Net even een heuze overdrive/distortion shootout gehad. Ik had liggen:
- Oude Ibanez TS9
- Maxon OD808
- Oude Boss DS1
- Behringer BO100
- Proco Solo
- HBE Big D
Voor de lol heb ik ze maar even achter elkaar aangesloten op mijn Matchless Phoenix, Bogner 4x12 met Celestion vintage30's en mijn MIJ Fender '69 strat met Gibson 500t in de brug en crap single coils uit mijn London City in de nek en middel positie.
Even voor de duidelijkheid, ik heb nog een hoop andere pedalen gehad, maar na een hoop proberen heb ik er een aantal verkocht voor de Big D en een Barber Direct Drive. Deze twee pedalen liggen eigenlijk altijd op mijn plank, maar ik wilde wel weer eens mijn oude troep uit de kast trekken om te proberen. (De meeste pedalen uit de lijst gebruik ik niet echt meer, maar vind ik zonde om te verkopen om verschillende redenen...)
Enfin, hier de merkwaardige conclusie:
- TS9: Lekker klinkend pedaal voor een medium scheur. Haalt wel wat bass weg, maar het midden kleurt op een bijzonder prettige manier met mijn Matchless.
- Maxon OD808: Hmmm, klinkt eigenlijk minder dan de TS9. Veel minder laag en een hele stoot meer midden. Normaal ben ik wel van het vele midden, maar hier was het een soort neuzig, oninspirerend geheel.
- Boss DS1: Beetje fizzy pedaal. Ooit gekocht als eerste pedaal toen ik 14 was en later weer terug gekocht als jeugdsentiment. Werkt wel aardig op een JCM800 als booster, maar verder is het echt helemaal niks. Snel verder naar de:
- Behringer BO100: What....the....Fuck. Open, heerlijk middengebied, genoeg laag, veel headroom, niet te fizzy en bruikbaar bij zowel lage als hoge gainsettings. Een heel inspirerend pedaal waarmee je blijft kloten. Ik geloofde mijn eigen oren niet.
- Proco Solo: Erg goed pedaal. Goed in te stellen en bijna alle settings zijn bruikbaar. Alleen na de BO100 heel wat minder inspiratievol. Kleurt toch te veel en werkt beter op mijn Marshall. Ook niet open genoeg voor de Matchless.
- HBE Big D: Gelukkig...nog steeds mijn favoriet. Iets dunner dan de rest, maar heerlijk open en een onvoorstelbare feel. Beste pedaal dat ik ooit heb gehad.
Conclusie: Soms is het best leuk om je oude meuk weer eens van stal te halen om gewoon eens met verse oren te luisteren. Ik heb niet gelet op tonesuck of andere, in dit geval oninteressante zaken, maar gewoon op een inspirerend en mooi geluid. De HBE is nog steeds de favoriet, maar dat is niet helemaal eerlijk in dit rijtje, want het ging tenslotte om mijn oude meuk. Voor het geld is de Behringer helemaal te gek, alhoewel het natuurlijk gewoon een schandalig pedaal is. Eigenlijk schaam ik me gewoon voor dat ding, maar ik ga hem gewoon wel lekker gebruiken tijdens de repetitie vanavond.
Favorieten/bladwijzers