Nou niet bewust lager houdt, maar eerder 'andere' specificaties (lees minder stringente normen) hanteert,
waardoor er per cyclus van een deelproces meer productie overblijft. Belangrijke voorwaarde is natuurlijk
wel dat een fabrikant de verschillende stappen in het proces tot in perfectie beheerst, waardoor er werkelijk
'sturing' kan worden gegeven. Het moeten weloverwogen beslissingen of misschien beter concessies zijn,
waarbij de vraag heeft iets voor een klant nou echt een meerwaarde centraal staat.
Je zou kunnen zeggen dat de 'kans' op bijvoorbeeld een scheef mechaniekje op een Studio gewoon wat groter is, dan op een plank uit een duurdere serie. De 'norm' voor een Studio is dan bijvoorbeeld (slechts) 'goed functionerende mechanieken' Er voor zorgen dat deze ook kaarsrecht gemonteerd worden heeft geen echte meerwaarde voor het uiteindelijk functioneren, en kan dus uit kostenoverweging achterwege gelaten worden.
Disclaimer, bovenstaand dient uiteraard slechts als voorbeeld van zo'n beslissing (go/no go moment) in een modern productie proces.
Ergo, de instappers van Gibson zijn dus niet per definitie mindere gitaren, maar voldoen slechts aan andere normen, inherent aan de doelgroep en hun specifieke verwachtingspatroon.
Favorieten/bladwijzers