hoe moeilijk kan het zijn om een tele in elkaar te zetten als je verstand van gitaarbouw hebt en goede materialen gebruikt. En de juiste headstock.

Klopt helemaal, daarom gaat er tegenwoordig ook nooit meer iets fout


"Handgebouwd" is zwaar overgewaardeerd en klopt voor veel gitaren, akoestische sowieso. Juist in de lagelonenlanden is mankracht nog steeds goedkoper dan een dure CNC machine (al zie je CNC gitaarbouw in Azië ook steeds meer). Ga eens bij de Fender en Gibson Custom Shops kijken, CNC all the way en daarna de PLEK. Voor een heel groot gedeelte gebakken lucht naar mijn mening. Net als dat geklets over "goed hout." Uiteraard heb je voor houtbewerking materiaal nodig dat gemakkelijk te bewerken en af te werken is, maar mooie nerven die hoor je niet. Fender heeft zich al een paar keer te kijk gezet door te weinig onderscheid tussen een MIM en USA in te bouwen. Uiteraard kiest de fijnproever voor een door Mexicanen in de USA in elkaar gezette gitaar tegenover eentje in Mexico. Een hoop corksnifferij vind ik het.

Zo'n Slick Tele lijkt mij ook wel wat trouwens

[Erik de Perik]

Weet je..
Ik ben nooit zo een merk snob geweest tot nu...
Had eens de Fender strat plus dus, later een Telesonic, Gibson the Paul erbij... en toen ik mijn Koreaanse Blade TS1 kreeg (van 400 euro) kickte in dat dat gewoon de beste gitaar van de 4 was (en ook mede daardoor, rijd ik Hyundai nu).
Ding bespeeld tot die op was, en daarna eens laten modificeren.
Deze dagen is het apparaat te zwaar voor me (misschien dat ik er eerdaags een keer een frees in zet).
Meerdere malen proberen te slijten op MP, zonder resultaat, dwz behalve volslagen stompzinning biedingen en misselijke reacties.
Ik houd 'm maar lekker.
Maar 1 ding is ingekickt...
Ookal krijg ik meer gitaar met bv Eastman, Duesenberg of voor mij part Maybach.
Mijn mainaxes heb ik al (Hofner, Blade, Guild & Fender Mustang).
Wat er verder nog bij komt, moet verkoopbaar zijn wanneer ik eens iets kwijt wil.
Wanneer ik Maybach lees, lees ik in eerste instantie Laibach, en daarna Patrick Eggle.
Gitaren die high end waren, en die toen ik ze als puber zag hangen onbetaalbaar waren; duurdere Gibson range.
Inmiddels zie ik Eggles voorbijkomen op MP, soms 500 euro voor een Berlin.
Verkoop een Gibson uit diezelfde vitrine destijds ?

Het logo doet het 'm ja. Ik heb een werkelijk prima superstaat van Peer Dellen, maar ik denk niet dat ik er meer dan 500 EUR voor zou krijgen. Destijds trouwens tegen een The Paul geruild met een maat van me. Oh nee, dat was met een eerder superstrat trouwens.

[Da Vinci]

Klopt helemaal, daarom gaat er tegenwoordig ook nooit meer iets fout

Verstand van gitaarbouw is voor veel fabrieksarbeiders natuurlijk al een dingetje maar daarnaast zijn er nog voldoende andere factoren waar het op fout kan gaan. Besparen op productietijd en eindcontrole, besparen op materialen, gewoon geen fuck om geven. Om zo maar wat te noemen.

In China maak je vandaag nog voetbalschoenen en morgen mag je topkammetjes plaatsen en fretjes veilen.

[Fobo]

Zoals ik al eerder schreef kan een reden om voor een kleinere bouwer te gaan ook te maken hebben met de mogelijkheid om in te spelen op specifieke wensen, wat van alles kan betekenen.

Is waar; had ik overheen gelezen.

[Tupelo]

Vind ik wel een geinige.
Het is geen nep versus echt draadje maar...
Een maatje van mij had eens een vriendin uit Taiwan in Taiwan.
Zij had eoa assistent management functie binnen de textielindustrie en zat het merendeel van de tijd in China.
Hij ging geregeld naar Taiwan, zij kwam geregeld naar Nederland, en al die tijd gingen er lege koffers heen of terug.
Volgens die dame - weet haar naam nog Meggie - was alle nepwaar dezelfde waar als de echte waar, dezelfde fabriek, dezelfde band, alleen betrof het producten die voorafgaand aan de productie in een testfase van de band gerold waren en niet vernietigd, of producten (ging veel om Hugo Boss trouwens) die na de door de opdrachtgever vastgestelde order nog ff doorgeproduceerd waren.
Doet mij mezelf zeker afvragen of Chinese nep Fenders niet eigenlijk gewoon echte Chinese Fenders zijn ?
En ook of er zo gemakkelijk geswitched wordt tussen producten.

[Da Vinci]

Volgens die dame - weet haar naam nog Meggie - was alle nepwaar dezelfde waar als de echte waar, dezelfde fabriek, dezelfde band, alleen betrof het producten die voorafgaand aan de productie in een testfase van de band gerold waren en niet vernietigd, of producten (ging veel om Hugo Boss trouwens) die na de door de opdrachtgever vastgestelde order nog ff doorgeproduceerd waren.
Doet mij mezelf zeker afvragen of Chinese nep Fenders niet eigenlijk gewoon echte Chinese Fenders zijn ?
En ook of er zo gemakkelijk geswitched wordt tussen producten.

Ik geloof dit ten delen. In die zin dat er ongetwijfeld wel eens en wellicht vaker dan dat een fabricagelijn langer door draait t.b.v. het zwarte circuit.
Maar sommige dingen komen origineel helemaal niet uit China en bij andere zijn de kwaliteitsverschillen dermate groot, tot volledig andere materialen en versies van producten, dat dit simpelweg niet het geval kan zijn.