Oorspronkelijk geplaatst door
EJ NL
Zo, het heeft een tijdje geduurd maar daar zijn we dan weer.
Dit viel me op toen ik zaterdagmiddag jamde in een grote sporthal. Er waren 4 Les Pauls, mijn Edwards, een '70s Ibanez, een Epiphone en een begin '90s Gibson Les Paul Standard.
Vergeleken met de andere gitaren, klonk mijn Edwards verschrikkelijk anders. Veel helderder, terwijl de andere Les Pauls stukken donkerder, doffer en ook iets dikker qua klank waren (de Ibanez in mindere mate aangezien die een hele dunne body had!). De Edwards is clean absoluut fantastisch, het sprankelt als een Fender Strat/Tele maar heeft tegelijkertijd veel ballen. Als je het halselement selecteert, de toonknop een beetje terugdraait en een akkoord aanslaat, hoor je elke noot. Doe je dit bij de Gibson of Epiphone, wordt het een vage brei van geluid! Echt heel gek. De PAF's zijn ook veel cleaner. Je moet echt de gain op de versterker/pedalen flink opschroeven om vergelijkbare mate van oversturing te krijgen als bij de Gibson.
Bizar eigenlijk dat er zoveel verschil kan zijn. Niet?
Favorieten/bladwijzers