Wat heb je aan theorie?

[EuroCinema]

De stelregel dat je er nooit meer dan een halve noot naast zit, is niet zo maar uit de lucht gegrepen.

Je zit nooit meer dan een halve noot naast een noot die in de ladder zit die theoretisch gezien "hoort" bij de harmonie. Dat is waar. Maar dat een noot in de ladder zit betekent absoluut niet dat-ie "makes musical sense" zoals Jim Hall het verwoordt. Of je nou de regeltjes breekt of je eraan houdt is eigenlijk niet zo interessant, de vraag is of het mooie muziek oplevert. Dat is niet alleen een kwestie van ladder/akkoord verhoudingen maar heeft alles te maken met timing, frasering, motief ontwikkeling binnen een solo etc. Musical sense dus. Als je kan timen als Miles Davis of John Scofield, kun je geweldige chromatische lijnen spelen die voor het oor toch logisch en muzikaal klinken. Speel dezelfde noten met minder swingende timing en het klinkt kl*te.
Verder is zomaar wat spelen en doen alsof het doordachte outside was vooral voorbehouden jazz-blazers Herb Ellis heeft eens gezegd dat jazz op de gitaar het moeilijkst is, omdat andere gitaristen het niet alleen horen maar ook ZIEN als je maar wat aanklooit

[-=JEROEN=-]

We zitten wel redelijk op dezelfde lijn, alleen benaderen we het ietsje anders.

[terrasbeest]

Jeroen , wat is chromatisch?

[terrasbeest]

http://www.youtube.com/watch?v=Y-Jtjgmb-eM

Wilson Gomes, a renown brazilian jazz musician, composes and plays twelve note serial music themes departing out of a profound understanding of harmony and counterpoint. This video records his latest composition that conveys the unbelievable conceptual and executional complexity of this genre. Let me know what you think!

Wel, wat ik hier van 'think'? Niks dus. Gaat wss mijn verstand te boven, het is dan ook geen Jazz IMO.

Heb je dit gepost omdat je hiermee je gelijk wil bewijzen wat betreft het gebruik van alle twaalf noten, of omdat je wil bewijzen dat Jazz spelers zomaar wat spelen ?

In het eerste geval bewijs je dat je ongelijk hebt,want het lijkt nergens naar, in het tweede geval heb je me er voor gewaarschuwd nooit iets van die kerel te kopen.

[Ritchiefan]

1. "learn all that stuff, then forget about it" ---> correct

2. "Als je goed met chromatisch leert omgaan, kan je alles spelen, waar en wanneer je maar wilt." ---> correct

Uiteindelijk is muziek het in de praktijk brengen van een concept/idee/gevoel.
Daarom denk ik altijd aan de volgende 3poot: theorie, feeling, techniek.

Als ik dat systeem even mag uitbreiden:
Een mens = Brein (theorie), hart (feeling), longen (techniek).
Religie = God (Brein), de zoon (hart), heilige geest (longen).

Hahaha, allemaal speculatie maar het gaat nu eenmaal om het onzegbare :-)

Enrico

[Dirk_Hendrik]

Mijn ouwe pa speelt cello. Leek hem leuk voor zijn pensioen. Dus ik had het effe met hem over theorie. Hij zegt: "Wat moet ik daarmee? Het staat toch allemaal op papier uitgeschreven? Wat kan mij het schelen dat na die b een c volgt, als ze een c# hadden geschreven, had ik die gespeeld!"

Een antwoord op je vraag ga ik je niet geven. Wat je met theorie doet of niet is aan de speler. Sommigen maken er effectief gebruik van en anderen spelen de sterren van de hemel zonder ooit over theorie te hebben nagedacht. Persoonlijke mening van mij is wel dat theorie je kan helpen om dingen te doen waar je anders niet opgekomen zou zijn alsmede om geen domme fuckups te maken die je had kunnen vermijden.

Maar ik knipte je stukje tot de bovenstaande quote omdat die me deed denken aan m'n (ex-, lang verhaal) stiefzus die ook, al jaren, cello speelde en zich niet eens bewust was van dat daar iets van theorie achter zou kunnen zitten. Verschil horen tussen majeur en mineur? Geen idee. Partituur neerzetten, kruizen of mollen tellen en noten vreten.
En nee, in zo'n geval heb je feitelijk geen theoretische baggage nodig. dat heeft de componist al gedaan.

En daar ligt dus een verschil. Je pa speelt wat op z'n blaadje staat. Jij improviseert en neemt daarbij deels de rol van de componist over.

Iets meer off topic zijn er genoeg clavecimbelstukken te vinden die maar deels zijn uitgeschreven omdat de clavecinist geacht wordt z'n partij op basis van simpele aanwijzingen zelf te improviseren (z.g.n. becijferde bas/basso continuo). Daar moet je dus als begeleidend speler een dito parate theoretische kennis hebben en gaat de vlieger "12 noten in een oktaaf" niet meer op. Degene die je aan het begeleiden bent zal je namelijk niet erg dankbaar zijn voor die benadering. Als je die logica doortrekt naar je gitaar kun je stellen dat je, juist door je theorie te kennen, niet ongemerkt ineens je medemuzikanten in de wielen rijdt. Tenminste, als ik voor het gemak even aanneem dat je die theorie niet alléén tijdens soleren toepast maar ook in begeleiding.

[terrasbeest]

Het lijkt me zowaar de goeie kant op te gaan met dit topic.

[Ritchiefan]

Jo Guitarmania,

Kun je mij dat systeem eventjes uitleggen (penta+, majeur/mineur).
Welke noten zijn dat?

Enrico

[Joram]

Het nut van muziektheorie is ook dat je ook zonder instrument muziek kan maken. Of dat je voor je je instrument oppakt weet welk pad je wilt gaan volgen. Daarnaast communiceert het ook makkelijk met anderen.

[-=JEROEN=-]

Heb je dit gepost omdat je hiermee je gelijk wil bewijzen wat betreft het gebruik van alle twaalf noten, of omdat je wil bewijzen dat Jazz spelers zomaar wat spelen ?

Ik wil niks bewijzen, ik heb niks te bewijzen. Ik doe soms wat boute uitspraken, niet omdat het zo is, maar om mn punt kracht bij te zetten. Ik hoor wel eens jazz waarvan het lijkt alsof ze maar wat doen, tonen die zogenaamd verantwoord zijn omdat ... maar totaal nergens naar klinken als je dat verantwoord zijn niet begrijpt. Het heeft uiteraard ook met smaak te maken, Chinese muziek wordt ook niet door iedere westerling geapprecieerd.

Chromatisch is het opvolgen van halve tonen. Zoals in de bluesladder 4-bluenote-5 (noem jij die #4 of b5?). Zelf speel ik regelmatig b3-3-4-#4-5 of 5-b6-6-b7. En heel af en toe dingen als 7-1-b2. Ik ben vooral door de dim ladder meer chromatiek gaan gebruiken, omdat de dim ladder er voor zorgde dat ik bepaalde tonen leerde gebruiken (ook al klinken ze behoorlijk scheef soms).