Zelf pickups maken

[barno]

interessant (en ik vind ze goed klinken op de Aphone!)

de vergelijking zou duidelijker zijn als je het filmpje zo monteert dat we eerst de oude pup clean horen, direct daarna de nieuwe clean, dan humbucking clean en zelfde routine met crunch.

heel tof om te horen/zien
cheers

[aaronstonebeat]

Vreugde is mijn deel, heren

Barno, je hebt helemaal gelijk over de volgorde; zoals jij het voorstelt, was het duidelijker geweest.
Maar ja, ik weet nu wel dat de verschillen in constructie hier weinig of niets voor het geluid uitmaken. Ik zit nu te broeden op een bobbin met dikkere pole pieces. Nu zijn dat M3-boutjes, 3mm dik min het schroefdraad; ik schat gemiddeld 2,75 mm. Als ik dat nu eens ophoog naar M6 krijg ik misschien een verschil; en de bobbin wordt steviger, mogelijk ook nog eenvoudiger.

Ik heb ook voor nog zo'n 6500 wikkelingen draad van 0,05 mm. Moet ik toch ook maar weer eens gaan gebruiken. Als ik meer wikkelingen met het 0,1 mm zou doen, zou de spoel onpraktisch groot worden.

En ik ga zo'n testspoel maken; ik heb nog kartonnen bobbins van mijn gefröbel vorig jaar. 50 Wikkelingen zijn gewoon met de hand te doen.
En dan maar eens aansluiten op de geluidskaart; kijken wat er gebeurt.

[aaronstonebeat]

Nog een PS-je:

Ik heb het wikkeldraad nu gesoldeerd zonder eerst isolatie te verwijderen en dat gaat uitstekend.

[pasqual]

Mooi man !!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen verschil hoor tussen de beide pickups. Wél in de humbucker configuratie maar niet in de single coil.

Groot respect

dat bedoel ik! ik ben onder de indruk.

groeten Pasqual.

[aaronstonebeat]

Ik ben een stapje verder op weg naar het testen van pickups. Vannacht heb ik nog een testspoel in elkaar gedraaid:



Het houdertje had ik vorig jaar al gemaakt toen ik aan het zoeken was naar geschikte methodes en materialen; deze is van karton en papier. Ik zou 'm niet op een gitaar willen hebben maar voor dit doel is hij prima.
Het wikkeldraad had ik nog liggen van een niet uitgevoerde poging om een sustainer te maken.

Vandaag heb ik de spoel aangesloten op één van de luidsprekeruitgangen van mijn stereo (alwaar ik ook wel weer eens met de stofzuiger zou mogen komen):



En dan kan ik zo een signaal naar mijn pickups sturen:



En verdomd, het werkt! Ik heb als test even het geluid van mijn filmpje van gisteren erdoor gestuurd. De stereoversterker stond zowat op zijn zachtst (ik schat dat die 2 x 25W is) en de gitaarversterker nog exact hetzelfde als gisteren. De spoel produceert een signaal dat voor de gitaarelementen zeer goed 'hoorbaar' is.

Ik heb het advies van Helmuth Lemme gevolgd en de testspoel voorzien van een dikke 50 wikkelingen. Als ik dan de zelfinductie van de spoel uitreken (hierzo) en aan de hand daarvan de impedantie (hierzo) kom ik op zo'n 7,3 Ohm bij 1000 Hz. De gelijkstroomweerstand van de spoel is op de kop af 1 Ohm.

Nu nog een plugje zoeken en solderen om mijn gitaarkabel in mijn geluidskaart te steken en dan kan ik gaan proberen te meten met een software-oscilloscoop en -signaalgenerator.

Testje op youtube.

De stereoversterker bleek na de actie nog gewoon te werken als voorheen

[Ike57]

Dus, als ik het goed begrijp, komt de muziek die ik op youtube hoor uit de speakeruitgang van je stereo en wordt het via de testspoel en de pickup weergegeven door je gitaarversterker???

Allemachtig

"It is a miracle that curiosity survives formal education"

[aaronstonebeat]

Ja inderdaad.
Zender en ontvanger eigenlijk.

Op het moment ben ik aan het rondkijken naar universeelmeters die kleine (wissel-)spanninkjes en -stroompjes kunnen meten; wat ik nu zelf heb, is te grof.

En al zoekend heb ik ook gezien dat er apparaatjes zijn die zelfinducties en capaciteiten kunnen meten. Wil ik hebben!!!

[aaronstonebeat]

Volgende week heb ik deze:



En deze:



Dan kan ik capaciteiten meten van 1 pF tot 200 uF, zelfinducties van 0,1 uH tot 20 H, weerstanden van 0,1 Ohm tot 40 MOhm, stromen (wissel en gelijk) tussen 0,1 uA en 10 A en spanningen (wissel en gelijk) tussen 0,1 mV en 250 V.

In combinatie met oscilloscoop en signaalgenerator zou ik daarmee vat op de weergavekarakteristieken van elementen moeten kunnen krijgen.

Ik zou ook moeten kunnen zien wat het effect van pole pieces op de zelfinductie van een spoel is; volgens de theorie moet de zelfinductie van een spoel vele malen groter worden (tientallen tot duizenden keren) als er een ijzerhoudende kern is; maar ergens heb ik ook gelezen dat een magneet als kern weer een negatieve invloed op de zelfinductie heeft. Ik ben benieuwd.

Dan kan ik ook capaciteiten van kabels meten. Lijkt me erg interessant. Ik heb daar al zoveel over gelezen, maar het zijn allemaal van die dingen waar je niet echt vat op krijgt als je niet kunt meten; je blijft dan afhankelijk van verhalen van gebruikers. Altijd interessant maar ook altijd subjectief.

We gaan het zien.

[gertgert]

ik vind dit bizar.
de werking van element begreep ik dacht ik nog qua natuurkunde: magneet + spoel + bewegend metaal in het magnetisch veld = stroompje.
maar nu voedt je de spoel met een versterkt electrosignaaltje, en dat pikt je gitaarelement dan weer op en zet het om in de muziek.. ik niet begrijp... hoe kom je er op.
heel bijzonder hoe jij dit uitvogeld allemaal!

[aaronstonebeat]

Misschien moet ik een baard laten staan, alleen mijn snor scheren en mijn nickname in Chriet Titulaer veranderen?

Een wondere wereld is het in ieder geval wel. Maar toch is het verschijnsel je waarschijnlijk niet zo vreemd als het lijkt. Bij de ons immer plagende 50 Hz-brom gebeurt precies hetzelfde: dat zijn elektromagnetische golven en ze worden uitgezonden door de transformatoren (spoelen) van de apparaten om ons heen die op het lichtnet zijn aangesloten.

De testspoel zendt ook elektromagnetische golven uit. Door de spoel loopt een wisselstroom en die stroom wekt een veranderend magnetisch veld op rond de spoel. Dat veranderend magnetisch veld wekt weer een veranderend elektrisch veld op etc. Zo plant elektromagnetische straling zich voort; overal, ook in een vacuum. Elke spoel (dus ook een gitaarelement) reageert op veranderende magneetvelden door een spanning te induceren. Zo 'hoort' het element op de gitaar het signaal van de testspoel.
Zender en ontvanger. Beide zijn eigenlijk hetzelfde ding, alleen andersom aangesloten. (Zo kun je ook een luidspreker als microfoon gebruiken of een piëzo-speaker als akoestisch gitaarelement.)

Zodra ik het signaal in de testspoel kan manipuleren (variabele frequentie, constante stroomsterkte) en de output van een element onder invloed daarvan kan meten, moeten er weergavekarakteristieken uit gaan rollen.

Het heeft voor mij ook heel lang hocus pocus geleken. Maar het is een beetje als met gitaar spelen: zolang je iets niet beheerst of begrijpt, lijkt het moeilijk; zodra je het onder de knie begint te krijgen, begint het makkelijk te lijken.