Stonebeat ES335-achtig

[aaronstonebeat]

Ruim drie jaar later en de superswitch zit er nog steeds niet op - hoewel ik nog altijd van plan ben de elektronica wat aan te passen - maar ik ben wat aan het boenen en dergelijke geweest aan mijn AS.

Mijn nichtje in Australië wil een echte Stonebeat en terwijl ik dacht dat ik mijn broer misschien deze gitaar voor zijn dochter kon verpatsen, vond ik dat ze er ook spik en span uit moest zien. Dus ben ik met blanke nagellak allerlei putjes die in het lakwerk waren gezakt op gaan vullen en weer gaan schuren en polijsten. En ik had nog wat slagplaatmateriaal liggen van een restauratieklus onlangs dus heb ik eindelijk de elementringen gemaakt die ik eigenlijk vijf jaar geleden al had willen maken.

Het resultaat bevalt me en ik ben al doende ook weer meer op de gitaar gaan spelen en ik vind het eerlijk gezegd één van de beter geslaagde projecten.

Even wat beelden (ik ben nog op zoek naar geschikte schroefjes; de randen van de ringen zijn 2,7 mm breed aan de lange kant van de elementen en 5 mm aan de korte, dat laat niet niet veel ruimte voor een schroefkopje):



(de binnenranden van de klankgaten zaten voor een groot deel volgekoekt met lichtgroene polijstpasta; ik heb ze weer rood weten te krijgen )





(Het hout tussen het halselement en de hals was wat weg gesplinterd, niet zo heel erg opvallend maar toch onmiskenbaar voor de goede waarnemer; één van de redenen dat ik elementringen wilde - de andere reden was dat het brugelement aan de kant van de brug net een beetje boven het oppervlak van de body uitkwam. Nu is dat allemaal mooi afgedekt.)





Nog vergeten te vertellen: één van de messing schroeven die het staartstuk op zijn plaats hielden, is een paar maanden geleden ergens in het hout afgebroken; het is me gelukt de zaak uit te boren en nu zit het onderdeel vast met drie stalen schroeven in plaats van twee messing exemplaren. Dat gaat de tand des tijds doorstaan.



Al met al gaat het uiteindelijk dus toch geen Stonebeat AS worden voor Julia in Austalië; ze wil liever zoiets als ik voor mijn dochter heb gebouwd, de Emma:





Gelukkig heb ik daarvan de mallen bewaard