Manuel Velasco, grote beurt

[aaronstonebeat]

Ik schat dat het zo'n 20 jaar geleden is dat ik dit gitaartje voor 75 gulden van iemand overnam:



Manuel Velasco uit Madrid, staat er op het label:





Ik kan er op het internet maar weinig over vinden; wel dat er zowat een eeuw geleden een gitaarbouwer met die naam was, maar zo oud kan deze onmogelijk zijn. Ik vond er ook een te koop aangeboden voor 30 euro.
Alle verder info van harte welkom!

De knoppen van de stemmechanieken zijn al jaren aan het verpulveren. Lang geleden heb ik de eerste die kapot ging aldus gerepareerd:



Niet erg mooi maar het heeft wel al die tijd gewerkt

En de frets zijn (niet door mij) bijna gelijk met de toets geschuurd; en niet gecrowned. Ik denk dat dat de reden is dat deze gitaar zo vanaf de 7de fret altijd knettervals heeft geklonken; de kam zit nl. wel op de goede plaats. In ieder geval lijkt een refret me wel aan de orde:



De brug heeft nooit goed gezeten; er zat een fikse kier aan de achterkant, daar zat ie eigenlijk alleen met de uiteindes tegen het voorblad. Moeilijk te zien op de foto:



Maar sinds ik laatst een heel leuk Landola gitaartje op de kop tikte (speelt en klinkt echt heel prima; totale kosten 15 euro ), dacht ik deze Velasco ook maar eens onder handen te nemen.
De brug heb ik er inmiddels vanaf. M'n linkerduim ook bijna, maar dat is 'n ander verhaal; gelukkig doet die het nu weer prima.

Het is best een mooi gebouwde gitaar; fraaie meervoudige bindings rondom, kopfineer, het voorblad is in ieder geval niet van triplex. Maar hij heeft een zwaar leven gehad, jarenlang in verschillende studentenhuizen gewoond, meegenomen op vakanties zonder hoes of koffer enzo.

Ik ga m'n best doen hem een fijne oude dag te geven, dat heeft ie wel verdiend.

Misschien moet dit naar zelfbouw?

[LaurentB]

Dat lijkt me typisch een geval geweest van een of andere snuggere die er ooit stalen snaren op heeft gezet, met die brug. Misschien zijn de frets daardoor wel teveel versleten en zijn die daarom nog eens een keer afgevijld geweest. Maar die bindings zijn mooi, ja, en als-ie een massief bovenblad heeft is het blijkbaar weer niet de eerste de beste beginnersgitaar geweest.

[aaronstonebeat]

Ik heb een vraag voor de akoestische bouwers/herstellers:
Wat is een veilige manier om frets in te brengen op het gedeelte van de toets dat op het bovenblad ligt?
Ik heb 't gevoel dat 't geen goed idee is om daar met een hamer op te gaan slaan; persen zonder meer ook niet. Mij lijkt dat je het van onderen met iets moet ondersteunen?

[Blend]

Op een klassieke gitaar? De fretten boven de kast gebruik ik nooit eigenlijk... Maar op een steelstring, tja... De hals zou er dan afmoeten. Dat hoeft niet zo'n probleem te zijn. Van Taylor bijvoorbeeld is het zelfs erg simpel. Die zijn er op gemaakt dat ze relatief gemakkelijk vervangen kunnen worden..

[dadgad]

Ik heb een vraag voor de akoestische bouwers/herstellers:
Wat is een veilige manier om frets in te brengen op het gedeelte van de toets dat op het bovenblad ligt?
Ik heb 't gevoel dat 't geen goed idee is om daar met een hamer op te gaan slaan; persen zonder meer ook niet. Mij lijkt dat je het van onderen met iets moet ondersteunen?

Hallo,

Als je geld over hebt, kun je bij Stewart-MacDonald deze
aanschaffen. Door Taylor ontwikkeld dus, speciaal voor dit
soort klusjes.

Maar voor dat bedrag heb je ook een nieuwe gitaar,
compleet met netjes afgewerkte fretten. Komen trouwens
ook nog verzendkosten bij - en het ding ziet er nogal zwaar
uit !

Greetz,

Han.

[aaronstonebeat]

@ Blend:
Ik gebruik de frets boven de 12de ook nooit op een klassieke gitaar. Maar het gaat me te ver om de oude frets daar te laten zitten bij een refret. Hals eraf is geen optie, 't is allemaal gelijmd (het verwijderen van de brug heeft me al bijna een vinger gekost).

@ Dadgad:
Die constructie lijkt idd precies te doen wat mij nodig lijkt maar zo'n bedrag is absurd in vergelijking met wat de gitaar waard is; en verder doet ik maar heel weinig aan akoestische gitaren, 't is toch vooral elektrisch voor mij.

Ik denk dat ik weer eens creatief aan de slag ga met zo'n verstelbare 'aanrechtpoot'. Die dingen blijken voor vanalles en nog wat handig en ik heb net geconstateerd dat ie door het klankgat kan.

[Guitar GoD]

mijn leraar heeft er zoeentje gerestareerd, hij komt uit 1895 geloof ik. die van hem. kijk maar eens op www.advankuijk.nl

[aaronstonebeat]

mijn leraar heeft er zoeentje gerestareerd, hij komt uit 1895 geloof ik. die van hem. kijk maar eens op www.advankuijk.nl

Die site heb ik al eens gezien! Grappig.
De sticker in mijn gitaar lijkt veel op die van het exemplaar op zijn site (waar bij de mijne 'mandolinas' staat, is het bij de zijne 'calle Ancha 118').
Daar houdt de gelijkenis ook op, denk ik. Die van mij is nooit meer dan enkele tientallen jaren oud. Geen bijzondere gitaar.

Hoe dan ook, ik wou ze toch maar 'ns gaan opkallefateren.

[Guitar GoD]

zeker doen, die van hem klinkt erg goed. zou de moeite waard zijn

[aaronstonebeat]

Wel wel, zes en een half jaar later; wie is toch die vent die er eerst steeds was, toen verdween en af toe weer opdook alleen om ook net zo snel weer te verdwijnen?

Al die tijd heeft de gitaar aan de muur gehangen met een redelijk mooi gepolitoerde voorkant, nieuwe fretten en een opnieuw gelijmde brug.



Ergens gedurende die tijd ben ik een assemblage begonnen, heb nog een modificatie aan het brugzadel gedaan waardoor de g-snaar eindelijk eens goed te intoneren zou zijn en ik heb de assen van de oude mechanieken gecombineerd met een setje dat ik eens tijdens een gitaarbouwersmeeting op de kop heb getikt. De oude assen waren helemaal aan het desintegreren; ik heb de brokstukken met secondenlijm weer aan elkaar gezet en zo verhuisde het bouwsel van Velasco weer naar de muur.

Nu moest ik onlangs snaren bestellen en uit balorigheid heb ik er ook maar een nylon setje bijgenomen; die snaren heb ik vandaag op de gitaar gezet en voorwaar: alles werkt zoals ooit gepland. De brug, de eerste die ik ooit zelf op een akoestische gitaar heb gelijmd, blijft zitten, de g-snaar klinkt zuiver als die op de 12de fret wordt gespeeld en de mechanieken lijken het te houden, vooralsnog in ieder geval.



Ik zal een betere opname van het brugzadel proberen te maken, maar het principe voor de geïntoneerde g-snaar is vast duidelijk: